Rules for Christian Fasting.
1. Het vasten, in orde met het gebed, moet gemeten worden naar de proporties van de tijden van het gebed; dat wil zeggen, het moet een totaal vasten zijn van alle dingen, gedurende de plechtigheid, tenzij een tastbare noodzaak tussenbeide komt. Zo aten de Joden op de Sabbat-dagen niets totdat hun grote ambten vervuld waren, dat wil zeggen, omstreeks het zesde uur; en St. Petrus gebruikte het als een argument, dat de apostelen met Pinksteren niet dronken waren, omdat het pas het derde uur van de dag was; van zo’n dag, waarop het niet geoorloofd was te eten of te drinken tot het zesde uur; en de Joden waren beledigd over de discipelen, omdat zij de korenaren plukten op de Sabbat, vroeg in de morgen, omdat het voor het tijdstip was, waarop zij het volgens hun gewoonten geoorloofd achtten hun vasten te verbreken. In navolging van deze gewoonte, en om de reden ervan te vervolgen, heeft de christelijke kerk religieus het vasten in acht genomen, voorafgaand aan de heilige communie; en de meer vrome personen (hoewel zonder enige verplichting) weigerden te eten of te drinken totdat zij hun ochtendgebed beëindigd hadden: En verder, op dagen van publieke vernedering, die bedoeld zijn om volledig in toewijding door te brengen, en om Gods oordelen af te wenden (als die op handen waren), wordt het vasten samen met het gebed bevolen: bevolen (zeg ik) door de kerk met dit doel – opdat de geest helderder en engelachtiger zou zijn, wanneer hij in zekere proporties wordt bevrijd van de lasten van het vlees.
2. Vasten, wanneer het in orde is met het gebed, moet een algehele onthouding van alle vlees zijn, of anders een vermindering van de hoeveelheid; want de hulp die het vasten aan het gebed geeft, kan niet worden gediend door vlees in vis te veranderen, of melkvlees in droge voeding; maar door veel in weinig te veranderen, of weinig in het geheel niet, gedurende de tijd van plechtig en buitengewoon gebed.
3. Vasten, omdat het bevorderlijk is voor het gebed, moet gepaard gaan met andere hulpmiddelen van dezelfde deugd en werkzaamheid; zoals het wegnemen voor de tijd van alle wereldse zorgen en wereldse zaken; en daarom omsluit onze gezegende Zaligmaker deze delen in dezelfde waarschuwing: ‘Ziet toe, dat uw hart niet overbelast wordt door vraatzucht en dronkenschap en de zorgen van deze wereld, en die dag u onverwachts overvalt.’ Voeg daarbij aalmoezen, want op de vleugels van vasten en aalmoezen stijgt het heilige gebed onfeilbaar op naar de hemel.218218Jejunium sine eleemosyna, lampas sine oleo.-St. Aug.
4. Wanneer het vasten bedoeld is om de plicht of het berouw te dienen, dan wordt het het best gekozen wanneer het kort, scherp, en aangrijpend is; dat wil zeggen, ofwel een totale onthouding van alle voedsel, volgens onze afspraak of afspraak, gedurende zo’n tijd als apart is voor de plechtigheid en het bijwonen van de dienst: Of, als wij onze gestrengheid uitbreiden tot buiten de plechtige dagen, en onze boosheid bewaren tegen onze zonde, zoals wij onze droefheid moeten bewaren, dat wil zeggen, altijd in gereedheid, en dikwijls opgeroepen worden; dan, een aangename hap weigeren, ons onthouden van het brood van onze begeerten, en alleen gezond en minder aangenaam voedsel nemen, onze eetlust kwellend door een geoorloofde voldoening te weigeren, daar zij, in haar nukkigheid en luxe, bidt op een ongeoorloofde.
5. Vasten met het oog op berouw moet altijd gepaard gaan met een uiterste zorg dat wij vasten van zonde; want er is geen grotere dwaasheid of onfatsoenlijkheid in de wereld dan datgene te begaan waarvoor ik mijzelf nu veroordeel en veroordeel. Dit is het beste vasten; en het andere kan dienen om het belang van dit te bevorderen, door de ontevredenheid ertegen te vergroten, en de argumenten ertegen te vermenigvuldigen.
