Faith Hill
Zangeres, songwriter
Met haar indrukwekkende sopraan, innemende charme, en een streep van onafhankelijkheid die door haar hit songs loopt, ontwikkelde Faith Hill zich in een nacht tot een “Young Country” superster. Toen haar debuut, Take Me as I Am, in 1993 in de winkels kwam, werd ze onmiddellijk een sensatie, met hit na hit in de hitlijsten. Haar volgende twee releases, It Matters to Me en Faith, hielden beide gelijke tred, met tien van haar eerste 12 singles van haar eerste drie albums die de top vijf bereikten. Enkele van haar meest populaire nummers zijn “Wild One,” een vrolijke versie van “Piece of My Heart,” “Take Me As I Am,” het pop-georiënteerde “Let’s Go to Vegas,” “This Kiss,” en “Just to Hear You Say that You Love Me.” Sommige van Hill’s nummers gaan over vrouwenrechten en huiselijk geweld, waarmee ze een serieuze component toevoegt aan haar repertoire van meer romantische nummers. Een hoofdbestanddeel op country muziek prijsuitreikingen, Hill werd deel van een showbusiness power couple in 1996 toen ze trouwde met collega country artiest Tim McGraw.
Hill werd geboren als Audrey Faith Perry op 21 september 1967 in Jackson, Mississippi, en ze en haar twee oudere broers werden opgevoed in het nabijgelegen Star door adoptieouders Pat en Edna Perry. Haar vader werkte voor de Presto Manufacturing Company fabriek in Jackson, waar hij na 37 jaar met pensioen ging, en haar moeder was een gepensioneerde bankbediende. In 1990 ging Hill op zoek naar haar biologische ouders, en een paar jaar later slaagde ze. Ze beschreef in People “het ontzag van het zien van iemand waar je eigenlijk van afstamt,” eraan toevoegend dat “het iets vult.” Ze heeft nooit de identiteit van haar biologische ouders onthuld, vanwege privacy redenen.
Hill ontdekte haar liefde voor muziek terwijl ze als kind in de kerk zong. Opgegroeid als een Baptist, Hill blijft een zeer spiritueel persoon. Haar eerste publieke optreden kwam op 10-jarige leeftijd tijdens een lunch van een vrouwenclub, en een paar jaar later leerde ze gitaar spelen. Als tiener werd ze geïnspireerd door de stemmen van country zangeressen als Patsy Cline, Emmylou Harris, en haar latere rolmodel, Reba McEntire. Op haar 16e begon Hill haar eigen country band; een van haar eerste optredens was op de Tobacco Spit competitie in Raleigh, Mississippi. “Het was zo smerig,” vertelde ze aan Peter Castro in People. “Ze moesten het podium schoonmaken met een handdoek voordat we speelden.”
Looked to Nashville for Her Break
Uiteindelijk werkte Hill zich op naar county fairs en rodeo’s, en nadat ze afstudeerde aan de McLaurin Attendance Center high school in 1986 bracht ze een jaar door op de community college voordat ze naar Nashville vertrok. Haar vader hielp haar verhuizen; zoals Hill zich herinnerde aan Joanna Powell in Good Housekeeping: “Ik zie zijn gezicht nog steeds voor me, zittend met allemaal lege dozen om hem heen. Hij had tranen in zijn ogen, en hij zwaaide alleen maar gedag en zei: ‘Hou je haaks. Ik hou van jullie. We staan voor honderd procent achter je.” Succes kwam niet onmiddellijk. Hill verdiende zes jaar lang de kost met verschillende baantjes, te beginnen met het verkopen van T-shirts op Fan Fair, een country muziekfestival. Een tijdlang was ze ook verantwoordelijk voor de postorder op de merchandisingafdeling van Reba McEntire.
