James V, (geb. 10 april 1512, Linlithgow, West Lothian, Schotland.-ged. 14 dec. 1542, Falkland, Fife), koning van Schotland van 1513 tot 1542.
Tijdens zijn minderjarigheid, die de gehele eerste helft van zijn koningschap duurde, was James een pion in de strijd tussen pro-Franse en pro-Engelse facties; nadat hij persoonlijk de regering in handen had gekregen, handhaafde hij het rooms-katholicisme tegenover de protestantse edelen en sloot hij een bondgenootschap met Frankrijk.
James was 17 maanden oud toen hij zijn vader, James IV (regeerde van 1488-1513), opvolgde op de troon. In de machtsstrijd die ontstond tussen de pro-Franse regent, John Stewart, hertog van Albany, en het hoofd van de Engelse partij, Archibald Douglas, graaf van Angus, streefden beide partijen naar het in bezit krijgen van de jonge heerser. James’ moeder, Margaret Tudor, bemoeilijkte de gebeurtenissen door haar trouw te verleggen van haar echtgenoot, Angus, naar Albany.
Albany trok zich in 1524 terug in Frankrijk, en Angus hield James gevangen van 1526 tot 1528, toen de koning ontsnapte en Angus dwong naar Engeland te vluchten. In 1530 had James zijn macht in Schotland geconsolideerd. In 1534 tekende hij een verdrag met zijn oom, koning Hendrik VIII van Engeland, maar in 1538 trouwde hij met de Franse edelvrouw Maria van Lotharingen en sloot daarna een bondgenootschap met Frankrijk tegen Engeland. Hij was een wreed man en voerde in zijn latere jaren een schrikbewind in Schotland. Zijn financiële afpersingen maakten hem niet geliefd bij zijn onderdanen.
Toen de troepen van Hendrik VIII in 1542 Schotland aanvielen, trok het kleine leger van James, verzwakt door de ontevredenheid van de protestantse edelen, Engeland binnen en werd op 24 november 1542 bij de grens bij Solway Moss gemakkelijk verpletterd. De ramp veroorzaakte een mentale inzinking bij de koning; hij stierf op 14 december 1542, een week na de geboorte van zijn dochter – zijn enige wettige kind – Mary Stuart (Mary, Koningin der Schotten). Onder zijn onwettige kinderen was James, graaf van Moray (overleden 1570), die regent van Schotland werd toen Mary Stuart afstand deed van de troon in 1567.