Terug naar: Macbeth van William Shakespeare
Inhoudsopgave
Inleiding
Een Schotse heer die zeer adellijk is, generaal, en een echte vriend van Macbeth. Hij is ook de vader van Fleance. De vreemde heksen visioenen dat Banquo nooit koning van Schotland zal worden, maar dat zijn nageslacht ooit op de troon zal zitten.
Een nobele kerel
Banquo is even gemotiveerd als Macbeth, maar in tegenstelling tot Macbeth verzet hij zich ertegen om zijn zelfzuchtige plannen boven zijn eer of het welzijn van Schotland te stellen, omdat hij zowel de voorspelling kent als eerbaar is. Banquo is zowel een gevaar voor Macbeth als een levend voorbeeld van het nobele pad dat Macbeth verkoos niet te bewandelen.
Nadat Macbeth Banquo heeft laten vermoorden wordt hij door Banquo achtervolgd, wat Macbeth’s verschrikkelijke schuldgevoel over wat hij is geworden aanduidt. We kunnen veel over Macbeth te weten komen door naar Banquo te kijken. Banquo is een man van eerlijkheid. Hij is moedig in de oorlog maar bedachtzaam in zijn daden.
Verschillend lot
Het is waardevol om te kijken hoe hij en Macbeth verschillend reageren op vergelijkbare omstandigheden. Er is geen verschil tussen Macbeth en Banquo beide zijn leidende persoonlijkheden van Duncan’s leger als ze zij aan zij vechten. Ze lijken evenveel lef te hebben in de strijd.
Banquo en Macbeth krijgen de kans om samen de heksen te ontmoeten, en Banquo’s reactie op de profetieën is gewiekster dan die van Macbeth. Hij twijfelt vanaf het begin. Wanneer de heksen voor de eerste keer verschijnen, spot hij met hen: “Spreek dan tot mij, die noch smeek noch vrees / Uw gunsten noch uw haat.” (Act I, Scene iii, regels 61-62).
Nadat de voorspelling dat Macbeth Thane of Cawdor zal worden uitkomt, is Banquo bedachtzamer. Hij waarschuwt zijn vriend Macbeth zich niet te laten verleiden door kleine werkelijkheden om vervolgens bedrogen te worden in belangrijkere zaken. Hij voelt dat de vrouwen slecht zijn, en hij verwacht een list.
Onwetend van Macbeth’s plannen
Banquo is de man van eerlijke en vertrouwende aard. Het komt nooit bij hem op dat Macbeth misschien de wens heeft Duncan te doden om de profetie uit te laten komen. Later, zelfs wanneer hij vermoedt dat Macbeth de oude koning heeft gedood, vermoedt Banquo niet dat hij in gevaar is.
Het is fascinerend op te merken dat Banquo ook wel interesse heeft in dit soort dingen zoals “heksen” hem beloven. Hij deelt zijn droom met Macbeth over hen. Hij is echt bezorgd als de voorspelling voor Macbeth juist blijkt te zijn, hij moet zich mentaal voorbereiden dat zijn nakomelingen grote koningen zullen zijn.
Maar Banquo ontkent zijn eer en zijn integriteit te compromitteren om de dingen te krijgen die hij wil bereiken. Hij heeft er geen moeite mee te wachten op de volheid van de tijd om te bewerkstelligen wat komen gaat.
Innocent
Ook merk je op dat Banquo niet is zoals Macbeth, hij verbergt het oorspronkelijke feit niet dat hij soms nadenkt over de drie heksen. Shakespeare presenteert Banquo’s karakter dus op deze manier om te laten zien hoe een man van eer & waardigheid zou reageren op het soort verleiding waar Macbeth aan toegeeft. Er is waarschijnlijk een alternatieve reden waarom Banquo wordt neergezet zoals hij is.
Koning James’s Agent
Historisch gezien was Banquo een voorvader van Koning James I van Engeland. Macbeth was leidend gepresenteerd voor James. In Holinshed’s Chronicles, die Shakespeare’s bron was voor het verhaal, hielp Banquo Macbeth de koning te vermoorden. Veel critici geloven dat Shakespeare Banquo’s rol veranderde om koning James te behagen.
Vader der koningen
De heldhaftige, eervolle, gedurfde generaal, wiens kinderen, volgens het visioen van de heksen, de Schotse troon zullen erven. Evenals Macbeth, denkt Banquo vastberaden oordelen, maar hij zet die oordelen niet om in daden. In zekere zin is Banquo’s persoonlijkheid een berisping voor Macbeth, omdat hij de weg vertegenwoordigt die Macbeth verkoos niet te nemen, een weg waarin ambitie niet hoeft te leiden tot verraad en moord.
Rol van Banquo’s geest
Het is dan ook niet meer dan logisch dat het Banquo’s geest is – en niet die van Duncan – die Macbeth achtervolgt. Behalve dat de geest Macbeth’s schuld voor het doden van Banquo illustreert, herhaalt hij Macbeth ook dat hij Banquo’s reactie op de voorspelling van de heksen niet heeft nagevolgd.
Shakespeare’s verhaal over Banquo is het contrast van Macbeth, zijn schone, ethische karakter folie. Banquo heeft geen hoogdravende ambitie en kan dus gemakkelijk ontsnappen aan de valstrik van de voorspellingen van de heksen.