Hoewel Hill haar doel om zangeres te worden niet opgaf, begon ze ondertussen een dagtaak als receptioniste voor een uitgeverij van singer-songwriter Gary Morris. Die ervaring leerde haar veel over het zakelijke aspect van country muziek. “Ik was heel, heel jong en naïef,” vertelde ze aan Bob Millard van Country Music. “Ik was erg groen, maar ik werd gedwongen om heel snel te leren.” Vervolgens vond Hill een andere kantoorbaan bij McEntire’s Starstruck Entertainment, een talent management bedrijf. Gedurende deze tijd viel ze ook in als achtergrondzangeres op demo’s in de stad, en deed ook auditie om achtergrondzangeres voor McEntire te worden, maar de plaats ging naar Paula Kaye Evans, die in 1991 bij een vliegtuigongeluk om het leven kwam, samen met de meeste van McEntire’s tourende entourage.
Extraordinary Debut
Hill’s doorbraak kwam tijdens een optreden met Gary Burr in het Bluebird Cafe, een favoriete bar in Nashville. Een talentenscout van Warner/Reprise zat die avond in het publiek en tekende haar bij het label. Het debuutalbum van de zangeres, Take Me as I Am, werd uitgebracht in 1993 en zou drievoudig platina verkopen. De eerste single van de CD, “Wild One”, steeg naar nummer één in de Billboard chart en bleef daar vier weken staan, de eerste keer dat een vrouwelijke country zangeres een maand op nummer één bleef staan met een debuutsingle sinds Connie Smith in 1964 met “Once a Day”. De volgende single, een uptempo versie van Janis Joplin’s klassieke rocknummer “Piece of My Heart,” trotseerde voorspellingen en klom ook naar de eerste plaats.
Dankzij de populariteit van haar eerste poging, begon Hill in 1994 aan een drukke concerttournee, waarbij ze opende voor o.a. McEntire, Alan Jackson, en Brooks & Dunn. Helaas eiste het tempo zijn tol, en ze onderging die winter een operatie om een vergroot bloedvat uit een stemband te verwijderen. Tegen die tijd was ze een opvallende als een hot new presence, en won verschillende onderscheidingen voor 1994, waaronder Best Female Country Artist awards van Billboard en Performance magazines, de Favorite New Female award van de Academy of Country Music, en andere nominaties van de Country Music Association en Academy of Country Music.
For the Record …
Boren Audrey Faith Perry, 21 september 1967, in Jackson, MS; dochter van Pat (een fabrieksarbeider) en Edna (een bankbediende) Perry; getrouwd met Dan Hill, ca. 1987 (een songwriter; gescheiden, 1991); getrouwd met Tim McGraw (een country zanger), oktober, 1996; kinderen Gracie, Maggie, en Audrey. Opleiding: Volgde één semester aan het Hinds Junior College, Raymond, MS.
Begon professioneel te zingen, 1983; werkte verschillende jobs rond Nashville, jaren 1980; tekende bij Warner Bros, 1993; bracht debuutalbum Take Me as I Am uit, 1993; toerde met Reba McEntire, Brooks & Dunn, Alan Jackson, en George Strait, 1994-95; lanceerde Faith Hill Literacy Project, 1996; ging samen met Tim McGraw op Spontaneous Combustion tour, 1996; nam duet “It’s Your Love” op met McGraw, 1997; bracht Faith uit, 1998; bracht Breathe uit, 1999; bracht Cry uit, 2002; maakte speelfilmdebuut in The Stepford Wives, 2004.
Awards: Academy of Country Music Awards, Favorite New Female, 1994; Top Vocal Event, Song of the Year, Single of the Year, en Top Country Video, voor “It’s Your Love,” 1998; Top Female Vocalist, Vocal Event of the Year voor “Just to Hear You Say that You Love Me,” Single of the Year en Video of the Year voor “This Kiss,” 1999; Billboard Award, Top Female Country Artist, 1994; Country Music Association Awards, Top Female Vocal Event voor “It’s Your Love,” 1997; Video van het jaar voor “This Kiss,” 1998; Video van het jaar voor “Just to Hear You Say that You Love Me,” 1999; TNN/Music City News Awards, Ster van Morgen, 1995; Vrouwelijke Vocaliste van het Jaar, Vocal Collaboration van het Jaar voor “Just to Hear You Say that You Love Me,” Video van het Jaar en Single van het Jaar voor “This Kiss,” 1999; Grammy Awards, Beste Vrouwelijke Country Vocalprestatie voor “Breathe,” Beste Country Album voor Breathe, en Beste Country Samenwerking met Zang voor “Let’s Make Love” met Tim McGraw, 2000; Beste Vrouwelijke Country Vocalprestatie voor “Cry,” 2002; American Music Awards, Beste Vrouwelijke Vocalist, 2003; People’s Choice Award, 2004.
