Flamingo feiten: Voedsel kleurt veren roze

author
5 minutes, 6 seconds Read

Flamingo’s zijn grote vogels die te herkennen zijn aan hun lange nek, stokachtige poten en roze of roodachtige veren. Flamingo’s belichamen het gezegde “je bent wat je eet”. De roze en roodachtige kleuren van de veren van een flamingo komen van het eten van pigmenten gevonden in algen en ongewervelde dieren.

Er zijn zes soorten flamingo’s, volgens het Integrated Taxonomic Information System (ITIS): grote flamingo, kleine flamingo, Chileense flamingo, Andesflamingo, James’ (of puna) flamingo en Amerikaanse (of Caribische) flamingo.

De grote flamingo is de langste soort. Hij is 1,2 tot 1,45 meter lang en weegt tot 3,5 kilo. (3,5 kilogram), volgens Sea World. De kortste soort is de dwergflamingo, die 80 cm lang is en 2,5 kg weegt. (2,5 kg) weegt. De spanwijdte van flamingo’s varieert van 37 inch (95 cm) tot 59 inch (150 cm).

Lessere flamingo (Phoeniconaias minor). (Image credit: © Mark Anderson)

Habitat

Amerikaanse flamingo’s leven in West-Indië, Yucatán, in het noordelijke deel van Zuid-Amerika en langs de Galapagos-eilanden. Chileense, Andes- en James’ flamingo’s leven in Zuid-Amerika, en de grote en kleine flamingo’s leven in Afrika. Grote flamingo’s komen ook voor in het Midden-Oosten en India.

Flamingo’s zijn watervogels, dus ze leven in en rond lagunes of meren. Deze watermassa’s hebben de neiging zout of alkalisch te zijn. Flamingo’s zijn over het algemeen niet migrerend, maar veranderingen in het klimaat of het waterpeil in hun broedgebieden zullen ertoe leiden dat ze verhuizen, volgens Sea World.

Dieet

Flamingo’s eten larven, kleine insecten, blauw-groene en rode algen, weekdieren, schaaldieren en kleine vissen, volgens Sea World. Hun neiging om zowel vegetatie als vlees te eten maakt hen omnivoren.

Flamingo’s zijn roze omdat de algen die ze eten vol zitten met bètacaroteen, een organische chemische stof die een roodachtig-oranje pigment bevat. (Bètacaroteen is ook aanwezig in veel planten, maar vooral in tomaten, spinazie, pompoenen, zoete aardappel en, natuurlijk, wortelen). De weekdieren en schaaldieren die flamingo’s eten bevatten soortgelijke pigment-verpakkende carotenoïden.

Hoeveelheden carotenoïden in hun voedsel variëren in verschillende delen van de wereld, dat is waarom Amerikaanse flamingo’s meestal helder rood en oranje zijn, terwijl kleinere flamingo’s van het door droogte geteisterde Lake Nakuru in centraal Kenia de neiging hebben om bleker roze te zijn.

Als een flamingo zou stoppen met het eten van voedsel dat carotenoïden bevat, zouden zijn nieuwe veren beginnen in te groeien met een veel blekere tint, en zijn roodachtige veren zouden uiteindelijk vervellen. De uitgevouwen veren verliezen hun roze tint.

Wat een flamingo eet hangt af van het soort snavel dat hij heeft. Kleine flamingo’s, James’ flamingo’s en Andesflamingo’s hebben een zogenaamde diepgesnavelde snavel. Zij eten vooral algen. Grote, Chileense en Amerikaanse flamingo’s hebben een ondiepe snavel, waarmee ze insecten, ongewervelde dieren en kleine vissen kunnen eten.

Om te eten zullen flamingo’s met hun poten de bodem van het meer omwoelen en met hun snavel in de modder en het water duiken om hun maaltijd te vangen.

Gewoonten

Groepen flamingo’s worden kolonies of zwermen genoemd. De kolonie werkt samen om elkaar te beschermen tegen roofdieren en om voor de jongen te zorgen.

