Een restgrond vormt zich in de loop van vele jaren, doordat mechanische en chemische verwering vast gesteente langzaam verandert in grond. De ontwikkeling van een restgrond kan ongeveer als volgt verlopen.
Figuur 1. De bodem is een belangrijke hulpbron. Elke bodemhorizont is duidelijk zichtbaar op deze foto.
- Het gesteente vertoont scheuren als gevolg van verwering door ijsafzetting of een ander fysisch proces.
- Water, zuurstof en kooldioxide sijpelen in de scheuren om chemische verwering te veroorzaken.
- Planten, zoals korstmossen of grassen, vestigen zich en veroorzaken biologische verwering.
- Geweerd materiaal verzamelt zich tot er grond is.
- De grond ontwikkelt bodemhorizonten, waarbij elke laag geleidelijk aan verandert. De grootste mate van verwering vindt plaats in de bovenste laag. Elke opeenvolgende, lagere laag wordt net een beetje minder veranderd. Dit komt omdat water en lucht het eerst met de bodem in contact komen aan de top.
Een inkeping in de zijkant van een heuvel laat de verschillende bodemlagen zien. Tezamen worden deze een bodemprofiel genoemd (figuur 1).
De eenvoudigste bodems hebben drie horizonten: bovengrond (A-horizont), ondergrond (B-horizont), en C-horizont.
Topgrond
Figuur 2. Een bodemprofiel is het geheel van bodemlagen. Elke laag wordt een horizon genoemd.
De bovengrond, de A-horizont, is gewoonlijk de donkerste laag van de bodem omdat hij het hoogste percentage organisch materiaal bevat. De bovengrond is het gebied waar de meeste biologische activiteit plaatsvindt: insecten, wormen en andere dieren graven zich er doorheen en planten strekken hun wortels ernaartoe. Plantenwortels helpen deze bodemlaag op zijn plaats te houden. In de bovengrond kunnen mineralen oplossen in het zoete water dat erdoorheen stroomt om te worden getransporteerd naar lagere bodemlagen. Zeer kleine deeltjes, zoals klei, kunnen ook naar lagere lagen worden getransporteerd wanneer het water in de grond sijpelt.
Ondergrond
De B-horizont of ondergrond is de laag waar oplosbare mineralen en klei zich ophopen. Deze laag is lichter bruin en houdt meer water vast dan de bovengrond door de aanwezigheid van ijzer- en kleimineralen. Er is minder organisch materiaal. Kijk naar figuur 2.
C-horizont
De C-horizont is een laag gedeeltelijk gewijzigd vast gesteente. Er is enig bewijs van verwering in deze laag, maar stukken van het oorspronkelijke gesteente zijn te zien en kunnen worden geïdentificeerd.
Niet alle klimaatgebieden ontwikkelen bodems, en niet alle gebieden ontwikkelen dezelfde horizonten. Sommige gebieden ontwikkelen wel vijf of zes verschillende lagen, terwijl andere slechts zeer dunne bodems ontwikkelen of misschien helemaal geen bodems.
Bijdragen!
Verbeter deze paginaLees meer