Er zijn ongeveer 50.000 AC gewrichtsscheidingen die elk jaar in de VS voorkomen en de meeste van hen zullen (in eerste instantie) niet-operatief worden behandeld. Maar is dit wel de juiste beslissing? Er is echt geen goed of fout antwoord, omdat dit een zeer controversieel gebied is van de moderne orthopedische behandeling. Hopelijk zal dit hoofdstuk u helpen deze beslissing te overdenken en de behandeling te kiezen die het beste is voor uw situatie.
Eerst – Nauwkeurige diagnose van de graad van AC-gewrichtsscheiding
Het is van essentieel belang dat uw beslissing is gebaseerd op nauwkeurige informatie, wat betekent dat u er zeker van moet zijn dat u echt een graad 3 AC-gewrichtsscheiding hebt. Helaas krijgen veel patiënten deze diagnose zonder een goede evaluatie en is de informatie gewoon onjuist. Veel patiënten die de diagnose AC-gewrichtsscheiding graad 3 krijgen, hebben in werkelijkheid een ernstiger letsel (vooral graad 5), waarvoor in de meeste gevallen een operatie nodig is. Dit veroorzaakt onnodige vertraging in het krijgen van de beste behandeling en brengt het eindresultaat in gevaar. Zorg er dus voor dat uw diagnose juist is. U moet een röntgenfoto laten maken van zowel de normale als de abnormale schouder, zodat de scheiding nauwkeurig kan worden gemeten met digitale röntgentechnologie. Als het sleutelbeen meer dan tweemaal de normale afstand tot het processus coracoideus (deel van het schouderblad) is, dan hebt u echt een graad 5 AC-gewrichtsscheiding, en niet een graad 3.
Secondo
Als uw ac-gewrichtsletsel nauwkeurig is geclassificeerd als een graad 3 AC-gewrichtsscheiding, is het volgende dat moet worden geëvalueerd de horizontale stabiliteit. Hoewel het voor de hand liggende probleem bij een AC-gewrichtsletsel de verticale verplaatsing van het sleutelbeen is, blijkt uit talrijke recente onderzoeksartikelen dat een AC-gewrichtsdislocatie een aanzienlijke abnormale beweging in het horizontale vlak kan veroorzaken. Dit kan ofwel overmatige posterieure positionering van het sleutelbeen zijn of zelfs in sommige gevallen overmatige laterale positionering van het sleutelbeen. Een clavicula die posterieur gepositioneerd is, is een belangrijke bron van pijn en wanneer aanwezig voorspelt het een slechte prognose voor niet-chirurgische behandeling. Belangrijker nog, omdat de afwijking in het röntgenvlak ligt, kan een standaard röntgenfoto geen horizontale instabiliteit beoordelen. Een manier waarop een patiënt zich hiervan bewust kan worden is wanneer de arm voor het lichaam langs steekt en het toch al prominente sleutelbeen aanzienlijk prominenter wordt. Dit kan geëvalueerd worden met een speciale röntgenfoto, genomen terwijl de arm voor het lichaam langs gaat, waarop te zien is dat het sleutelbeen het acromion eronder “overschrijdt”. Sommige graad 3 AC-gewrichtsdislocaties hebben horizontale instabiliteit en sommige niet. Als de arts dit weet, kan hij beter voorspellen of een niet-chirurgische behandeling veel kans van slagen heeft.
Niet-chirurgische optie
Dit is een goede overweging als eenmaal is vastgesteld dat u een horizontaal stabiele echte graad 3 AC-gewrichtsdislocatie hebt. De vervorming is echter blijvend, ongeacht de niet-chirurgische behandeling. Voor veel patiënten is de “bump” misvorming onaanvaardbaar en is chirurgie de enige manier om dit aan te pakken. Ongeveer 50% van de patiënten zal volledig herstellen zonder operatie en hun terugkeer naar de sport zal veel sneller gaan dan bij een chirurgische ingreep. Bij ongeveer 25% van de patiënten zullen de symptomen draaglijk blijven maar in geringe mate aanwezig zijn en de sport- of werkprestaties kunnen beïnvloeden. Dit omvat pijnlijke plofjes, klikken en gemakkelijke vermoeidheid. Ongeveer 25% van de patiënten zal hoogwaardige restverschijnselen hebben en een operatie nodig hebben.
Hoewel orthopedisch chirurgen vaak beweren dat alleen jonge of zeer actieve patiënten een operatie zouden moeten overwegen, is dit eigenlijk nooit onderzocht, dus als u ouder bent dan 35 kan u verteld worden dat een operatie geen verstandige optie is. Er is echter geen bewijs dat oudere en minder actieve patiënten beter presteren met niet-chirurgische behandeling dan jongere patiënten, dus het is belangrijk om de opties zorgvuldig af te wegen. De resultaten van betrouwbare reproduceerbare procedures zoals de Closed Loop Double Endobutton zijn voor 98% succesvol, dus uiteindelijk is het een persoonlijke beslissing om de onzekerheid van niet-chirurgische behandeling af te wegen tegen de inzet en extra hersteltijd van het ondergaan van een operatie.
AC Joint Surgery
Een operatie is de duidelijke keuze voor sterk verplaatste AC-gewrichtsscheidingen (graad 4, 5 en 6), en ook voor graad 3 AC-scheidingen die een aanzienlijke horizontale instabiliteit vertonen. De keuze van een chirurg is van cruciaal belang om een complicatie- en pijnvrij resultaat te bereiken. Helaas is er geen “gouden standaard” procedure, zodat verschillende chirurgen verschillende benaderingen hebben. Het percentage mislukkingen/complicaties voor de meeste procedures is ongeveer 20-30%, wat zeer ontmoedigend is. Een populaire techniek is het gebruik van een “pees-transplantaat” om het AC-gewricht te stabiliseren. Dit vereist het gebruik van donorweefsel (kadaver) om de procedure te voltooien. Een andere populaire optie is een “arthroscopische” herstelling. Hierbij zijn kleinere incisies nodig en dit is aantrekkelijk vanwege de mogelijkheid van minder pijn en een sneller herstel. Beide opties hebben echter mislukkingspercentages van 20-30%, zodat het belangrijk is uw chirurg en de techniek verstandig te kiezen!
Er is een andere optie voor een AC-gewrichtschirurgietechniek met betere resultaten die worden ondersteund door een 11 jaar durend klinisch onderzoek, namelijk de Closed Loop Double Endobutton-techniek. De Closed Loop Double Endobutton techniek, die uitsluitend door Dr. Struhl wordt gebruikt, wordt al meer dan 15 jaar gebruikt en heeft een bewezen succespercentage van 98%, met tot op heden meer dan 100 behandelde patiënten.