Gebruikt op ABC, begon Family Matters als een spin-off van de sitcom Perfect Strangers. JoMarie Payton, in de rol van Hariette Winslow, bleek zo populair te zijn dat William Bickley en Michael Warren een show rond haar personage creëerden.
Family Matters volgde de recht-door-zee en brutale Harriette in haar huis in Chicago waar de kijkers haar en haar man te zien kregen als ouders en het runnen van een huishouden. Getrouwd met een politieagent genaamd Carl (Reginald VelJohnson), voeden ze drie kinderen op; Eddie (Darius McCrary), Laura (Kellie Shanygne Williams), en Judy (Jaimee Foxworth). Harriette’s weduwe zus, Rachel Crawford (Telma Hopkins), haar jonge zoon Richie (Bryton James), en Carl’s moeder Estelle (Rosetta LeNoire) wonen bij hen.
In de 12e aflevering, werd nerdy buurman Steve Urkel (Jaleel White) geïntroduceerd en bedoeld als een eenmalig personage. Hij bleek zo populair bij het publiek dat hij een terugkerend personage werd en vervolgens een vaste aflevering. Het duurde niet lang voordat elke aflevering een verhaallijn bevatte waarin Urkel centraal stond.
Er is vaak gezegd dat sommigen in de cast niet blij waren met deze verschuiving in focus. Payton vertrok halverwege het laatste seizoen (vervangen door Judyann Elder), en het is vaak gemeld en geroddeld dat de Urkel verhaallijnen de reden waren.
We spraken onlangs met Payton om alles recht te zetten.
Terug naar het einde van het zevende seizoen van Family Matters, ging de show van ABC naar CBS. Weet je nog waarom dat gebeurde?
Nou, weet je, ik denk dat het waarschijnlijk was omdat de show een soort van uit de lucht raakte, wat ze noemen “jumping the shark,” weet je wat ik bedoel?
Ik weet dat ik het daarvoor, een jaar daarvoor, niet meer wilde doen. Ik had een kans gekregen om het Mahalia Jackson-verhaal te doen en ik wilde iets anders doen. En ik denk dat ik vier, drie, vier jaar daarvoor elk jaar met mijn agent naar ABC ging en we vroegen om gewoon een ander project, iets anders om te doen. Zoals, Bob Sagat was bezig met America’s Funniest Home Videos. Ik wilde gewoon iets anders te doen, gewoon om me een beetje meer energie te geven, aan de creatieve kant. En dus wilde ik daarvoor vertrekken en dus aan het einde van het achtste seizoen, wat mijn laatste contractjaar was – ik denk dat ik misschien een van de langste contracten daar had – mijn contract was afgelopen.
Dus ik was als een vrije agent en dus toen ze naar CBS gingen en zo, vroegen ze me om terug te komen. En ik wilde echt niet terugkomen. Ik had net mijn jazzalbum gedaan en zo. En we kwamen overeen dat ik alleen terug zou komen om de overstap naar CBS te beginnen en zo ging die hele deal. Ik zou de helft van een seizoen doen, acht afleveringen. En ik had een optie en ik oefende mijn optie uit. Dat heb ik gedaan.
