Hoe overleef je een aanval van een hert of een eland?

Je zou het misschien niet zeggen als je naar ze kijkt, maar Bambi en zijn trouwe viervoeters hebben een flinke klap in hun gezicht. Afhankelijk van de situatie en de tijd van het jaar, kunnen herten en elanden dodelijker zijn dan een roofdier met scherpe tanden. Dit is wat u moet weten om die verpletterende hoeven en scherpe geweien uit de buurt te houden.

Dit maakt deel uit van de serie Dierenaanvallen van Lifehacker. Hoe capabel wij mensen ook denken te zijn, beren, slangen, wolven, haaien en zelfs bijen kunnen een leuke dag buiten veranderen in een harde, potentieel levensbedreigende realiteitscheck. Hier is wat je moet doen als je oog in oog komt te staan met enkele van de dodelijkste beesten in de vrije natuur.

Heren en elanden zijn niet altijd de volgzame wezens die ze lijken te zijn. De Centers for Disease Control schat dat niet-vee zoogdieren zoals herten, elanden en elanden goed zijn voor ongeveer 52 sterfgevallen per jaar. En dan hebben we het nog niet over de dodelijke slachtoffers van aanrijdingen met auto’s die door herten worden veroorzaakt, die het aantal doden tot ver boven de 200 en de materiële schade van 1,1 miljard dollar per jaar brengen.

Herten

Het gevaar van het gewone witstaarthert en het muildierhert komt meestal neer op drie dingen: hun overvloed over het hele land, moederherten die proberen hun jongen te beschermen, en bokken die agressief zijn tijdens de paartijd. In verschillende delen van de VS komen herten ongelooflijk vaak voor, vooral in de noordelijke staten, wat ze gevaarlijk maakt voor bestuurders in landelijke gebieden. En als het er op aankomt dat hinden hun jongen beschermen, zullen ze voor niets stoppen om hun jongen veilig te houden.

Bokken, echter, zijn het gevaarlijkst van het stel. Zoals Gordon Grice uitlegt in The Book of Deadly Animals, gaan bokken tot het uiterste voor paringsprivileges en territoriale controle:

Bokken van witstaartherten zijn gevonden in dode paren, hun geweien zo verstrengeld en opgesloten dat ze zich er niet uit konden krijgen. Ze stierven van dorst of stress. De truculentie van herten kan verder gaan dan dat. Ik weet van een geval waarbij een bok werd gevonden met de onthoofde kop van een ander, opgesloten in zijn gewei. Biologen veronderstelden dat de levende bok een gevecht aanging met een reeds dode rivaal en diens kop eraf rukte.

Kortom, bokken zijn gek. En als het paartijd is, zijn ze nergens bang voor. Ze vallen wandelaars in de wildernis aan, vreten mensen aan die hun tuinen onderhouden, en er zijn meerdere gevallen bekend van bokken die de ruiten van huizen en bedrijven hebben ingegooid omdat ze hun eigen spiegelbeeld in het glas zagen. Sommige bokken zullen zelfs een wrok koesteren, zoals een die een bestuurder aanviel nadat deze hem met zijn auto had aangereden.

Zoals bij de meeste ontmoetingen met wilde dieren, is preventie de sleutel. De twee grootste waarschuwingssignalen waar je op moet letten zijn geweien en kalveren, vooral tijdens bepaalde tijden van het jaar. Herten bronst, of paren, in de herfst, meestal tussen eind september en begin december (hoewel dit kan uitlopen tot januari of februari in warmere delen van het land). Dat is de tijd om uit te kijken naar testosteron geladen bokken met een gewei. Craig Stowers, coördinator van het hertenprogramma van de staat Californië, merkt op dat de lente ook gevaarlijk kan zijn, omdat de hinden dan het meest beschermend zijn voor hun jongen.

Hoe laat het ook is, het California Department of Fish and Wildlife raadt u aan herten koste wat kost te mijden (tenzij u een vergunning hebt om in dat gebied op hen te jagen). Een hinde lijkt misschien alleen te zijn, maar moederherten verbergen hun jongen in struiken en hoog gras, dus ze kunnen in de buurt zijn. En probeer nooit een wild hert te aaien of te voeren. Dat is niet alleen gevaarlijk, maar in verschillende staten, waaronder Californië, Florida en Alaska, is het tegen de wet om herten te voeren. Het is ook een goed idee om uw hond aan de lijn te houden als u gaat wandelen of hiken. En hoe dan ook, besproei uw lichaam of kleding nooit met eland- of hertengeur. Ze zullen denken dat u een hert bent en daarnaar handelen.

