13 Documentaires That’ll Change the Way You See Food

Netflix en chill is zo 2015. Vandaag is het allemaal over Netflix en leren. Tuurlijk, we kunnen de hele dag naar Stranger Things en House of Cards kijken. Maar aan de voedingsindustrie gerelateerde documentaires domineren overal de discussies, van het nieuws tot je post-workout brunchtafel – en dat komt omdat er een aantal serieus interessante dingen aan de hand zijn daar. Van de onverzadigbare vraag van de wereld naar vlees tot de suiker die zich in ons voedsel verbergt en de controversiële praktijken van Monsanto: maak je klaar om je schijnbaar gezonde opvattingen te laten wankelen. Als u niet buitengesloten wilt worden van het gesprek na de loopclub, bekijk dan deze 13 klassieke, controversiële en oogopenende documentaires die de manier zullen veranderen waarop u uw voedsel bekijkt.

13 Voedseldocumentaires die de manier zullen veranderen waarop u eet

1. Forks Over Knives (2011)

Waarom je het zou moeten kijken: Dit is de insta-klassieke documentaire die je BFF keek voordat ze besloot vegetarisch te worden. Maar het is niet alleen een prekerig “eet geen vlees” festijn. In plaats daarvan pleit Forks Over Knives voor een compleet voedzaam, plantaardig dieet dat verstoken is van bewerkte voedingsmiddelen en oliën. (Bekijk ons volledige overzicht van het dieet hier.) En terwijl dat vandaag de dag een no-brainer idee lijkt – of in ieder geval een idee waardoor je Meatless Mondays zou kunnen overwegen – was het iets schokkender toen het in 2011 debuteerde. Dat kan deels komen doordat de film zich niet inhoudt. De film neemt een agressief – en soms grafisch – standpunt in tegen de vlees- en zuivelindustrie. Het beweert dat de meeste degeneratieve ziekten kunnen worden beheerst of omgedraaid door het dumpen van dierlijke en bewerkte voedingsmiddelen.

2. Sugar Coated (2015)

Waarom je het zou moeten kijken: Heb je een zoetekauw of twee? Deze “I Quit Sugar” documentaire wil het met geweld verwijderen. Net als zijn vrienden Fed Up en That Sugar Film, gaat deze doc in op de politiek rond de suikerindustrie en haar beweringen dat het witte spul niet giftig is. Sugar Coated wil dat de industrie verantwoordelijkheid neemt voor de toenemende gezondheidsproblemen in Amerika, en vergelijkt de tactiek van de suikerindustrie met die van Big Tobacco. Het valt niet meer te ontkennen – in een recent artikel in de New York Times stond hoe de suikerindustrie in de jaren zestig wetenschappers betaalde om het verband tussen suiker en hartziekten te bagatelliseren en de schuld op verzadigde vetten te schuiven.

Photo: Met dank aan Participant Media

3. Food, Inc. (2008)

Waarom zou je het moeten kijken: Het voedsel dat we vandaag de dag eten is drastisch anders dan het voedsel dat mensen 50 jaar geleden consumeerden. En Food, Inc. zegt dat dat minder te maken heeft met menselijke gedragsgewoonten en alles met de voedsel- en landbouwindustrie. De no-holds-barred doc legt de manier bloot waarop veel gangbaar voedsel wordt geproduceerd, en onthult de wetten die zijn ingesteld om de voedselindustrie te beschermen.

4. Cooked (2016)

Waarom je het zou moeten kijken: De bejubelde voedselschrijver Michael Pollan werpt een meeslepende blik op de vier natuurelementen – vuur, water, lucht en aarde – en hoe ze allemaal vertegenwoordigd zijn in de geschiedenis van de manier waarop we voedsel maken en ervan genieten. In de vierdelige docuserie legt Pollan een verband tussen verschillende culturen en hoe elk element wordt gevierd in hun kooktechnieken. En in tegenstelling tot andere voedseldocumentaires die vlees – en gluten – tot de boosdoener maken, streeft Cooked ernaar om balans in een dieet te laten zien. De aflevering “Air” laat bijvoorbeeld zien hoeveel het broodbakproces in de loop van de decennia is veranderd, en waarom steeds meer mensen gevoeliger worden voor gluten.

5. Fed Up (2014)

Waarom je het zou moeten kijken: De tagline van de film alleen al pakt een punch: “Het Congres zegt dat pizza een groente is.” (En dat is waar: in 2011 nam het Congres een wetsvoorstel aan dat zei dat twee eetlepels tomatenpuree een groente was, waardoor pizza werd gekwalificeerd als een door schoollunch goedgekeurde maaltijd. Jakkes.) De documentaire, gesteund door Katie Couric, richt zich specifiek op de duizelingwekkende percentages van obesitas in de Verenigde Staten en geeft de suikerindustrie een groot deel van de wetenschappelijk onderbouwde schuld. Weet je nog dat vetvrije producten in de jaren ’90 de winkelschappen veroverden? Terwijl diëten om af te vallen met de vinger naar vet wezen, verwijderde de voedingsindustrie vet uit haar producten en verving het door suiker.

6. Hungry For Change (2012)

Waarom moet je kijken: De meeste mensen weten niet veel over de commerciële voedselproductie, en dat is precies waarom Hungry For Change is gemaakt. De film ontkracht veel voorkomende mythes over diëten en gewichtsverlies. Ook komen er weinig bekende feiten aan bod over het voedsel dat we allemaal eten. De film suggereert een paar manieren om slechte gewoonten aan de kant te schoppen – en naar de veel gezondere perimeter van de supermarkt te gaan.