Om precies te zijn, ik heb lang met Bob Boyett gesproken voordat ik wegging, en hij vroeg me: “Toen je zei dat je echt klaar was om te gaan, was je ook klaar om te gaan, nietwaar?” En ik zei, “Ja, maar zij waren nog niet klaar om te gaan, weet je.” En dus, ik weet dat er een paar mensen waren die een beetje boos waren dat ik wilde gaan, maar ik was gewoon klaar om te vertrekken. Ik was al eerder klaar om te gaan, maar ik herinner me dat een van de mensen die daar werkten, een van de productiemensen, zei: “Jo, als je weggaat dan weet je dat het een gekkenhuis wordt.” En, “Ja, ik heb een dochter op de universiteit” weet je, en dit en dat. En dus bleef ik twee jaar langer. Ik voelde me verstikt en zoals ik al zei, als ik andere projecten had kunnen doen… Er was een keer dat ze me een ander project lieten doen en toen werd het project vertraagd en toen het tijd was om het te doen zeiden ze, “Nee, je kunt het niet doen.” Dus, ik had gewoon iets extra’s nodig om te doen, weet je. Hoe ik het uitlegde is, “Een bakker die van bakken houdt, wil niet stoppen met bakken. Ze willen alleen niet altijd chocoladetaart of chocoladekoekjes maken. Ze willen proberen om iets anders te doen. Bagels bakken, iets anders doen.” Ik heb nooit willen stoppen met acteren. Ik acteer al sinds ik zes jaar oud was. Het is gewoon dat ik moe was van dat project, weet je wat ik bedoel, ik wilde iets anders doen.
Ik denk dat de reden waarom sommige mensen hebben gedacht dat er een probleem was, was omdat je halverwege het seizoen wegging, wat ongebruikelijk was.
Ja, ja. Er werden wat dingen gezegd, en zoals ik al zei, negeer het gewoon omdat je weet dat het niet waar is. Maar het deed pijn, omdat het me deed lijken als een schandalig persoon, die jaloers was op dit kind. Ik ben een waarheidslievend persoon, en ik schiet recht uit de heup, net als mijn karakter, weet je? Ik zou de eerste persoon in de wereld zijn om zich te verontschuldigen als ik dacht dat ik iemand gekwetst had of iets onwaars had gezegd. Maar op dezelfde manier, weet je, je komt gewoon op een punt waar je soms moet zeggen: “Oké, goed, laten we dit nu ondersteunen.”
Kunt u praten over wanneer de show begon te focussen op Urkel?
Je weet dat het hele ding was dat onze show was opgepikt voor de back 9 en we hadden 12 gedaan, en we kregen te horen van onze uitvoerende producenten. Als ik het me goed herinner, waren het Bill Bickley en Michael Warren die mij, Telma Hopkins, en Reginald VelJohnson, bij elkaar riepen en ons vertelden dat ABC het Urkel karakter zo goed vond dat ze alle shows over hem gingen maken. Dat was in het eerste seizoen. Ik was daar acht en een half jaar!
We zeiden, oké. Nou, wat gaan we zeggen? We waren allemaal blij om te werken, en hij liet de show gaan, en we zijn er nu allemaal nog steeds blij om. We lachen nog steeds naar de bank met de residuen. Dus het kan een klein conflict veroorzaakt hebben, gewoon omdat… het was een echte schok voor ons allemaal, snap je wat ik bedoel? Omdat hij zo’n klein personage was en we elkaar net hadden leren kennen en ik kende Mr. VelJohnson of Telma daarvoor niet, ik kende geen van hen daarvoor. Dus we waren allemaal samengekomen, we hadden 12 shows gedaan, en we waren een kleine familie, dus we hadden geleerd elkaar te kennen en aardig te vinden en met elkaar te communiceren, en met elkaar om te gaan en elkaar energie te geven.
En toen kwam Jaleel erbij en het was leuk om hem erbij te hebben en zo, maar natuurlijk deed het hetzelfde als Happy Days deed. Weet je wat ik mensen vertel? Hij “sprong” uit Family Matters, maar ik “sprong” uit Perfect Strangers, weet je? Het was gewoon een ander soort “sprong”. Maar ik begreep wat hij doormaakte, want ik voelde ook iets toen ik hoorde dat ik een show kreeg. Ik kreeg een kleine beet, weet je, van sommige mensen van Perfect Strangers. Nou, een in het bijzonder, weet je, ik kreeg een kleine beet en het was gemeen en onaangenaam, en ik was de enige Afro-Amerikaan in die show dus ik voelde me als de eenzame ranger voor een minuut. Dus toen Jaleel’s karakter “sprong” begreep ik dat. Snap je?
En zoals je zegt, de show was een succes.
