Ornate doosschildpadden zijn een van de twee soorten landschildpadden die inheems zijn in het midden van de Verenigde Staten. Ze hebben een bruin gewelfd boven schild met gele lijnen in wat soms beschreven wordt als een sterrepatroon. Hun huid is donkergrijs met witte of gele vlekken, en op de kop van een volwassen mannetje is soms groen te zien. Boksschildpadden zijn een van de meest populaire schildpaddensoorten om als huisdier te houden. Ze zijn dan ook meestal gemakkelijk te vinden bij fokkers en reddingsorganisaties. Ze hebben enigszins complexe huisvestings- en voedingsbehoeften. Onder de juiste omstandigheden kunnen ze tientallen jaren oud worden.
Soortenoverzicht
Algemene naam: Ornate doosschildpad
Wetenschappelijke naam: Terrapene ornata ornata
Volwassen grootte: 5 tot 7 centimeter lang
Levensverwachting: 40 tot 60 jaar
Gedrag en temperament
De meeste doosschildpadden zijn geen goede huisdieren voor kinderen, omdat ze schuw kunnen zijn en niet goed tegen een stootje kunnen. Maar sierschildpadden zijn wat parmantiger en vriendelijker dan hun neefjes en nichtjes. In gevangenschap gefokte variëteiten van sierschildpadden zijn over het algemeen gemakkelijker in de omgang dan hun in het wild gevangen soortgenoten. In het wild gevangen waterschildpadden doen het meestal niet goed in gevangenschap en sterven vaak van de stress.
Wanneer u uw sierschildpad voor de eerste keer mee naar huis neemt, zorg er dan voor dat u hem de tijd geeft om zich op zijn gemak te voelen in zijn omgeving voordat u hem aanraakt. Het is bekend dat doosschildpadden bijten als ze zich bedreigd voelen. Maar als ze zich eenmaal op hun gemak voelen, zijn de meeste sierschildpadden heel actief en vinden ze het leuk om hun omgeving te verkennen.
Zoals andere Noord-Amerikaanse sierschildpadden houden sierschildpadden in het wild een winterslaap bij koud weer, vooral de schildpadden die verder naar het noorden leven. In gevangenschap uit zich dit meestal in ingraven.
Huisvesting van de sierschildpad
Orynate doosschildpadden doen het het best in buitenverblijven en ontwikkelen vaak gezondheidsproblemen wanneer ze alleen binnenshuis worden gehouden. Ze hebben een groot verblijf nodig met veel bewegingsruimte en een hoge omheining zodat ze niet kunnen klimmen om te ontsnappen. (Ze zijn dan wel traag, maar ze klimmen graag.) Zorg ook voor verschillende schuilplaatsen, zoals boomstammen of planken, in de leefruimte van uw schildpad. En gebruik een dikke laag losse turfgrond of bladafval waarin uw schildpadden kunnen graven. Zorg bovendien voor een ondiepe bak met water om in te weken en uit te drinken.
Zorg ervoor dat er zowel schaduwrijke als zonnige plekken in de leefruimte zijn, zodat uw schildpad zich kan koesteren en toch een plaats heeft om af te koelen. Als ze binnenshuis worden gehouden, moet een groot verblijf worden gebouwd met voldoende verwarming en verlichting.
Warmte
Orytte doosschildpadden geven de voorkeur aan temperaturen tussen 80 en 88 graden Fahrenheit overdag en 70 tot 75 graden Fahrenheit ’s nachts. Zorg ervoor dat er op elk moment van de dag schaduw is, vooral tijdens de warmere maanden. Een warmtelamp kan extra warmte geven op koelere dagen of in binnenverblijven. Gebruik geen warmtesteen, want dat kan tot brandwonden leiden.
Licht
Orynaatbakschildpadden hebben UVB-verlichting nodig om calcium te metaboliseren. Als ze buiten gehouden worden, voldoet natuurlijk zonlicht aan deze behoefte. Maar binnenshuis hebben ze een UVB-lamp nodig voor hun leefruimte.
Vochtigheid
Orynaatkeerschildpadden houden van een luchtvochtigheid van ongeveer 40% tot 50%. In het wild creëren zij een vochtig micromilieu door zich in te graven in vochtige grond; het is dus van essentieel belang dat zij in hun leefruimte een substraatlaag van ten minste 5 cm diep aanbrengen. Regelmatig vernevelen van de leefruimte wordt aanbevolen.