Adressen: Platenmaatschappij-Warner/Reprise, 20 Music Square East, Nashville, TN 37203-4326. Website-Faith Hill Officiële Website: http://www.faithhill.com.
De volgende zomer, 1995, was Hill terug in de hitlijsten met It Matters to Me, dat tweemaal zo snel dubbel platina haalde als haar debuut. Dat jaar vervolgde ze haar uitputtende tour schema, ze opende voor Alan Jackson en George Strait. Haar derde album, Faith, werd platina in slechts zes weken, en ze verscheen ook op andere projecten, waaronder een Tammy Wynette tribute album, een kinderalbum, en verschillende filmsoundtracks.
“First Couple of Country”
Toen Hill begon aan een gezamenlijke tournee met Tim McGraw, getiteld Spontaneous Combustion, in de lente van 1996, begon de roddelmolen te kolken. Nadat uitgebreide geruchten de ronde hadden gedaan, trouwden ze op 6 oktober 1996 in Rayville, Alabama, waardoor ze het regerend eerste paar van country werden. Hij vroeg haar ten huwelijk op een dag voor hij een concert ging spelen, en toen hij terugkeerde naar zijn trailer, had zij “YES” op de spiegel geschreven. Een dochter, Gracie, werd geboren in 1997, en een andere, Maggie, voegde zich het jaar daarop bij haar. Het gezin vestigde zich net buiten Nashville, maar reisde vaak voor tournees. In 2000 werkte het stel samen aan een Grammy-winnende opname, “Let’s Make Love,” dat werd opgenomen als een track op Hill’s Breathe album. Breathe won dat jaar Best Country Album bij de Grammy’s, en Hill won nog een derde Grammy voor de Best Female Country Vocal Performance voor het titelnummer van het album. Ze had al een indrukwekkende verzameling van prijzen verzameld, waaronder de TNN / Music City News Star of Tomorrow Award, 1995, en Vrouwelijke Vocalist van het Jaar award, 1999; Song van het Jaar voor “It’s Your Love,” 1998, en de Top Vrouwelijke Vocalist award, 1999, van de Academy of Country Music.
Een van Hill’s grootste betrokkenheid buiten haar opnamecarrière is de Faith Hill Family Literacy Project, een onderwerp dat dicht bij huis raakte. Hill’s vader, een van 14 kinderen, moest in de vierde klas van school om op de familieboerderij te werken, en hij heeft nooit leren lezen of schrijven. “Hij is een zeer intelligente man,” merkte ze op in een artikel in People. “Ik denk dat hij dingen gemakkelijk herkent en een goed geheugen heeft.” Op 1 mei 1996 lanceerde ze met de medewerking van Warner Bros. en Time Warner de organisatie, die zich ten doel stelt het analfabetisme onder volwassenen onder de aandacht te brengen. Een op de vijf mensen, volgens sommige schattingen, is functioneel analfabeet.
Hill nam haar achternaam uit haar eerste huwelijk met song-writer en muziek executive Dan Hill in de latere jaren 1980. Ze was 20 jaar oud toen ze het huwelijk aanging, dat slechts vier jaar duurde. In de 21ste eeuw behoorde ze tot een nieuwe golf van country-pop sterren, met name Shania Twain, die de traditionele opzichtige make-up en strass broekjes aan de kant schoof in ruil voor een sterk geseksualiseerd uiterlijk en strakke designer broekpakken en jurken. Daarnaast vulde ze haar drukke schema aan met reclame voor Cover Girl cosmetics en Pepsi Cola en met televisiewerk waaronder gastoptredens in de televisieseries Touched by an Angel en Promised Land. In 2000 en 2001 riep People Hill uit tot een van de 50 mooiste mensen ter wereld.
