Decompressie van de borstkas is een levensreddende invasieve ingreep bij spanningspneumothorax, traumageassocieerde cardiopulmonale resuscitatie of massale hematopneumothorax die iedere emergency arts of intensivist moet beheersen. Vooral in de preklinische setting moet de indicatie beperkt blijven tot dringende gevallen, maar in deze gevallen moet de decompressie van de borstkas onverwijld worden uitgevoerd, zelfs in minder gunstige omstandigheden. De beschikbare methoden zijn naalddecompressie of thoracentese via mini-thoracotomie met of zonder inbrengen van een thoraxslang in de midclaviculaire lijn van de 2e/3e intercostale ruimte (Monaldi-positie) of in de anterieure tot mid-axillaire lijn van de 4e/5e intercostale ruimte (Bülau-positie). Naalddecompressie is snel en vereist niet veel materiaal, maar moet worden beschouwd als een tijdelijke maatregel. Doordat de gebruikelijke 14-gauge intraveneuze katheters niet lang genoeg zijn, kan bij een aanzienlijk percentage van de patiënten de pleurale holte niet worden bereikt. In geval van mini-thoracotomie moet men ervoor oppassen de borstkas niet te penetreren inferieur aan het mammillaire niveau, stompe dissectie-technieken toe te passen, de pleurale ruimte duidelijk met de vinger aan te wijzen en geen trocar te gebruiken. In uiterst dringende gevallen kan bij mechanisch beademde patiënten worden volstaan met het openen van het pleurale membraan door thoracostomie zonder het inbrengen van een thoraxbuis. Complicaties komen vaak voor en omvatten voornamelijk ectopische posities, die de doeltreffendheid van de procedure in gevaar kunnen brengen, soms fatale letsels aan aangrenzende intrathoracale of – in geval van een te inferieure plaatsing – intra-abdominale organen, alsook bloedingen of infecties. Door de basisregels voor veilige decompressie van de borstkas in acht te nemen, zouden veel van deze complicaties vermeden moeten kunnen worden.
Blog