Labrador is “The Big Land” – het vastelandgedeelte van de provincie Newfoundland en Labrador, Canada. Hoewel Labrador een groter gebied beslaat dan het eiland Newfoundland zelf, telt het iets minder dan 30.000 inwoners. De regio bestrijkt de oostkust van het vasteland van Canada vanaf de Straat van Belle Isle in het zuidoosten tot de oostelijke helft van het Labrador-schiereiland dat aan Ungava Bay in het noorden ligt, alsmede een deel van het binnenland in het westen. Het deelt een grens met het noordelijke deel van de provincie Quebec, hoewel de grens zelf nog steeds een twistpunt is tussen Newfoundland & Labrador en Quebec.
Regio’s
- Zuidoostelijk Labrador — de thuishaven van het historische Baskische walvisstation in Red Bay, evenals een groot aantal buitenhavengemeenschappen die de historische Labrador-kust bezaaien.
- Centraal Labrador — gedomineerd door de grote luchtmachtgemeente Happy Valley-Goose Bay, een voormalige NAVO-basis, centraal Labrador is ook de thuisbasis van de grotendeels onbevolkte binnenlanden, door sommigen het laatste ongerepte land in Noord-Amerika genoemd, hoewel deze claim kan worden betwist.
- Westelijk Labrador — thuisbasis van Churchill Falls, Labrador City, en Wabush, evenals het enorme Smallwood Reservoir.
- Noordelijk Labrador (Nunatsiavut) — een gebied dat vanaf 2005 door de Inuit van Labrador zelf wordt bestuurd, meer dan 72.000 vierkante kilometer land, inclusief het gebied ten noorden van Nain en een deel van de Atlantische kust in het zuiden.
Steden
In Labrador kan men nauwelijks spreken van steden in de gebruikelijke zin. Hier is een lijst van de belangrijke gemeenschappen, historisch en huidig:
- Labrador City
- Happy Valley-Goose Bay
- Churchill Falls
- Nain
- Hopedale
- Port Hope Simpson
- Red Bay — plaats van de historische Baskische walvisstations
- Battle Harbour — ooit de hoofdstad van Labrador
Andere bestemmingen
- Torngat Mountains National Park Reserve — het nieuwe reservaat binnen Nunatsiavut, met inbegrip van Mount Caubvick (1.652 meter/5.420 ft).
Understand
Labrador is de thuishaven van de grootste kuddes kariboes ter wereld, en wemelt van het soort overvloedige wilde dieren dat vaak wordt geassocieerd met het noordelijke deel van Canada. Labrador is de thuisbasis van een typisch diverse bevolking van Euro-Canadians en Natives (Inuit, Innu, Metis), en is een plaats van eerste contact tussen volkeren – het wordt vaak beschouwd als Markland, een van de locaties bezocht door Leif Ericson in de 11e eeuw. Ondanks zijn rijke geschiedenis en rijkdommen zijn de regio en de mensen van Labrador niet welvarend. De regio is historisch geïsoleerd geweest, en wegen zoals de Trans-Labrador Highway zijn recente projecten. In veel opzichten is de relatie tussen Labrador en zijn historische “ouder”, Newfoundland, een microkosmos geweest van de relatie tussen de provincie Newfoundland & Labrador en de regering van Canada – Labrador voelt zich vaak genegeerd en uitgebuit door de eilandregering in Newfoundland. Niettemin is Labrador, net als Newfoundland, cultureel rijk en is het voor toeristen een interessante bestemming die buiten de gebaande paden ligt.
Een opmerking van voorzichtigheid: Hoewel het vaak interessant is om te bezoeken, moedigen veel inheemse gemeenschappen in Labrador toeristische ‘invasies’ niet aan. Respecteer de wensen van de plaatselijke cultuur zoals u dat op elke andere plaats zou doen.
Praat
Het is de moeite waard om op te merken dat de talen van de inheemse volken nog steeds op grote schaal worden gesproken als eerste taal voor een groot deel van de inheemse bevolking. Engels is de hoofdtaal van de meeste mensen, en zelfs als dat niet het geval is, kan de meerderheid van de mensen het tot op zekere hoogte spreken.