6. Hij, die vast ter bekering, moet zich gedurende die plechtigheid onthouden van alle lichamelijke genoegens, en van de zinnelijkheid van al zijn zinnen en zijn eetlust; want een man moet niet, wanneer hij rouwt in zijn vasten, vrolijk zijn in zijn sport; wenen bij het avondeten, en de hele dag daarna lachen; een stilte hebben in zijn keuken, en muziek in zijn kamer; de maag oordelen, en de andere zintuigen een feestmaal geven. Ik ontken niet, dat een mens in een enkel geval een bepaalde zonde met een propalaat mag straffen; hij mag verkiezen alleen te vasten; als hij gezondigd heeft in zachtheid en in zijn aanraking, mag hij verkiezen hard te liggen, of hard te werken, en scherpe toebrenging te gebruiken; maar hoewel deze tucht gepast en bijzonder is, toch, omdat de droefheid van de gehele mens is, mag geen zintuig zich verheugen, of met enige studie of doel zacht gefeest en vermaakt worden. Deze regel is bedoeld om betrekking te hebben op de plechtige dagen die zijn aangewezen voor berouw in het openbaar of privé; daarnaast kunnen we in de hele loop van ons leven, zelfs te midden van onze meest feestelijke en vrijere vreugden, strooien met enkele enkele gevallen en daden van zelfveroordeling of bestraffing; zoals het weigeren van een aangename hap of een heerlijke drank met een stilzwijgende herinnering aan de zonde die nu terugkeert om mijn geest te misnoegd te maken. En, hoewel deze handelingen enkelvoudig zijn, is er geen onfatsoen in; want een man kan met grote voorzichtigheid van zijn gewone vrijheid en vrijheidsberoving afzien, zodat hij het doet zonder enkelvoudigheid in zichzelf of moeite voor anderen; maar hij mag niet van zijn plechtige droefheid afzien: dat kan voorzichtigheid zijn; maar dit zou zachtheid, verwijfdheid en onfatsoen zijn.
7. Wanneer het vasten een daad van versterving is, dat wil zeggen, bedoeld is om een lichamelijke begeerte te bedwingen, zoals de geest van ontucht, of de begeerte van sterke en ongeduldige eetlust, dan moet het niet een plotseling, scherp en gewelddadig vasten zijn, maar een toestand van vasten, een dieet van vasten, een dagelijks verminderen van onze portie spijs en drank, en het kiezen van zo’n gangen dieet,219219Digiuna assai chi mal mangia. die de minste voorbereiding voor de lusten van het lichaam kan maken. Wie drie dagen zonder voedsel vast, zal andere delen meer verzwakken dan de dienaren van de ontucht; en wanneer de maaltijden terugkeren zoals gewoonlijk, zullen zij ook zo snel mogelijk worden opgediend. Intussen zullen zij worden gevoed en werkzaam gemaakt door de toevallige hitte die met zulk een hevig vasten gepaard gaat; want dit is een soort luchtduivel, de vorst die in de lucht heerst, is de duivel der hoererij; en hij zal even verleidelijk zijn met de winderigheid van een hevig vasten als met het vlees van een gewone maaltijd.220220Chi digiuna, et altro ben non fa. Maar een dagelijkse vermindering van het voedsel zal een minder drukke gewoonte van het lichaam introduceren; en dat zal de effectievere remedie blijken.
8. Vasten alleen zal deze duivel niet genezen, hoewel het er veel toe bijdraagt; maar het moet daarom niet worden verwaarloosd, maar bijgestaan worden door alle juiste instrumenten van remedie tegen deze onreine geest; en wat het alleen niet kan doen, kan het in gezelschap van andere instrumenten, en Gods zegen over hen, bewerkstelligen.
9. Alle vasten, voor welk doel het ook ondernomen wordt, moet gedaan worden zonder enige mening over de noodzaak van het ding zelf, zonder anderen te berispen, met alle nederigheid, om het juiste doel te bereiken; en net zoals een man een geneesmiddel neemt, waar niemand reden toe heeft om trots op te zijn, en niemand het noodzakelijk acht, maar omdat hij in ziekte is, of in gevaar en aanleg daartoe.