Substraat
Een gangbaar substraat, het materiaal dat de bodem van de leefruimte van uw schildpad bekleedt, is veengrond (zorg ervoor dat het vrij is van chemicaliën) gemengd met sphagnum mos. Ook bladafval kan worden gebruikt. Het substraat helpt de natuurlijke omgeving van het dier na te bootsen en de luchtvochtigheid in de leefruimte op peil te houden. Bovendien graven waterschildpadden graag in hun substraat. Dus als uw waterschildpad aan de grote kant is, zorg dan voor een substraatlaag van minstens 5 cm diep, zodat hij zijn ingraafinstincten kan bevredigen.
Voeding en water
Orynate doosschildpadden zijn omnivoren en hebben een gevarieerd dieet nodig. Calciumrijke krekels, meelwormen, was- en regenwormen en muisjes moeten een vast onderdeel vormen van het dieet van de sierschildpad. Grassen, donkere bladgroenten, en bepaalde groenten en fruit kunnen ook worden gegeven. Sommige schildpadden zijn nerveus over eten in de open lucht, dus voer ze op een beschutte plaats. Het is ook ideaal om het voer op een bord, een tegel of een ander plat oppervlak te leggen, zodat ze niet per ongeluk hun substraat binnenkrijgen.
Sommige schildpadden hebben de neiging om rommelige eters te zijn, dus eigenaren zullen ze in een apart verblijf voeren, gescheiden van waar ze het grootste deel van hun tijd doorbrengen. Je moet afwegen of je schildpad de hoeveelheid handelingen kan verdragen die nodig zijn voor speciale voederhuisjes. In het algemeen moeten jonge schildpadden elke dag en volwassen schildpadden om de dag worden gevoederd. Raadpleeg uw dierenarts voor de hoeveelheid en variëteit van het voer dat het beste is voor uw individuele schildpad.
Veel voorkomende gezondheids- en gedragsproblemen
Zoals de meeste waterschildpadden zijn ook sierschildpadden gevoelig voor vitamine A-deficiëntie, infecties aan de luchtwegen en parasieten.
Infecties aan de luchtwegen geven meestal symptomen als een piepende ademhaling en overtollig slijm rond de neusgaten en mond. Herhaalde infecties van de luchtwegen kunnen, in combinatie met gewichtsverlies of desoriëntatie, wijzen op een vitamine A-tekort. Dit is meestal het gevolg van een voedingsarm dieet. Veel soorten bladgroenten, zoals ijsbergsla, hebben niet genoeg voedingswaarde voor waterschildpadden, zodat ze geen belangrijk deel van hun normale dieet mogen uitmaken.
Doosschildpadden zijn ook vatbaar voor schildrot, dat wordt veroorzaakt door een bacteriële of schimmelinfectie. Deze infectie komt soms voor nadat de schildpad een verwonding heeft opgelopen, zoals een snijwond of brandwond. Het schild ziet er dan gebarsten of droog uit en er hangt een bederfelijke geur als het schild begint te rotten.
Parasitaire infecties vereisen meestal een ontlastingsonderzoek door een dierenarts die gespecialiseerd is in reptielen. Als deze aandoeningen in een vroeg stadium worden ontdekt, zijn ze allemaal goed te behandelen. Probeer geen huismiddeltjes te gebruiken voordat u uw dierenarts hebt geraadpleegd.
Het kiezen van uw sierschildpad
ierschildpadden zijn niet winterhard en dus niet geschikt voor beginnende schildpaddenbezitters. Ze hebben zeer specifieke behoeften, zijn gevoelig voor stress, en zijn moeilijk in gevangenschap te houden.
Kies bij het aanschaffen van een sierschildpad voor gevangenschap een exemplaar van een gerenommeerde kweker, of ga naar een reddingsorganisatie. Op die manier vermijdt u dat u de vangst van wilde schildpadden voor de huisdierenhandel steunt, wat vaak resulteert in slechte verzorging en zieke dieren. Reken op een gemiddeld bedrag tussen de $100 en $400. Zorg ervoor dat de schildpad heldere ogen heeft en geen slijm rond de neus of mond. Ook moet het schild stevig aanvoelen en mag het geen bulten of zwellingen op het lichaam hebben.
Soortgelijke soorten als de sierschildpad
Als je geïnteresseerd bent in soortgelijke huisdieren, kijk dan eens op:
- Gulf Coast doosschildpad
- Three-toed doosschildpad
- Eastern doosschildpad
Of bekijk ook eens andere soorten reptielen en amfibieën die uw nieuwe huisdier kunnen worden.