Op het eerste gezicht, lijkt het erop dat niets haar van haar stuk kan brengen. Faith Hill staat aan de top van de wereld en is gelukkig getrouwd met hartenbreker Tim McGraw. Samen delen ze een uitgestrekte, bucolische boerderij in Tennessee met hun drie prachtige dochters. Maar als een van de McGraw-meisjes weigert naar haar moeder te luisteren, is Faith niet bang om zich van haar hardere kant te laten zien en een waarschuwing af te geven die veel moeders in Amerika zal aanspreken: “Girl, I brought you into this world, and I will take you out!”
Zeker, ze is een Grammy-winnende glamourgriet, maar Faith Hill is gewoon een werkende vrouw en moeder in hart en nieren. Ze is beroemd om haar rode-carpet stijl, maar ze is het gelukkigst in een T-shirt en jeans. Haar vlassige haar is lang en glanzend, maar ze heeft het soort nachtmerrie-kapsel doorstaan dat elke vrouw zichzelf in de badkamer zou doen opsluiten. Ze heeft een huwelijk waar velen jaloers op zouden zijn, maar ze heeft haar deel aan liefdesverdriet gekend.
Misschien is dat de reden waarom, ondanks het feit dat Faith Hill al het geluk lijkt te hebben, we haar dat niet misgunnen. In het aangezicht van ontzaglijke obstakels heeft Faith de kracht en gratie getoond van niet alleen een ster, maar ook een overlever.
Pijnlijke familiegeheimen, een mislukt eerste huwelijk, een verborgen medische crisis – Faith heeft het allemaal meegemaakt, hoewel ze zelden over deze worstelingen heeft gesproken. Opgroeiend in het kleine stadje Star, Mississippi, had Faith een liefdevol gezinsleven, zij het niet een typisch. Ze heeft altijd geweten dat ze geadopteerd was. “Er is mij verteld dat ik een verhouding had met een getrouwde man, en dat hij zijn vrouw niet wilde verlaten om met haar te trouwen, dus heeft ze me afgestaan voor adoptie,” heeft Faith gezegd. “Maar dat was helemaal niet waar.” Dat verhaal zou wel eens kunnen zijn verzonnen om Faith de pijnlijke waarheid te besparen dat haar biologische ouders wel met elkaar trouwden en nog een kind kregen – dat ze niet ter adoptie afstonden. Gelukkig wilden Ted en Edna Perry hun gezin van twee jongens, Wesley en Steven, uitbreiden. Maar op het moment dat Faith werd geadopteerd, had Ted Perry al een probleem dat een stempel zou drukken op Faith’s verder gelukkige jeugd: hij was analfabeet.
De moeder van Faith, Edna, werkte als bankbediende; haar vader, Ted, was fabrieksarbeider in de fabriek Presto Manufacturing Company in het nabijgelegen Jackson, Mississippi. Ted Perry, een van 13 kinderen, moest in de vierde klas stoppen met school en gaan werken om de eindjes aan elkaar te knopen. Hij ging nooit meer terug. “Hij is slim,” zei Faith. “Hij heeft het heel goed gedaan. Maar er is een hele andere wereld in lezen. Ik begreep niet hoe belangrijk dat was tot ik volwassen werd en me realiseerde hoeveel hij miste.”
Ik werd geadopteerd in dit ongelooflijke huis, een liefdevolle, positieve omgeving, maar toch had ik dit verlangen.”
Van haar kant had Faith ook het gevoel dat ze iets miste. “Ik was geadopteerd in een ongelooflijk huis, een liefdevolle, positieve omgeving, maar toch had ik dit verlangen, een soort duisternis die ook in mij zat,” heeft ze toegegeven. Faith wilde een band met haar biologische ouders, maar ook iets veel groters en moeilijker te bereiken: sterrendom. In één keer begon ze naar beide te zoeken.
In 1987 verhuisde Faith, toen 19, naar Nashville. “Ik kan me niet voorstellen hoe het toen voor Faith was,” zegt Daniel Hill, Faith’s eerste echtgenoot, wiens achternaam ze nog steeds gebruikt. “Er waren monumentale veranderingen in haar wereld op dat moment, persoonlijk en professioneel.”