10. Alle vasten, door wettige autoriteit verordend, moeten in acht genomen worden voor dezelfde doeleinden, waartoe zij bevolen zijn, en vergezeld gaan van handelingen van dezelfde aard, gelijk het is in particuliere vasten; want er is geen ander verschil, dan dat in het openbaar onze superieuren voor ons kiezen, wat wij in het particuliere voor onszelf doen.
11. Vasten, door wettige autoriteit verordend, mogen niet worden verwaarloosd, omdat zij alleen datgene kunnen doen, waartoe zij zijn bevolen. Het kan zijn, dat een dag van vernedering niet de zegen zal verkrijgen, of alleen de begeerte zal doden; toch moet het niet worden veracht, als het er iets toe kan doen. En de daad van vasten is een daad van zelfverloochening; en, hoewel het de gewoonte niet voortbrengt, toch is het een goede daad.
12. Wanneer het voornaamste doel waarom een vasten openbaar is voorgeschreven, door een ander instrument in een bepaalde persoon wordt bereikt – zoals wanneer de geest van ontucht wordt genezen door de rite van het huwelijk, of door een kuisheidsgave – toch wordt die persoon die zo wordt verlicht, niet vrijgesteld van de vasten van de kerk door dat alleen, als die vasten verstandig een ander doel van de godsdienst kan dienen, zoals dat van het gebed, of berouw, of versterving van een andere eetlust; Want als het tot enig doel van de Geest dient, is het bevrijd van bijgeloof, en dan moeten wij een andere reden hebben om ons van de verplichting te bevrijden, of dat alleen zal het niet doen.
13. Wanneer het in het openbaar bevolen vasten wegens een of andere ongesteldheid van de persoon in kwestie niet tot het doel van het gebod kan strekken, is toch het vermijden van overtreding en het voldoen aan de openbare orde reden genoeg om de gehoorzaamheid noodzakelijk te maken. Want hij die anderszins niet verplicht is, zoals wanneer de reden van de wet ophoudt wat zijn persoon betreft, blijft toch verplicht als hij niet anders kan doen zonder schande; maar dit is een verplichting van naastenliefde, niet van rechtvaardigheid.
14. Alle vasten moet met voorzichtigheid en naastenliefde worden toegepast; want er is geen doel waartoe het vasten dient, of het kan door andere middelen worden verkregen; en daarom mag het in geen geval tot een middel tot scrupule worden gemaakt; of een vijand worden voor onze gezondheid; of worden opgelegd aan personen die ziek of oud zijn, of aan wie het in enigerlei opzicht onbarmhartig is, zoals vermoeide reizigers; of aan wie het in het geheel nutteloos is, zoals vrouwen met kind, arme mensen en kleine kinderen. Maar in deze gevallen heeft de kerk voorzieningen getroffen en voorzichtigheid ingebouwd in haar wetten; en zij moeten in de praktijk worden gebracht volgens de gewoonte en de uitspraak van verstandige personen, met grote vrijheid, en zonder aardigheid en nieuwsgierigheid, met dit in onze eerste zorg, dat wij onze deugd veilig stellen; en vervolgens, dat wij onze gezondheid veilig stellen, zodat wij de arbeid van de deugd beter kunnen uitoefenen, opdat wij niet, door te veel soberheid, onszelf in zo’n toestand brengen dat het nodig is om toegeeflijk te zijn naar zachtheid, gemak en extreme tederheid.221221S. Basilius. Monast. Constit. cap. 5. Cassianus. Col 21. cap. 22. Ne per causam necessitatis eo impingamus, ut voluptatibus scrviamus.
15. Laat onmatigheid niet de proloog of de epiloog van uw vasten zijn, opdat het vasten niet iets van de zonde wegneemt, maar een gelegenheid is om haar te vermeerderen; en wees daarom, wanneer het vasten gedaan is, voorzichtig dat geen volgende daad van gulzigheid of overmatig drinken de godsdienst van de afgelopen dag ontneemt; maar eet gematigd, volgens de verhouding van andere maaltijden, opdat gulzigheid geen van de poorten tot onthouding inhoudt.2222Αμυνομενοι τμν ηνεραν.-Naz.