Ik heb het net 2 weken geleden uitgemaakt met mijn vriend. Hij is een getrouwde man en hij is 20 jaar ouder dan ik… Ik ben 29 jaar en hij is 49 jaar oud. We hadden 3 en een half geweldige jaren samen.
Natuurlijk wist ik dat dating een getrouwde man is een vergissing, maar ik kon het niet helpen, hij is een geweldige, zorgzame persoon die behandelt me heel goed, en ik voel me alsof hij is mijn alles, hij vertelt me en laat me dingen die ik nooit eerder wist!
De eerste keer ontmoette ik hem in een bar en hij vroeg mijn telefoonnummer en toen we elkaar de volgende dag zagen, vertelde hij me dat hij getrouwd is en 2 kinderen heeft (20 jaar en 17 jaar), maar op dat moment vond ik het helemaal niet erg dat hij getrouwd is, omdat ik dacht dat we alleen casual dating hadden, ik hield nog niet van hem, maar ik vind hem wel heel leuk omdat hij een aardige vent is. Naarmate de relatie vordert en we elkaar beter leren kennen, voel ik dat ik verliefd op hem word omdat hij van mij een beter mens maakt. Ik was zo’n puinhoop voordat ik hem ontmoette, ik deed verschrikkelijke dingen in mijn verleden, drugs en slapen rond … maar hij maakt me een positief persoon nu, hij maakt me een beter mens, ik liet al die vreselijke dingen achter door hem, want ik hou van hem, want ik wil zijn goede vriendin zijn. De manier waarop ik denk over dingen op dit moment is anders dan voorheen door hem.
Hij vertelt me over zijn huwelijksleven, niets mis met zijn huwelijksleven, hij is gelukkig met zijn familie en hij vertelde me ook zijn vrouw is een goed mens, maar toen hij mij ontmoette en hij voelde opwinding geluk meer dan wanneer hij met zijn vrouw, hij kon het niet helpen zijn zelf om verliefd te worden op mij, hij houdt van 2 vrouwen op hetzelfde moment.
We wonen in verschillende landen, we zien elkaar slechts om de 2 weken (slechts voor 3 of 4 dagen elk bezoek) elke keer als hij had zijn zakenreis naar mijn land of ik volg hem op zijn zakenreis naar een ander land.
Toen ik verliefd op hem begon te worden, begon ik jaloers te worden op zijn vrouw en elke keer als we ruzie hadden was dat altijd omdat ik jaloers ben, maar hij was er altijd goed in, hij slaagde er altijd in om me te kalmeren, we hebben veel ruzie maar het lukt ons altijd om weer bij elkaar te komen… op dat moment wist ik dat hij ook verliefd op mij werd en hij vertelde me dat hij van me hield.
December 2016 verhuisde hij dus naar Londen vanwege zijn werk maar zijn familie blijft, zijn familie zal zich bij hem voegen nadat zijn dochter dit jaar klaar is met haar school. Hij wil dat ik met hem naar Londen kom omdat hij daar alleen is en we samen kunnen leven zoals normale koppels doen, ik ga akkoord en ik ben erg blij omdat ik samen met hem kan leven. Elke keer als zijn familie naar Londen komt in de schoolvakantie, ga ik terug naar mijn land. Dus voor het laatste jaar ga ik terug naar mijn land – Londen. Het gevoel wanneer ik met hem in hetzelfde huis woon is opgewonden en gelukkig, we leven als een normaal koppel, dat maakt dat ik meer van hem hou en ik wil hem niet verliezen.
Midden vorig jaar ontdekte zijn vrouw over mij, ze was erg achterdochtig over zijn gedrag en hij gaf het haar toe dat hij een affaire met mij had en vertelde haar ook dat hij van me hield. Ze huilde en ze wilde dat hij zijn relatie met mij beëindigde. Hij vertelde zijn vrouw dat hij zijn relatie met mij al had beëindigd, hij was verdrietig en in de war, hij wilde onze relatie niet beëindigen, dus gingen we achter haar rug om door met elkaar. Sindsdien is zijn vrouw altijd op zoek naar hem …
Tot oktober vorig jaar hadden we een grote ruzie, weer dat is te wijten aan mijn jaloezie … Ik was erg jaloers elke keer dat hij een telefoontje naar zijn vrouw als we samen zijn, ik weet dat ik verkeerd ben, ik moet dat niet doen, maar ik kan echt niet helpen mijn jaloezie, want ik hou zoveel van hem … Kerstmis vorig jaar toen hij zijn familie tijd met zijn familie in zijn land, zijn vrouw erachter te komen over mij weer, ze was er kapot van en smeekte hem om bij haar te blijven en smeekte hem om haar een kans om hun huwelijk leven op te lossen, is ze ook vertellen hem dat als hij niet gelukkig is met haar binnen 1 of 2 jaar kan hij altijd terug naar mij gaan. En hij vertelde haar dat hij gaat beslissen, maar hij moet me eerst zien voordat hij zijn beslissing neemt, dus hij bezoekt me in mijn land, ook al is dat tegen haar wens …
Op 1 januari van dit jaar kwam hij naar mijn land om me te bezoeken, maar hij heeft nog geen beslissing genomen, hij zei dat hij me eerst moet zien voordat hij zijn beslissing neemt … we hadden een goede tijd samen en ik was er 100% zeker van dat hij mij gaat kiezen, hij gaf me denkbeeldige scènes hoe als we voor altijd samenleven. Hij verwarde over de beslissing, hij maakt zich zorgen dat als hij haar kiest en hij is niet gelukkig met haar, hij zal spijt hebben van zijn beslissing en wanneer hij probeert om me weer te vinden ik misschien al verder ben gegaan en met een andere man getrouwd. Hij vertelt me dat het niet uitmaakt wat zijn beslissing is hij zal iemand kwetsen van wie hij houdt, of dat nu mij of haar.
