De zaken George Floyd en Breonna Taylor zijn slechts twee recente en afschuwelijke voorbeelden van politiegeweld dat tot onnodig verlies van mensenlevens heeft geleid. De gruwelijkheid van deze gevallen wordt nog versterkt door het feit dat zwarte Amerikanen – zowel George Floyd als Breonna Taylor zijn zwart – meer dan 2,5 keer zoveel kans lopen om door de politie te worden gedood dan blanke Amerikanen. Hoewel statistici, sociale wetenschappers en activisten de oorzaak van dit verschil betwisten (bv. systemisch racisme, misdaadcijfers, cultuur, socio-economie), is één ding zeker: wanneer een politieagent het leven van een andere persoon neemt, ligt de verantwoordelijkheid daarvoor uiteindelijk bij die agent.
Persoonlijkheid verwijst naar de manieren waarop mensen verschillend van elkaar denken, voelen en handelen. Sommige mensen denken dat artsen te vertrouwen zijn, anderen denken van niet. Er zijn films waar sommige mensen van houden en andere mensen haten. Sommige mensen maken elke ochtend hun bed op, anderen doen dat niet. Vrijwel elk verschil tussen mensen heeft te maken met persoonlijkheid. Politiemensen, zoals alle mensen, verschillen in hoe ze reageren op situaties die ze tegenkomen. Waar de ene politieagent bedreigingen ziet en gewelddadig reageert, doet de andere dat niet.
De dodelijke ontmoetingen met de politie in het afgelopen decennium of zo hebben geleid tot herhaalde oproepen tot politiehervorming. In 2018 begon het New York Police Department bijvoorbeeld met een programma voor impliciete bias-training. Soortgelijke programma’s waren al aangenomen in de hele Verenigde Staten, hoewel de effectiviteit van deze programma’s ernstig in twijfel is getrokken. Onlangs stemde de gemeenteraad van Minneapolis voor het defunderen van de politieafdeling van de stad. Hoewel sommige pogingen tot politiehervorming beter zijn dan andere, is het belangrijk om ons af te vragen of opleiding, onderwijs en beleidshervorming zelfs de juiste plaats zijn om te beginnen bij het aanpakken van politiegeweld.
In een stand-up comedy routine die viral ging, Chris Rock verklaarde wat velen van ons al weten. Politiewerk is moeilijk, riskant, en inherent gevaarlijk. De mensen die hun leven wijden aan het dienen en beschermen van hun gemeenschappen verdienen het grootste respect. Maar, zoals Mr. Rock ook zegt: “In sommige banen moet iedereen goed zijn.” Je mag geen fouten maken. Je kunt niet “slechts een paar slechte appels” hebben. De beste manier om slechte appels uit je vat te houden, is te voorkomen dat je slechte appels kiest. De beste manier om politiegeweld te voorkomen is om te voorkomen dat je mensen aanneemt die waarschijnlijk hun toevlucht nemen tot ongerechtvaardigde, gewelddadige en levensbeëindigende tactieken wanneer ze onder druk staan.
Persoonlijkheidspsychologie heeft een lange geschiedenis in het helpen van gemeenschappen om betere politieagenten aan te nemen. In tegenstelling tot de klinische assessments van vroeger die werden gebruikt om persoonlijkheidsstoornissen te diagnosticeren (bijv. de MMPI), worden moderne persoonlijkheidsassessments gebruikt om dagelijks werkgedrag te voorspellen, hoe effectief mensen hun werk doen, en hoe mensen reageren onder stress. Bovendien bevorderen goed ontworpen assessments diversiteit en inclusie door een onbevooroordeeld beeld te geven van de geschiktheid van een sollicitant voor een bepaalde baan. Dat wil zeggen dat mannen en vrouwen dezelfde gemiddelde scores krijgen en dat mensen van verschillende etnische afkomst dezelfde gemiddelde scores krijgen. Kortom, wetenschappelijk gevalideerde persoonlijkheidsbeoordelingen bieden een nauwkeurige en eerlijke manier om betere politieagenten aan te nemen, politiegeweld te verminderen en het respect en de bewondering die politieagenten verdienen opnieuw op te bouwen.
Dit bericht is mede geschreven door Chase Winterberg, M.A., J.D.