Aangenomen wordt dat flamingo’s monogaam zijn, aldus Sea World. Als ze eenmaal paren, hebben ze de neiging bij die partner te blijven. Een groep flamingo’s paart allemaal tegelijk, zodat alle kuikens op hetzelfde moment uitkomen. De paren maken nesten van modderheuvels, en het vrouwtje legt één ei per keer, aldus de Smithsonian National Zoo.

Elk ei is iets groter dan een groot kippenei, 78 tot 90 millimeter lang en 115 tot 140 gram zwaar. Het duurt 27 tot 31 dagen voor het ei uitkomt, en het kuiken dat uit het ei komt, weegt slechts 73 tot 90 gram. De jongen worden volwassen als ze 3 tot 5 jaar oud zijn.

Baby flamingo’s zijn grijs of wit. Ze worden roze in de eerste jaren van hun leven. Flamingo’s leven 20 tot 30 jaar in het wild of tot 50 jaar in een dierentuin.

Twee schattige flamingokuikens zijn deze maand geboren in de Smithsonian’s National Zoo in Washington, D.C. De babyvogels waren de 100ste en 101ste flamingokuikens die uit het ei kwamen in het vogelhuis van de dierentuin.Omdat flamingokuikens een hogere overlevingskans hebben als ze met de hand worden grootgebracht, houden de dierverzorgers de baby’s voorlopig uit de schijnwerpers. Wanneer ze ouder zijn, zullen de vogels zich buiten bij de kudde flamingo’s van de dierentuin voegen, aldus medewerkers van het Smithsonian. (Image credit: Madelyn Duhon/Smithsonian’s National Zoo)

Twee schattige flamingokuikens zijn deze maand geboren in de Smithsonian’s National Zoo in Washington, D.C. De babyvogels waren de 100ste en 101ste flamingokuikens die uit het ei kwamen in het vogelhuis van de dierentuin. Omdat flamingokuikens een hogere overlevingskans hebben als ze met de hand worden grootgebracht, houden de dierentuinverzorgers de baby’s voorlopig uit de schijnwerpers. Wanneer ze ouder zijn, zullen de vogels zich buiten bij de zwerm flamingo’s voegen, aldus Smithsonian. Credit: Madelyn Duhon/Smithsonian’s National Zoo

Classificatie/Taxonomie

De taxonomie van flamingo’s, volgens ITIS, is:

Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Aves Orde: Phoenicopteriformes Familie: Phoenicopteridae Geslachten: Phoeniconaias, Phoenicoparrus, Phoenicopterus Soorten:

  • Phoeniconaias minor (Dwergflamingo)
  • Phoenicoparrus andinus (Andesflamingo)
  • Phoenicoparrus jamesi (James’ flamingo of puna flamingo)
  • Phoenicopterus chilensis (Chileense flamingo)
  • Phoenicopterus roseus (grote flamingo)
  • Phoenicopterus ruber (Amerikaanse flamingo of Caribische flamingo)

Conservation Status

Volgens de Rode Lijst van Bedreigde Soorten van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur, wordt geen enkele flamingosoort momenteel als bedreigd beschouwd. De kleine, Chileense en James’flamingo’s worden beschouwd als bijna bedreigd omdat hun aantallen klein zijn of afnemen, volgens de IUCN.

Andere feiten

Fossiele bewijzen geven aan dat de groep waaruit flamingo’s zijn geëvolueerd zeer oud is en ongeveer 30 miljoen jaar geleden bestond, voordat veel andere vogelorden waren geëvolueerd, volgens Sea World.

Het is niet echt bekend waarom flamingo’s de neiging hebben om op één voet te staan, maar er wordt wel verondersteld dat als ze één van hun voeten uit het koude water houden, dit helpt om hun lichaamswarmte te behouden. Het schijnt ook een comfortabele rustpositie voor hen te zijn.

Hoewel men aanneemt dat flamingo’s tropische vogels zijn, kunnen ze ook in een koude omgeving leven en gedijen, zolang ze maar toegang hebben tot voldoende water en voedsel.

In Oost-Afrika zijn meer dan 1 miljoen flamingo’s bijeengekomen, die volgens de dierentuin van Philadelphia de grootste kudde vormen die bekend is.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.