En hij zou in beide een grote rol spelen. “Ik had een ontmoeting met een jonge liedjesschrijver,” herinnert Daniel zich, die in die tijd voor een muziekuitgeverij werkte. “Ongeveer 20 minuten voor onze vergadering belde hij om te vragen of hij een vriend uit Mississippi kon meebrengen om erbij te zijn. Ik wist niet dat hij mijn toekomstige vrouw meenam!” Faith was slechts een paar dagen eerder naar de stad verhuisd. “Ik was meteen gevloerd door haar aanwezigheid,” zegt Daniel, “en ik had haar nog niet eens horen zingen.”
Nadat Faith een paar keer bij hem op kantoor was geweest, vroeg Daniel haar mee uit. Hun eerste afspraakje was ook Faith’s eerste ervaring met rauwe vis. “Blijkbaar hadden ze geen sushibar in Star, Mississippi,” zegt Daniel. “Maar ze was avontuurlijk en bereid om het te proberen.”
Daniel hielp Faith ook aan een baan als receptioniste bij een muziekbedrijf dat eigendom was van Nashville-zanger en zakenman Gary Morris. “We gingen voortdurend samen naar artiestenvoorstellingen en songwriteravonden,” zegt Daniel.
Snel waren de twee getrouwd. “Faith was een toegewijde vrouw voor Daniel’, zegt Gary, Faith’s oude vriend en voormalige baas. “Het was een van die dingen waarbij ze zei: ‘Ik trouw maar één keer,’ en dit was het en hij was de man.” Faith was jong, en het supersterrendom van de countrymuziek leek ver weg. Zegt Daniel: “Ze was charmant, getalenteerd, ambitieus. Maar ze was ook verward. Ze verhuisde naar Nashville om te zingen, maar soms raakte ze gefrustreerd door de muziekbusiness, en haar prioriteiten leken te verschuiven naar meer huiselijke bezigheden, zoals koken en ons huis inrichten,” herinnert hij zich. “Ze overwoog zelfs om zich in te schrijven voor een opleiding binnenhuisarchitectuur. Ik heb altijd geprobeerd om haar terug te sturen naar de muziek, waar ik wist dat haar ware talent lag. De interieurindustrie weet niet wat ze gemist heeft!”
De eerste keer dat ik haar ontmoette, staarde ik haar alleen maar aan.”
Faith was ook serieus op zoek naar haar biologische moeder. “Faith werkte voor me toen ze haar vond,” zegt Gary. “We spraken erover – wat ze moest doen – en ik zei haar dat ik vond dat ze moest gaan.” Faith was stomverbaasd toen ze eindelijk oog in oog kwam te staan met de vrouw die haar goede genen deelt. “Ik lijk op haar, en ik loop als haar. Ik lijk eigenlijk het meest op haar moeder, mijn oma,” bekende ze onlangs. Faith ontmoette ook haar biologische vader en haar volle broer.
En ze kreeg antwoord op een aantal vragen. “De eerste keer dat ik haar ontmoette, staarde ik haar alleen maar aan,” zei Faith. “Ik had nog nooit iemand gezien die op me leek. Het was het ontzag om iemand te zien waar je vandaan komt. Het vult iets.” Faith kwam er ook achter waar haar creatieve kant vandaan komt. Haar biologische moeder is een kunstenares – een schilderes. Faith benadrukt dat ze niet verbitterd is over het feit dat ze voor adoptie is afgestaan. “Ik heb veel respect voor mijn biologische moeder en geen gevoelens van woede of iets dergelijks,” heeft ze gezegd. “Ik weet dat ze veel liefde voor me moet hebben gehad om me een betere kans te geven.
Maar de ervaring van het ontmoeten van haar biologische moeder veranderde Faith. “Toen ze terugkwam, kon ze het afsluiten,” zegt Gary. “Het was iets dat belangrijk was en een echt emotioneel moment voor haar.” Faith’s jeugdvriendin Kathy Jones is het daarmee eens. “Ze had het gevoel dat iemand een zware last van haar leven had afgehaald,” zei Jones. “Ze was in staat om verder te gaan.”
