Grieks-orthodox patriarchaat van Antiochië en het gehele Oosten, ook orthodoxe kerk van Antiochië genoemd, autocefaal (kerkelijk onafhankelijk) oosters-orthodox patriarchaat, derde in honoraire rang na de kerken van Constantinopel en Alexandrië; het is de grootste Arabisch-christelijke kerk in het Midden-Oosten.
Het gezag van de Grieks-orthodoxe patriarch van Antiochië en het gehele Oosten werd na het Concilie van Chalcedon (451) beperkt tot de gemeenschap die bekend stond als Romeinen, of Melchieten (keizersmannen), omdat zij in gemeenschap stonden met de Byzantijnse, of Oost-Romeinse, keizer. De literaire taal van deze gemeenschap was Grieks, maar vanaf de 9e eeuw waren er parochies waar Arabisch de enige taal was die algemeen bekend was, en daarom werden delen van de kerkdiensten in het Arabisch vertaald. In de moderne tijd kreeg de Orthodoxe Kerk van Antiochië het karakter van een Arabische Oosters-orthodoxe instelling.
Sinds de 14e eeuw zetelt de patriarch in Damascus, Syrië, terwijl de oude stad Antiochië, gelegen op Turks grondgebied, een kleine stad is gebleven. Sinds 1899 zijn de patriarch en al zijn bisschoppen Arabieren. Er zijn metropolieten onder zijn jurisdictie in Syrië (Homs, Hama, Aleppo, al-Lādhiqīyah, en as-Suwaydā), Libanon (Beiroet, Tripoli, al-Ḥadath, Ḥalbā, Zaḥlah, en Marj ʿUyūn), en Bagdad; verschillende nieuwe bisschoppelijke zetels zijn opgericht in Noord- en Zuid-Amerika en in Australië. De voornaamste liturgische taal is nu Arabisch, hoewel Grieks nog steeds wordt gebruikt, en Engels is aangenomen in de Verenigde Staten.
Het aantal gelovigen in de Orthodoxe Kerk van Antiochië nadert 1.100.000; in Syrië is het de grootste christelijke gemeenschap, terwijl het in Libanon de tweede plaats inneemt na de Maronitische Kerk. Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft een actieve jeugdbeweging voor nieuw leiderschap in de kerk gezorgd. In Dayr al-Balmand, bij Tripoli, Libanon, is een theologische school voor afgestudeerden opgericht, terwijl verschillende bisschoppen en theologen actief zijn geweest in de Wereldraad van Kerken.