Zoals hun tegenhangers in de standaardmaten, komen dwergteckels voor in drie vachten: gladharig, langharig en ruwharig. Ze komen ook voor in een verscheidenheid van kleuren en patronen: rood, crème, zwart en tan, blauw en tan, chocolade en tan, en Isabella en tan. De vachtpatronen die bij teckels voorkomen zijn gestroomd, gevlekt (of merle), bont en sabel. Dwergteckels hebben een typisch gewicht van 8 tot 11 pond in de Verenigde Staten. Ook hebben ze normaal een schofthoogte van 5 tot 7 centimeter.
Miniatuur teckels zijn laag bij de grond, lang van lichaam en kort van been, met robuuste spierontwikkeling. Waar de spieren samentrekken, is de huid van de dwergteckel elastisch en plooibaar zonder overmatige rimpels. Noch kreupel, noch onhandig, noch verkrampt in hun bewegingsmogelijkheden, is de dwergteckel goed in balans met een krachtige en zelfverzekerde hoofdhouding en een intelligente, alerte gezichtsuitdrukking. De scherpe neus geeft ze een voordeel ten opzichte van de meeste andere rassen voor het volgen.
Er is slechts één maat van dwergteckel in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, en de meeste Engelssprekende landen. In Duitsland en de landen die lid zijn van de Fédération Cynologique Internationale (Wereld Kynologische Federatie), echter, zijn er eigenlijk twee kleinere maten teckels: miniatuur (zwerg) en konijn (kaninchen). De kaninchen zijn kleiner dan de FCI miniatuur teckels, en de twee maten worden onderscheiden door de borstomtrek in plaats van het gewicht.