Ondanks haar hoge profiel en vele verplichtingen, bleef Hill vocaal over haar prioriteit: familie. Zoals ze opmerkte in People, “zou zinloos zijn zonder iemand om het mee te delen. Familie zal er zijn als alles voorbij is en ik te oud of te moe ben om dit nog te doen.” Ze gaat niet op tournee zonder haar kinderen mee te nemen, en zij en haar man zijn nooit meer dan een paar dagen van elkaar gescheiden, zelfs niet met hun hectische schema’s voor optredens. In 2000 deed het hele gezin een triomfantelijke uitverkochte tournee onder de naam Soul2Soul 2000, die 42 steden aandeed.
In december 2001 beleefde Hill een aantal angstige momenten toen haar derde dochter, Audrey, drie maanden te vroeg werd geboren. De baby woog slechts drie pond bij de geboorte en bracht drie weken in het ziekenhuis door, maar herstelde uiteindelijk volledig. Uit angst voor infectie hielden de artsen iedereen, ook Hill, uit de buurt van de baby terwijl ze op de afdeling neonatale intensive care lag. “Ik kon haar de eerste paar dagen niet vasthouden,” vertelde Hill aan People. “Dat was het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doen.”
Hill’s vijfde cd, Cry, kwam uit in de herfst van 2002. Die release neigde resoluut naar de pop kant van Hill’s output, bijna volledig afzien van elke verbinding met country songwriting of instrumentatie. “Hoewel ze wordt gesteund door een groot aantal A-spelers uit Nashville, heeft het geluid dat ze voortbrengen bijna niets te maken met countrymuziek,” schreef Robert L. Doerschuk van de All Music Guide. In plaats daarvan heeft het pop en R273>B smaken. Een team van 25 verschillende schrijvers combineerden hun talenten om Hill’s nieuwe materiaal te creëren, en haar uiterlijk op de cover, met nat haar en een kruis bengelend boven een laag uitgesneden topje, was sexier dan ooit. In tegenstelling tot eerdere releases, verscheen Hill’s man McGraw niet op Cry.
Het album was iets minder succesvol dan het zeven miljoen verkopende en drievoudig Grammy-winnende Breathe, maar critici prezen Hill’s vocale virtuositeit, en haar profiel bleef hoog. Ze won de American Music Award voor Beste Vrouwelijke Country Performer in november 2003, en volgde dat op door de People’s Choice award voor Beste Vrouwelijke Performer te delen met Beyonce Knowles in het begin van 2004. In 2004 maakte Hill haar speelfilmdebuut als actrice, ze speelde Sarah Sunderson in regisseur Frank Oz’s remake van de horror komedie The Stepford Wives. Hill slaagde erin een gezin te combineren met een carrière op hoog niveau en zowel een pop- als een countrypubliek aan te spreken, en leek in staat een nog hoger niveau te bereiken dan ze al had bereikt.
Geselecteerde discografie
Take Me As I Am, Warner, 1993.
It Matters to Me, Warner, 1995.
Faith, Warner, 1998.
Breathe, Warner, 1999.
Cry, Warner, 2002.
Bronnen
Periodieken
Country Music, juli/augustus 1994.
Entertainment Weekly, 8 september 1995, p. 80; 25 oktober 1996, p.1810 december 1999, p. 56; 22 december 2000, p. 32; 18 oktober 2002, p.110
Good Housekeeping, mei 1999, p. 28.
People, 11 september 1995, p. 23; 20 april 1998, p. 41; 12 juli 1999, p. 95; 8 mei 2000, p. 84; 21 augustus 2000, p. 88; 14 mei 2001, p. 155; 28 oktober 2002, p. 86; 4 november 2002, p. 47.
Time, 28 juni 1999, p. 69.
Online
“Faith Hill,” All Music Guide, http://www.allmusic.com (7 juli 2004).
Faith Hill Official Website, http://www.faithhill.com (1 juli 2004).
-James M. Manheim