Als u een hert tegenkomt en het begint zijn houding en oorstand te veranderen, of begint met zijn poten te stampen of te snuiven, ga er dan langzaam van weg en vermijd het gebied voor een paar weken. Denk eraan, het is waarschijnlijk zijn territorium aan het beschermen of zijn baby’s aan het beschermen. Als je weggaat zal hij je waarschijnlijk niet achtervolgen. Als u te dichtbij bent gekomen en het dier begint u te benaderen, zwaai dan met een jas of ander voorwerp in de richting van het hert of gebruik deze om uzelf groter te doen lijken, schreeuw naar het dier en maak veel harde geluiden terwijl u probeert weg te gaan. Keer het dier niet de rug toe.

Als het je aanvalt, stelt Rich Johnson van Outdoor Life voor om iets tussen jou en het hert te zetten, vooral als het een bok is. Een rugzak, rots, of grote stok kan voorkomen dat je vast komt te zitten. Blijf proberen om het gebied te verlaten, of klim in een nabijgelegen boom of andere hoge plek zodat het hert je niet kan bereiken. Als u wordt neergeslagen, krul u dan op in de foetushouding en bescherm uw nek, hoofd en vitale organen. Het hert zal misschien een beetje stampen en porren, maar uiteindelijk zal het zijn interesse verliezen als het zich realiseert dat je geen bedreiging vormt (zoals te zien is in de spannende video hierboven.) In zeldzame gevallen, wanneer een bok extreem agressief is en niet ophoudt, hebben sommige mensen succes gehad door het dier bij het gewei te grijpen en op de grond te worstelen totdat het zichzelf uitput.

Eland

Als je een eland een muffin geeft, zal hij je waarschijnlijk overhoop knallen. Elanden zijn de grootste hertensoorten, en ook de gevaarlijkste. Omdat ze zo groot zijn, zijn ze voor weinig bang, en vallen ze mensen, huizen, sneeuwscooters en zelfs pick-uptrucks aan. Een elandstier kan meer dan 2 meter lang zijn en bijna 1.500 kilo wegen. Vergeleken met een witstaartbok van ongeveer 150 pond, zijn elanden monsterlijk. Dat betekent dat je een ontmoeting met een eland op een iets andere manier moet aanpakken.

Volgens het Alaska Department of Fish and Game moet je je langzaam van de eland verwijderen met je handen in de lucht en je handpalmen naar de eland gericht. Terwijl je wegloopt, spreek je zachtjes tegen de eland, niet hard, alsof je een kind geruststelt. Hij kan je een paar “bluf” aanvallen geven als waarschuwing, maar je moet ze allemaal serieus nemen.

In tegenstelling tot de meeste andere ontmoetingen met wilde dieren, is rennen eigenlijk je beste zet als een eland te dicht bij je komt. Ze zullen je niet erg ver achtervolgen, en je kunt veel sneller om een boom of grote rots heen manoeuvreren dan een eland dat kan. Bovendien vallen ze meestal aan en proberen ze je te trappen met hun voorhoeven, en die beweging kan je een behoorlijke voorsprong geven als je een sprint inzet. Net als bij andere herten moet je je, als hij je neerslaat, opkrullen tot een bal om je vitale delen te beschermen en doen alsof je dood bent. Het kan op je blijven stampen, maar als je stil blijft staan zal het uiteindelijk zijn interesse verliezen en verder gaan. Sta echter pas op als hij zich ver van u heeft verwijderd, anders kan hij opnieuw proberen aan te vallen.

Honden zijn ook een veel grotere bedreiging als het om elanden gaat. Fido kan misschien een paar witstaartherten afschrikken, maar elanden zijn gewend aan aanvallen van hondachtige roofdieren en zullen honden als vijanden beschouwen, zelfs als ze niet blaffen of grommen. Ze kunnen zelfs uw hond een schop geven als u niet voorzichtig bent. Zorg ervoor dat uw hond te allen tijde is aangelijnd in elandland, en geef elanden een zeer ruime ligplaats als u er een tegenkomt.

Illustratie door Sam Woolley.