7. That Sugar Film (2014)

Waarom je het zou moeten kijken: Filmmaker Damon Gameau was in topvorm, had een gezond leven, en had al bijna vier jaar geen suiker meer gegeten. Dat veranderde allemaal toen hij wilde bewijzen dat het eten van te veel suiker – 40 theelepels per dag – gedurende een periode van twee maanden nadelige gevolgen heeft voor het lichaam. In plaats van de Super Size Me-route te volgen, kiest Garneau voor voedingsmiddelen die op de markt worden gebracht als zijnde gezond. Voedingsmiddelen zoals magere yoghurt, mueslirepen en cornflakes hielpen hem zijn doel van 40 theelepels per dag te bereiken. Het resultaat? Hij komt 19 pond aan, zijn huid breekt uit en zijn taille wordt 5 cm dikker. Maar dat is nog niet alles. Na slechts 18 dagen aan het project te zijn begonnen, kreeg hij een vette leverziekte. (Denk aan Fed Up, maar dan vanuit een strikt persoonlijk en experimenteel perspectief.)

GERELATEERD: How to Do a Sugar Detox (Without Going Crazy)

8. Super Size Me (2004)

Waarom je het zou moeten kijken: Sommigen schrijven deze film toe aan de stopzetting door McDonald’s van zijn Super Size-optie slechts zes weken na de première van de film. Wat de aanleiding ook is, je mag hem niet missen. Stel je voor dat je wordt gevraagd: “Wilt u dat Super Size?” en dat je het aanbod elke keer moet accepteren. Dat is precies wat Morgan Spurlock moest doen – 30 dagen lang. Spurlock ging een 30-daagse uitdaging aan met alleen McDonalds om de schadelijke effecten van fast food op je gezondheid te laten zien. Als het je er niet toe aanzet om van je Big Mac-gewoonte af te komen en te zeggen: “Nee, ik wil daar geen frietjes bij,” dan zal het je er zeker twee keer over laten nadenken.

9. Food Matters (2008) Food Matters (2008)

Waarom zou je het moeten kijken: Houdt u dit verkiezingsseizoen rekening met de kosten van de gezondheidszorg? U bent niet de enige. Kijk eens terug naar Food Matters, waarin wordt beweerd dat de slechte voeding van Amerikanen daar iets mee te maken heeft. De film betoogt dat de over-industrialisatie van de voedselproductie ons allemaal zieker maakt. (En dat er veel te veel chemicaliën aan ons voedsel worden toegevoegd met valse claims als “gezond” en “natuurlijk”). Regisseurs James Colquhoun en Laurentine ten Bosch werden geïnspireerd tot het maken van Food Matters toen Colquhoun’s vader werd gediagnosticeerd met chronisch vermoeidheidssyndroom, depressie en angsten. Om hem ervan te overtuigen zijn leven te veranderen, interviewden Colquhoun en ten Bosch de beste gezondheidsexperts over de hele wereld. Toen Colquhoun de beelden naar zijn vader bracht, nam hij het advies ter harte. Je zult de transformatie die volgde willen zien.

GERELATEERD: Forks Over Knives: Can a Vegan Diet Cure What Ails You?

10. Fat, Sick and Nearly Dead (2010)

Waarom moet je hem kijken: Het is de documentaire die hielp de versgeperste saprevolutie aan te wakkeren. Met 100 pond overgewicht en een slopende auto-immuunziekte, begon Joe Cross aan een missie om zijn gezondheid terug te krijgen. Zijn plan? Dertig dagen met alleen wat fruit, groenten en een sapcentrifuge. Ja, stel je voor dat je die driedaagse Blue Print sap reinigingskuur nog 27 dagen doet – de hele dag, elke dag. En dat excuus dat het maken van je eigen sapjes “te veel werk” is? Cross slaagde erin dit te doen terwijl hij door het hele land reisde, en hield zijn groentetransport en sapcentrifuge in de kofferbak van zijn auto. NBD.

11. Vegucated (2011)

Waarom je het zou moeten kijken: Omdat we ons allemaal hebben afgevraagd hoe het zou kunnen zijn om veganist te worden, toch? Hé, zelfs Beyonce en Jay-Z hebben het geprobeerd. Deze doc volgt drie New Yorkers – die van vlees en zuivel houden – terwijl ze zes weken lang een volledig veganistisch dieet proberen te volgen. En zijn ze geslaagd voor het “hoge” leven? Je zult het moeten zien om erachter te komen.

Photo: Met dank aan Cargo Film & Releasing

12. King Corn (2007)

Waarom je hem zou moeten kijken: Twee studievrienden besluiten van Boston naar Iowa te verhuizen om een hectare maïs te verbouwen en te bewerken. Klinkt dat saai? Maïs is een hoofdbestanddeel van fast-food maaltijden en verpakte voedingsmiddelen. Het duo ontdekt uit eerste hand de rol van de overheid in de massa-industrialisatie van de maïsindustrie. En als hoge fructose maïssiroop op de ingrediëntenlijst van je 3 p.m. snack staat – wat het waarschijnlijk is – wil je misschien aantekeningen maken (en die snack inruilen voor iets minder, nou ja, maïssiroop).

GEDRELATEERD: 6 Eenvoudige Tips voor Schoon Eten met een Klein Budget

Photo: Met dank aan GMO OMG

13. GMO OMG (2013)

Waarom moet je kijken: Je hebt de wereld horen zoemen over Monsanto, maar je bent nog steeds niet helemaal zeker wat het is of waarom het potentieel eng is. GMO OMG is hier om het voor je te ontrafelen – en je misschien een beetje bang te maken in het proces. De filmmaker roept de vraag op: Als arbeiders volledig beschermende maskers en handschoenen moeten dragen om zichzelf te beschermen tegen de chemicaliën die ze op gewassen spuiten, hoe zijn die chemicaliën dan veilig genoeg voor ons om te eten?