Maar verder gaan betekende ook het loslaten van wat een gespannen huwelijk was geworden. “De ontmoeting met haar biologische moeder had een grote invloed op Faith, wat leidde tot een diepe mislukking van ons huwelijk”, zegt Daniel Hill. Faith heeft de breuk op deze manier uitgelegd: “Ik maakte zoveel mee. Ik was als een bloem die probeerde te ontluiken. Het huwelijk was niet wat ik nodig had. Het was een vermomming. Dat wil niet zeggen dat ik slecht was over de persoon met wie ik trouwde. Maar wat ik nodig had was om te gaan met de problemen van mijn eigen leven.” Het stel ging in 1991 na bijna vijf jaar huwelijk uit elkaar. Gary Morris, toen nog haar baas, was getuige van het einde van de verbintenis. “Ik denk dat ze een reality check had. Ze groeide op en veranderde haar opvattingen over wat belangrijk voor haar was.” Wat er nu toe deed was haar carrière. Faith, die demo bandjes had gemaakt en als achtergrondzangeres had opgetreden bij optredens in Nashville, kreeg in 1992 een contract bij Warner Bros. Music. Een jaar later bracht ze haar eerste album uit, Take Me As I Am, en was ze goed op weg om een ster te worden. Het album werd geproduceerd door Nashville power player Scott Hendricks, die duidelijk gecharmeerd was van de jonge zangeres. “Naast haar aanzienlijke talent en stem, denk ik dat een deel van de magie in haar stralende persoonlijkheid zit,” zei hij destijds. Faith kreeg al snel verkering met hem.
Maar niets had Faith kunnen voorbereiden op de vonken die zouden overspringen tijdens de toepasselijke naam Spontaneous Combustion tour in 1996. Dat jaar, nadat haar tweede album was uitgekomen, ging Faith op pad als openingsact voor de jonge countryzanger Tim McGraw. Tegen die tijd was Faith verloofd met Scott Hendricks, en Tim was van plan om met zijn vaste vriendin te trouwen. Maar verloofd zijn kon de ware liefde niet tegenhouden. “Het was duidelijk geen rotsvaste situatie, anders was het niet afgelopen,” zei Faith over haar relatie met Hendricks. Al snel hadden Faith en Tim gebroken met hun respectievelijke partners en op 6 oktober 1996 trouwden de rijzende sterren in het huis van Tim’s tante Barbara, in de buurt van zijn geboorteplaats Start, Louisiana.
In Tim heeft Faith iemand gevonden met dezelfde dorpse waarden en een even onconventionele opvoeding. Tim McGraw weet wat het betekent om op te groeien met familiegeheimen: zijn eigen vader was honkballegende Tug McGraw, een feit dat Tim, die werd opgevoed door zijn moeder en stiefvader, pas leerde toen hij 11 jaar oud was. Maar Tim groeide uiteindelijk naar zijn vader toe en Faith kreeg een band met haar schoonvader. Voordat Tug McGraw in januari van dit jaar op 59-jarige leeftijd aan hersenkanker bezweek, bracht hij zijn laatste dagen door met Faith en Tim; hij stierf in een hut op hun boerderij. Samen hebben Faith en Tim een partnerschap opgebouwd dat zowel op wederzijds respect als op passie is gebaseerd. “Ik denk dat Tim en Faith als gelijken naar het feest zijn gekomen,” zegt Gary Morris. “Het is me duidelijk dat ze meer van elkaar houden dan van hun werk.”
En Faith heeft een manier gevonden om werk en plezier te combineren. Naarmate haar sterrendom groeide, was Faith niet bang om plezier te maken met haar mooie uiterlijk. Toen ze voor het eerst haar intrede deed in de countrymuziek, was ze ronduit schattig – met gouden pijpenkrullen en krullen die meer aan Shirley Temple dan aan Lana Turner deden denken. Maar toen ze in 1999 haar hitalbum Breathe uitbracht, koppelde Faith haar zwoele nieuwe sound aan een verleidelijk nieuw uiterlijk. Toch is ze niet immuun voor een bad hair day: Een edgy, platina-blond kapsel, dat ze liet zien tijdens de American Music Awards in 2001, werd door de pers uitgelachen omdat ze eruit zag als “een baal hooi”. Hoewel ze haar keuze aanvankelijk verdedigde, vertrouwde Faith later toe dat ze niet zo blij was geweest met het kapsel: “Het was alsof ik naakt was voor miljoenen mensen.”