Komen
Vanuit het zuiden gaat de reis naar Labrador per veerboot van Newfoundland naar Blanc Sablon Quebec. Het is dan nog ongeveer 5 kilometer naar het oosten tot de grens met Labrador. Het schijnt dat de veerboot in de winter niet vaart, afhankelijk van de omstandigheden in de zeestraat Belle Isle.
Omgaan
Labrador City: rondleidingen door enorme ijzermijnen zijn mogelijk op zondag en dinsdag, ze moeten van tevoren worden geboekt bij het toeristenbureau van Labrador West.
Churchill: Hier is maar één ding te doen; maak een rondleiding door een van de grootste dammen van Canada. Info en reserveringen kunnen worden verkregen door te bellen met een toerist liason in Churchill op 709 925 3335.
Happy Valley/Goose Bay: Muskrat falls net buiten de stad aan de Trans Labrador Highway is indrukwekkend en een must om te zien. Op de luchthaven van Goose Bay is een NAVO-trainingsbasis gevestigd, waar Duitse piloten in straaljagers luchtmanoeuvres kunnen oefenen. Northwest River, een stadje in het noorden, herbergt een Inuit-bevolking en een museum dat de geschiedenis van de aboriginals in het gebied vertelt.
Zuidelijk Labrador: Daar bevindt zich een van de oudste begraafplaatsen van Noord-Amerika. Red Bay is een dorp bij een oud Baskisch walvisstation. De verharde weg eindigt hier. Het landschap langs deze weg is prachtig maar ruw genoeg om de reiziger eraan te herinneren dat degenen die hier wonen gehard zijn door de elementen die hun bestaan elke dag bepalen. De kustlijn is prachtig met bergen in de verte en een pseudo toendra als achtergrond.
Eten
Labrador City: McDonalds, Marybrown’s (gefrituurde kip), een assortiment van familiebedrijven restaurants, variërend in basis fast food tarief aan familie stijl hotel / restaurants.
Churchill: Goed gevulde markt en de Midway Restaurant serveren fatsoenlijk ontbijt, lunch en diner en fastfood tarief.
Happy Valley/Goose Bay: KFC, BurgerKing, A&W, Mary Brown’s, Pizza Delight, evenals een verrassend brede selectie van bars grills en familiebedrijven stands. Er is een co-op markt en een tweede supermarkt met verrassend verse producten, grote stukken vlees, en standaard kant-en-klaar voedsel. Deze twee markten zijn net zo goed als elke supermarkt te vinden in de meer “beschaafde” zuiden van Canada.
Steden andere dan deze hebben minder opties, meestal bestaande uit een paar bars en hoekwinkels en misschien een bakkerij.
Drank
Roadhouses zijn de meest voorkomende, verwacht niet te worden getrakteerd op wijnproeven met een pianist spelen klassieke muziek op de achtergrond. U vindt een prachtig aanbod van harde likeuren, Molson of Labatt bier, en veel country muziek bij deze bars.
Blijf veilig
Er is veel zeer hongerige bugs (muggen en zwarte vliegen) tijdens de lente en zomer. Neem insectenspray mee met veel DEET.
Breng een volle jerrycan met benzine mee als de afstanden te groot zijn voor uw auto (lager kmpg/mpg, kleine tank) en tank elke keer als u de kans krijgt; hoewel onwaarschijnlijk, kan het gebeuren dat het tankstation in de volgende gemeente gesloten is en u naar de volgende moet (veilige plaatsen op de Trans-Labrador Highway met meerdere tankstations zijn Blanc Sablon, Port Hope Simpson, Goose Bay en Labrador City/Wabush). Neem een basis EHBO-kit mee, want de dichtstbijzijnde kliniek kan honderden km’s ver weg zijn. Breng duct tape mee voor reparaties aan losse onderdelen, bumpers, enz.
