Een waarschuwende staart van het houden van huisdieren in je slaapzaal

author
5 minutes, 19 seconds Read
26 okt 2012 – 5 min read

Laten we één ding uit de weg ruimen: Er is geen chinchilla in mijn kamer. Als je mijn huismeester bent, ga dan niet op zoek naar de chinchilla. Ik heb daar geen chinchilla, dus je zult hem toch niet vinden.

Zoals veel studenten word ik vaak verleid door het idee van een huisdier. New York kan koud en onpersoonlijk zijn, en kleine, pluizige dieren lijken dan een makkelijke remedie. Maar als ik niets geleerd heb van mijn maandenlange zoektocht naar de ideale chinchilla, dan is het wel dat de onvermijdelijke moeilijkheden van huisdierbezit nog groter worden als je dat huisdier in je studentenhuis verstopt.

Ik heb mijn ChinchillaQuest opgegeven en aangezien de meeste huisdieren tegen de regels zijn, adviseer ik andere studenten hetzelfde te doen. Maar als je toch graag een huisdier wilt, dan doe je het als volgt:

Doe je onderzoek:

Hoewel onderzoek een cruciale stap is bij het adopteren van een huisdier, zal het vinden van een huisdier voor in de slaapzaal extra aandacht voor detail vereisen. Kan je ideale maatje comfortabel binnenshuis leven? Kun je aan zijn dieetvereisten voldoen met je studentenbudget/voedsel dat je via maaltijdbonnen hebt verkregen? Zal het huisdier dat je adopteert van die aardige man op Union Square alle noodzakelijke inentingen hebben? En – niet te vergeten – zal je huisdier stinken?

Kortere route: De zoekcriteria van de meeste studenten voor een huisdier in de slaapzaal zijn “stil”, “weinig onderhoud”, “klein” en “niet stinkend”. Dit verfijnt meestal het veld van beschikbare huisdieren tot katten, schildpadden, en kleine knaagdieren, zoals muizen of chinchilla’s.

Het krijgen van uw huisdier in de slaapzaal:

Je hebt het gedaan. Je onderzoek heeft je geleid naar je perfecte bundel van vreugde. Je hebt de benodigdheden gekocht en alles in het werk gesteld om je huisdier een gezond leven te geven in je studentenhuis. Maar nu komt er een wegversperring in de vorm van de bewaker aan de deur van je gebouw. Hoe smokkel je een levend dier langs hem heen?

Net als bij het binnensmokkelen van wat dan ook in de slaapzalen, of het nu gasten of verboden meubilair betreft, is veiligheid meestal te vinden in aantallen. Kom binnen in het midden van een grote groep met je huisdier verborgen uit het zicht. Het ongebruikte chinchilla-entree-plan van mijn suite hield in dat de kooi van de chinchilla in een zeer grote, ademende Duane Reade-tas werd geplaatst en tussen een groep van zes of meer mensen werd gedragen.

Maar als je een groter dier hebt, moet je misschien een nog geniepiger tactiek toepassen. Om hun kat te verbergen, trokken John* en zijn huisgenoten eerder in bij Palladium. “We hebben de kat eerder in huis genomen dan de rest omdat mijn vriendin in het voetbalteam zat. Ik heb het gevoel dat hoe eerder je hem in huis neemt, hoe beter. Mensen zullen het zo druk hebben met zichzelf te settelen dat ze geen tijd hebben om zich zorgen over je te maken.”

Het verbergen van je huisdier:

Je huisdier is veilig in je kamer! Je zorgt er goed voor! Iedereen is gelukkig en je kunt je waakzaamheid nu wel laten zakken, toch? FOUT – constante waakzaamheid is van het grootste belang! Van routine kamer controles, tot brandoefeningen, tot loslippige buren, er zijn nog genoeg manieren waarop je huisdier nog ontdekt kan worden.

Voordat je je huisdier mee naar huis neemt, zoek een goed verstopte maar geschikte ruimte om lieve oude Fluffy te houden. Mijn kamergenoten en ik hebben bijvoorbeeld in een (geheime) kamer van ons studentenhuis een halve meter verborgen, maar zonbeschenen ruimte afgemeten waar we een chinchilla-kooi konden plaatsen. Onthoud dat de veiligheid van je huisdier voorrang heeft op het verbergen ervan; bewaar je huisdier alsjeblieft niet in een kast.

Assistente huisgenoten zijn vaak de sleutel tot het slagen voor kamercontroles. “Het was echt niet moeilijk om verborgen te blijven omdat mijn vriendin op dezelfde verdieping woonde als ik. Als we kamercontroles hadden of wat dan ook, schoven we de kat gewoon van kamer naar kamer,” legt John uit.

En als het op brandoefeningen aankomt, kan het nooit kwaad om bevriend te raken met een of twee RA’s. “We stopten Ferris (mijn kat) in mijn rugzak en namen hem mee. We raakten al vroeg bevriend met de RA’s, zodat we op de hoogte waren van brandoefeningen, maar ze wisten niets van de kat.”

Ten slotte: zorg ervoor dat je goed schoonmaakt. Nare geurtjes en zwermen insecten zullen u, uw huisdier en uw RA irriteren. “En doorspoelbare kattenbakvulling is een must, want dan gooi je letterlijk het bewijs weg.”

Dus je hebt het huisdier uit de hel geadopteerd:

Dit dier was een engel in de winkel. Nu ben je er zeker van dat het je actief probeert te vermoorden. Wat is er gebeurd? Allie* en haar kamergenoten hadden al snel een hekel aan hun muis. “Elke ochtend voor de les werden we vroeg wakker en vonden haar ergens in onze kamer, proberend in onze cornflakes dozen te komen. We moesten haar dan terugzetten in de kooi en een nieuwe kooiaanpassing bedenken zodat ze niet zou ontsnappen als we overdag weg waren.”

Als huisdierbezit niet werkt voor jou, heb dan een back-up plan voorbereid. Zoek een veilig, nieuw thuis voor uw huisdier waar het een betere relatie met zijn baasjes kan ontwikkelen. Jullie zullen allebei gelukkiger zijn op de lange termijn. “Nadat we 40 dollar hadden uitgegeven aan een kooi, beddengoed, speeltjes en voer, hebben we haar ter adoptie aangeboden bij de Union Square PetSmart,” zegt Allie’s huisgenoot. “Rust in vrede Edie, jij trut albino muis, bedankt voor het poepen in mijn tostitos.”

Maar echt, wat gebeurt er als je gepakt wordt?

Kortom, er kan van alles gebeuren. Het houden van een huisdier (anders dan een vis in een tank van minder dan 10 liter) is tegen het huisvestingsbeleid van NYU, maar heeft geen toegewezen straf. Dat betekent dat je onderworpen bent aan alle sancties die redelijk worden geacht, variërend van een schriftelijke verwijzing tot ontslag uit de huisvesting.

De meest waarschijnlijke straf, echter? “Ik had een hamster in Third North, het eerste jaar,” zegt Melanie*, “maar toen we een keer werden aangeschreven, zagen ze mijn arme engel en zeiden ze dat we hem weg moesten doen – ik moest zelfs een afspraak maken met de RHD over een hamster. Ze zeiden dat we hem aan een opvang moesten geven.”

In conclusie?

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.