Hoe dan ook, Faith heeft veel ergere stormen doorstaan. In 1997 kregen zij en Tim hun eerste kind, dochter Gracie. Het jaar daarop kwam dochter Maggie. Ondanks Faith’s twee keizersnedes ging het stel voor een derde baby in 2001. Maar op 6 december van dat jaar, tijdens een routinecontrole bij haar verloskundige, kreeg Faith, toen zeven maanden zwanger, angstaanjagend nieuws: haar baby was in gevaar. “De dokter zei dat mijn vocht gewoon op was,” heeft Faith uitgelegd. “Mijn placenta was gestopt met werken.” Ze had een spoedkeizersnede nodig. Tim spoedde zich naar het ziekenhuis om Faith bij te staan, net als de beide grootouders. Om 4:39 die middag, werd Audrey Caroline geboren, met een gewicht van slechts drie pond en 11 ons.
Dezer dagen lijkt het huishouden van Faith en Tim op elk ander huis in Amerika – elk huis met drie kinderen onder de zes jaar. Oudere dochters Gracie en Maggie zijn niet immuun voor driftbuien, waarbij ze zichzelf op de vloer van een winkel neergooien, meldt hun moeder. En kleine Audrey heeft de verschrikkelijke tweelingjaren bereikt. “Ik weet dat een van de redenen dat God me kinderen gaf, was om mijn geduld op de proef te stellen,” zei Faith. Ze hecht niet veel waarde aan nieuwerwetse opvoedingstechnieken: “Ik probeer een kind te laten zijn wie het is, en dan is het zo van: oké, vergeet dat maar. Je draagt wat ik zeg dat je gaat dragen! Ik zeg nee, en dat is genoeg!”
Mettertijd heeft Faith veel van de wonden uit haar verleden geheeld. Geïnspireerd door de strijd van haar vader startte ze het Faith Hill Family Literacy Project, mede gesponsord door Warner Bros. Records en Time Warner, om geld in te zamelen voor alfabetiseringsprogramma’s. Als onderdeel van het project, organiseerde Faith boeken inzamelingsacties tijdens haar concerten, en doneerde de meer dan een miljoen boeken die ze verzamelde aan lokale scholen, bibliotheken, en opvanghuizen. Ze trad ook op in publieke aankondigingen en zij en Tim veilden memorabilia om geld in te zamelen, dat ze onder andere doneerde aan het National Center for Family Literacy. Faith’s vader heeft een lange weg afgelegd in zijn strijd tegen analfabetisme, en Faith zegt dat ze enorm trots op hem is.
Faith heeft ook vrede gevonden met haar biologische moeder. “Ik praat niet zoveel met haar als ik zou willen, maar ik denk elke dag aan haar en mijn broer.” Faith heeft Tim en haar dochters aan haar biologische moeder voorgesteld, maar Ted en Edna Perry niet. “Ik zou graag willen dat ze haar ontmoeten,” zei Faith nog niet zo lang geleden. “Nog niet. Maar hopelijk ooit.”
Dezer dagen gaat haar energie vooral uit naar het gezin dat ze heeft gesticht. Maar ook op andere fronten is ze druk bezig geweest: Naast haar zeer succesvolle album, Cry, dat in 2002 uitkwam, jaagt ze nu haar lang gekoesterde droom na om actrice te worden. Hoewel ze had meegedongen naar een rol in Cold Mountain (die uiteindelijk naar Natalie Portman ging), was Faith dolblij toen ze de rol van Sarah Sunderson kreeg in The Stepford Wives, een update van de camp-klassieker uit 1975. Ze heeft een lange weg afgelegd sinds ze zong voor de 4-H club in Star, Mississippi – en ze is niet van plan om dat te vergeten. “Ik heb zorgen en angsten net als iedereen,” vertelde ze Good Housekeeping in 2002. “Maar ik heb alle reden om elke ochtend wakker te worden en heel gelukkig te zijn.”
Dit verhaal verscheen oorspronkelijk in Good Housekeeping in april 2004.