1 week nadat we samen tijd doorgebracht, hij moet terugvliegen naar Londen, ik nam hem mee naar het vliegveld en hij knuffelde me stevig en hij huilde, hij zei dat hij gaat me missen veel … op die dag kan ik het gevoel dat er iets ergs gaat gebeuren.
3 dagen nadat hij terugging naar Londen, belde hij me… hij zei dat hij dit niet kan doen, hij koos zijn vrouw, hij moet haar een kans geven. Mijn knieën zijn plotseling zwak en ik kan niet ademen… Ik huil, hij huilt! Hij zei dat er niets mis is met mij en dat hij zielsveel van me houdt, maar dat hij haar een kans moet geven, het is tenslotte 25 jaar huwelijk en dat kan hij niet zomaar weggooien. Hij zei dat dit de moeilijkste beslissing in zijn leven was. Ik ben er kapot van. Ik heb geprobeerd met hem te onderhandelen, ik heb hem gezegd dat ik het niet erg vind om zijn minnares te zijn en dat ik een beter mens voor hem zal zijn, maar hij zei dat hij dat niet kon. Hij zei dat hij het niet weet… dat is waarom hij haar een kans gaat geven en zien wat er gaat gebeuren. Hij zegt dat als hij niet gelukkig is met haar, zal hij me vertellen en hij zal me vinden … maar hij wil dat ik om verder te gaan niet wachten op hem.
Elke dag sinds we uit elkaar, we houden contact en praten aan de telefoon, maar minder sms’en, ook al zei hij dat we moeten minder praten, maar ik blijf sms’en en bel hem omdat dat maakt me veel beter … Hij zei tegen me dat hij niet zal stoppen contact met mij, hij wil blijven controleren op mij tot ik me beter voel, hij wil vriend zijn. En ik ben blij dat hij nog steeds om me geeft en nog steeds contact met me wil… en we spreken af dat we elkaar over 2 jaar weer zien en samen op vakantie gaan, zelfs als hij gelukkig is of niet met zijn vrouw zullen we nog steeds dat plan uitvoeren.
Diep in mijn hart hoop ik natuurlijk nog steeds dat hij van gedachten verandert en bij me terugkomt maar ik weet dat ik verder moet, het is heel moeilijk om verder te gaan voor mij want hij is mijn ware liefde, hij is mijn wereld, ik kan niet stoppen met aan hem te denken. Elke nacht huil ik tot ik in slaap val en als ik wakker word voel ik me verdrietig en wens ik dat ik voor altijd kan slapen en mijn pijn en mijn gebroken hart kan vergeten.
Ik kijk uit naar onze vakantie samen over 2 jaar, ik weet dat 2 jaar een lange tijd is maar ik zal wachten.
Dus mijn vragen is – moet ik op hem wachten? Ik wil echt op hem wachten maar ik wil niet weer teleurgesteld worden. Hij is alles wat ik wil!
Ik hoop altijd dat hij niet gelukkig zal zijn met zijn vrouw en dat hij weer bij me terugkomt, ik weet dat dat een vreselijke gedachte is, maar ik kan het gewoon niet helpen… Ik voel me leeg, ik voel me verloren.
Ik weet dat het verkeerd is om verliefd te worden op een getrouwde man, maar ik kon het echt niet helpen, want hij is heel perfect en hij begrijpt me. Als ik mijn gevoelens onder controle kan houden, kies ik natuurlijk een vrijgezelle man om verliefd op te worden, maar dat heb ik niet in de hand. Dat is ook de reden waarom ik het hem nooit kwalijk nam toen hij het uitmaakte met mij omdat hij van me houdt en hij kan dat ook niet controleren en hij moet haar een kans geven … Ik zal hem de ruimte geven die hij nodig heeft zolang hij weer bij me terugkomt, ik vind het niet erg om 2 jaar te wachten en ik weet dat als we weer bij elkaar komen nadat we uit elkaar zijn gegaan het ons sterker zal maken dan ooit.