Zoals ik iedereen vertel, ik bad voor een zegen. Ik heb het gevoel dat iedereen die in die productie zat, meedeed in mijn zegening, want ik was degene die vooraan bad toen de kerk beschikbaar was. En ik was daar op mijn knieën aan het bidden voor het, je weet wel. Zelfs toen mensen dachten dat het niet zou lukken, geloofde ik in mijn hart dat gebeden worden verhoord en ik wilde dat er iets zou gebeuren. Ik had een kleine baby en ik wilde een huis. Ik verbleef in een appartement. Ik geloofde gewoon dat het een zegen was, dus ging ik er in mee. Wat het ook was, ik ging er in mee en zoals ik al zei, ik denk niet dat iemand mij of iemand anders tien en een half jaar aan het werk houdt of op de loonlijst houdt als dat een probleem voor hen was. Ik heb 10,5 jaar voor Miller-Boyett en ABC/Disney gewerkt, weet je? En toen werkte ik weer voor hen aan de Proud Family. Ik denk dat ik 52 geanimeerde shows voor hen deed en vijf korte films voor Disney.
Ik denk dat misschien mijn vertrek, zoals ik al zei, het maakte een paar mensen overstuur, maar zoals ik al zei, weet je, het was tijd voor mij om te gaan. Het was tijd voor de show om te gaan, ik wou dat we misschien een beetje eerder hadden kunnen gaan, zodat we misschien hadden kunnen uitgaan met het gevoel dat iedereen heeft, dat we hebben gemist, snap je wat ik bedoel?
Voor zo’n langlopende show, lijkt het alsof de show in sommige opzichten niet veel respect kreeg.
We werden een beetje afgekeken en ik herinner me dat Kels (die Laura speelde) me vroeg, in het vierde seizoen. Ze zei: “Ms. Payton,” met de grote ogen, ze zei: “Ms. Payton, waarom krijgen we geen aandacht, waarom erkennen mensen ons niet?” En ik zei, “Weet je wat, soms is het niet te goed om te goed te zijn, maar we gaan goed zijn tot aan de bank.” En dat is wat we deden. We waren goed tot aan de bank.
Ik vind het geweldig dat er geen dag is dat ik de deur uitloop zonder dat iemand me tegenhoudt. Een paar maanden geleden hield een dokter me aan en hij zei: “Mevrouw Payton, mevrouw Payton, wees alstublieft niet bang.” Omdat mensen naar je toe rennen en je altijd willen omhelzen, en dat is goed, want soms als ze me omhelzen, dan krijg ik ook een knuffel. Soms, heb ik ook een knuffel nodig, weet je. Maar hij zei: “Weet je, het is verbazingwekkend, je ziet er nog steeds hetzelfde uit en goh, dat was hoeveel jaar geleden?” En hij zei, “Weet je, mijn kind kijkt nu naar de show, ik ben zo blij, mijn kind kijkt naar de show.”
En een van mijn producers van een project waar ik nu mee bezig ben, zei dat hij in zijn kantoor was en zijn kind kwam binnen en zei: “Papa, papa, je moet deze show zien! Je moet die show zien over die jongen die Urkel heet” en zijn vader zei “Dat is een OUDE show, ik keek er naar toen ik zo oud was als jij!” (Dus, het is geweldig, het is een geweldige show. En weet je, elke show heeft zijn ups en downs, en je hebt je kleine ruzies, je hebt je kleine ego’s, en al die andere dingen die gebeuren, weet je, maar weet je, het is een zegen om in elk project te zitten, ongeacht wat het is, een tv-show, een toneelstuk, of wat dan ook, weet je, alles wat artistiek is, om erin te zitten, en dat het een succes wordt en dat mensen nog steeds bewondering hebben voor wat je hebt gedaan en zo.
Maakte Payton een niet gecrediteerde verschijning in de serie finale? Zou ze een Family Matters reünie doen? Houdt ze contact met haar vroegere castgenoten? Kijk naar deel twee