Wanneer u in het voorjaar rijdt (tijdens de dooi en na de dooi reconstructies), op lokale wegen of in een lager gelegen auto, kan marine epoxy en kurk pluggen van pas komen als u lekke benzinetank, brandstofleidingen of olie pan kan krijgen van stenen; breng ook ten minste twee full-size reserve, kunt u gemakkelijk scheuren uw banden uit elkaar als ze niet zijn versterkt. In de zomer zijn alle grote snelwegen in goede staat en kan er gemakkelijk op gereden worden met wat extra voorzichtigheid. In de winter is het een hele uitdaging omdat u dan dagenlang vast kunt komen te zitten door sneeuwjacht en er weinig verkeer is om u te helpen. Neem een extra jerrycan benzine mee (of twee), een kachel, eten, een slaapzak, veel kleding en een sateliettelefoon – gratis te huur aangeboden door de provinciale overheid in de meeste gemeenten, maar u moet deze wel van tevoren reserveren, ze kunnen zonder voorraad komen te zitten. Merk op dat eventuele hulp waarschijnlijk erg duur zal zijn, tot het punt dat het veel goedkoper kan zijn om uw auto achter te laten dan om hem terug te slepen.
Road voorwaarden variëren van delen van goede verharde wegen (rond de belangrijkste steden) tot grindwegen waar snelweg snelheden mogelijk zijn (belangrijkste snelwegen in de zomer), tot washboarded/rotsachtige wegen die een auto letterlijk uit elkaar kunnen schudden of in een greppel kunnen sturen (tijdens dooi en op lokale wegen). Rijd altijd met een veilige snelheid, het is niet nodig om de snelheden te rijden die de lokale bevolking rijdt (tot 110 km/70 mph op gravel, tot 160 km/100 mph op verharde wegen), het is altijd beter om het laat te maken dan helemaal niet, maar kijk natuurlijk uit voor mensen die wel hard rijden. Kijk ook uit voor elanden, kariboes en stekelvarkens, want die kunnen uw auto’s op verschillende manieren uitschakelen; rijd daarom liever niet na zonsondergang.
Doe altijd uw lichten aan en haal pas in als de bestuurder voor u een teken geeft dat het veilig is of aan de kant gaat. Pas op dat stofwolken andere auto’s gemakkelijk kunnen verbergen en dat u hun lichten te laat kunt zien (zowel voor u als tegenliggers). Blijf bij het passeren van tegenliggers zo veel mogelijk rechts, maar houd wel voldoende afstand tot de sloot, en rem op smallere of meer rotsachtige wegen ook af of stop zelfs om te voorkomen dat uw voorruit en die van de tegenligger kapot gaan. Sommige inwoners zetten ook hun ruitenwissers aan, maar het is niet zeker of dat helpt. U kunt ook het luchtfilter van uw auto van tijd tot tijd schoonmaken, omdat er zich veel stof ophoopt, waardoor het brandstofverbruik merkbaar toeneemt.
Als u een huurauto hebt, moet u weten dat, ook al zeggen veel verhuurbedrijven dat u overal in Canada met hun auto mag rijden, de Collision Damage Waiver en de wegenwacht waarschijnlijk ongeldig zijn op onverharde wegen en zelfs op verharde wegen is hulp in afgelegen gebieden problematisch en kan veel tijd in beslag nemen (ook zijn sommige verharde delen gescheiden van alle grote gemeenschappen met gravel delen en daarom kan uw hulp daar ook ongeldig zijn). U bent op uzelf.
Als u trans-Labrador rijdt, weet dan dat het slechtste gedeelte (slecht wegdek, smalle winderige weg, gevaarlijke spoorwegovergangen) eigenlijk Route 389 in Quebec is tussen km 482 en Fermont (km 562). De lokale bevolking noemt dit stuk “The Trail”.
Ga weg
Dit artikel is een schets en heeft meer inhoud nodig. Het heeft een sjabloon, maar er is niet genoeg informatie aanwezig. Duik er alsjeblieft in en help het groeien!