Alles wat je altijd al wilde weten over was

author
5 minutes, 1 second Read

Wat hebben potvissen, lippenstift en gummibeertjes met elkaar gemeen? Ze bevatten allemaal was. Lees verder om uit te vinden wat was is, wat het de laatste tijd voor je heeft gedaan, en waar oorsmeer precies in het plaatje past.

Wat is was, eigenlijk?

De Encyclopedia Britannica definieert was als een van een klasse van plooibare stoffen van dierlijke, plantaardige, minerale of synthetische oorsprong die verschillen van vetten in minder vettig, harder en brosser en in het bevatten van voornamelijk verbindingen van hoog moleculair gewicht.

Zoals paraffine, dat een bijproduct is van de raffinage van aardolie, zijn vele wassen door de mens gemaakt – maar een verrassend wasachtig smorgasbord komt ook in de natuurlijke wereld voor. We hebben allemaal gehoord dat we op onze bijenwas moeten letten, die werkbijen afscheiden uit klieren op hun buik, maar hoe zit het met onze schapenwas? Lanoline – de olie die schapenwol zo zacht maakt – is technisch gezien ook een was.

En dan is er walviswas. De kopholtes van potvissen zijn gevuld met een was genaamd spermaceti. Wetenschappers weten niet precies wat de was doet, maar ze denken dat het kan helpen bij drijfvermogen of echolocatie. Vroege zeelui dachten dat de was op het hoofd sperma was, en zo kreeg de potvis zijn slechte naam.

Maar het dierenrijk heeft geen monopolie op was. De carnauba palm en de candelilla plant produceren beide was om hun bladeren te helpen vocht vast te houden in de hitte, en de stengel van de suikerrietplant is gehuld in een dun laagje was. Carnaubawas is de hardste natuurlijke was en staat bekend als de “Koningin der wassen” (wat een eer), maar alle drie de soorten worden op grote schaal geoogst, verwerkt, en aangebracht op enkele zeer onwaarschijnlijke doelen.

Hoe wordt was gebruikt?

De toepassingen van onze vriend was zijn bijna eindeloos, en variëren van voor de hand liggend – kaarsen, kleurpotloden, en auto’s – tot ronduit stiekem. Consumenten met een scherpe blik kunnen wax vinden in…

Cosmetica. Veel verdergaand dan de basis bikini wax, hebben schoonheidsproducten de flexibiliteit, glans en duurzaamheid omarmd die wax te bieden heeft. Paraffine, bijenwas, carnaubawas, lanoline en zelfs spermaceti worden toegevoegd aan lippenstift, mascara, deodorant, oogschaduw, oogpotloden, huidcrèmes, scheerschuim, make-up removers en shampoo.

Drugs. Een laagje carnauba zorgt ervoor dat het medicijn beter inslikt.Drugsfabrikanten spuiten tabletten in met een dun laagje was om de pillen makkelijker in te slikken.

Fruit. Dacht je echt dat appels van nature zo glanzend zijn? Dacht je dat peren gewoon maanden houdbaar zijn in de natuur? Veel van de conventioneel geteelde producten die je in de supermarkt vindt, zijn bedekt met een laagje was om ze vers te houden en mooi te maken. (In kleine hoeveelheden is de was niet schadelijk voor het menselijke spijsverteringsstelsel, maar als je bang bent voor gepolijst fruit, is de was er gemakkelijk af te wassen). Voor degenen die nieuwsgierig zijn: Ja, fruit met was is nog steeds Kosher.

Sugary Snacks. Weet je nog dat je per ongeluk een stukje van die waslippen afbeet die je droeg en je afvroeg of het oké was om het door te slikken? Wees gerust, je hebt waarschijnlijk meer was gegeten dan je ooit zult weten. Eetbare was geeft glans en houdbaarheid aan fruitsnacks, chocolade chips, frisdranken, gummibeertjes, Altoids, Tic Tacs, Skittles, kauwgom, donuts, sap, cake glazuur … je snapt het.

Waar past oorsmeer in?

Oorsmeer, tragisch genoeg, is eigenlijk helemaal geen oorsmeer, maar een in water oplosbaar mengsel van ooroliën, haar, en dode huid (sorry-je was toch niet aan het eten, of wel?) dat helpt om onze tere binnenoren te beschermen tegen beschadiging en infectie. De technische term voor deze oorsmeer is “cerumen,” van het Latijnse woord voor “was,” dus in ieder geval zijn we niet de eersten om die fout te maken.

Hoe smerig het ook lijkt, oorsmeer hoort daar te zitten, en artsen raden het af om het er zelf uit te halen. Ze weten dat je niet luistert.

Wat zegt je oorsmeer over jou?

Het is dan wel geen oorsmeer, maar cerumen heeft nog steeds veel te bieden. In de afgelopen jaren hebben wetenschappers ontdekt dat het type oorsmeer dat je hebt – de natte, geelbruine soort of de droge witte soort – lijkt te worden bepaald door je etniciteit. Mensen met wortels in China, Japan en Korea hebben veel meer kans op droog, wit oorsmeer dan mensen uit andere delen van de wereld.

Oorsmeertype kan ook een voorspeller van ziekte zijn. In 2007 ontdekte een Japans team dat een gen dat verantwoordelijk is voor borstkanker, ook superstinkende oksels en klonterig nat oorsmeer kan veroorzaken. Wees niet al te bezorgd als je de combinatie stinkende oksels-sticky-oren hebt, hoewel de drievoudige oorzaak niet zeker is. “Op dit moment is het onderzoek erg pril,” vertelde USC-LA’s Dr. Christy Russell aan WebMD, “en vrouwen zouden zich geen zorgen moeten maken.”

Andere onderzoekers zien oorsmeer als een tijdcapsule, die informatie vastlegt zoals de ringen van een boom. Omdat baleinwalvissen geen Q-tips gebruiken, hoopt hun oorsmeer zich op in hun gehoorgang naarmate ze ouder worden. Wetenschappers die deze massieve oorsmeerpluggen analyseren, kunnen het stijgen en dalen van stresshormonen, verontreinigende stoffen en andere chemicaliën gedurende het leven van de walvis traceren, een schimmige biografie.

Bestrijding van brand met oorsmeer

Een laatste oorsmeerklompje voordat we afsluiten: Oorsmeer, of in ieder geval oorsmeer smaak, kan ook een straf zijn. Onderzoekers van Penn State voerden een experiment uit waarbij vrijwilligers – allemaal vrouwen van kleur – via Instant Messenger een gesprek voerden met een “racist” (eigenlijk een onderzoeksassistent die opzettelijk beledigende opmerkingen maakte). Na het gesprek werd de vrouwen gevraagd te kiezen welke smaak jellybean de dader zou krijgen: kers, citroen, oorsmeer, of vuil. Vrijwilligers die hun gesprekspartner niet direct confronteerden met de racistische uitlatingen, gaven de overtreder veel vaker jellybeans met oorsmeer smaak. Het experiment lijkt bizar, maar de wereld zou er heel anders uitzien als elke racistische uitlating de spreker een praatje of een mondvol oorsmeer zou opleveren.

Dus wees aardig. Leg de Q-Tip neer. En waxen maar, beste lezers. Was uit.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.