De Franse Revolutie, hoewel zij in 1799 een mislukking leek en in 1815 teniet gedaan leek, had verstrekkende gevolgen. In Frankrijk kwamen de bourgeoisie en de landeigenaren als de dominante macht naar voren. Het feodalisme was dood; de sociale orde en de contractuele betrekkingen werden geconsolideerd door de Code Napolon. De Revolutie verenigde Frankrijk en versterkte de macht van de nationale staat. De Revolutionaire en Napoleontische oorlogen braken de oude structuur van Europa af, bespoedigden de opkomst van het nationalisme en luidden het tijdperk van de moderne totale oorlogsvoering in.
Hoewel sommige historici het Terreurbewind als een onheilspellende voorloper van het moderne totalitarisme beschouwen, beweren anderen dat dit voorbijgaat aan de vitale rol die de Revolutie speelde bij het scheppen van precedenten voor democratische instellingen als verkiezingen, representatief bestuur en grondwetten. De mislukte pogingen van de stedelijke lagere middenklasse om economische en politieke winst te behalen waren de voorbode van de klassenstrijd in de 19e eeuw. Hoewel de belangrijkste historische interpretaties van de Franse Revolutie sterk uiteenlopen, zijn ze het er bijna allemaal over eens dat ze een buitengewone invloed had op de vorming van de moderne wereld.
- Inleiding
- Oorsprong van de Revolutie
- De Estates-Generaal en de Nationale Vergadering
- De Revolutie van 1789
- Factionalisme en Oorlog
- De Revolutie van 1792
- De Republiek
- Het Terreurbewind
- De Directie en de komst van Napoleon
- Gevolgen van de Revolutie
- Bibliografie