Langetermijneffecten van cocaïne

author
9 minutes, 57 seconds Read
HomeCocaïneverslavingLangetermijneffecten van cocaïne

Cocaïne is een krachtige, stimulerende drug die onder Schedule II valt vanwege het hoge potentieel voor verslaving en misbruik. Tarieven van cocaïnegebruik zijn stabiel sinds 2014, toen 1,5 miljoen mensen ouder dan 12 jaar cocaïnegebruik in de afgelopen maand rapporteerden; de Monitoring the Future Survey (die kijkt naar trends in drugsgebruik onder 8e, 10e en 12e klassers) heeft echter vastgesteld dat, na een piek in de jaren negentig, het gebruik van cocaïne in poedervorm drastisch is gedaald onder deze specifieke populatie.1

Cocaïne-effecten op het lichaam

Het gebruik van cocaïne op de lange termijn kan mensen in meerdere lichaamssystemen treffen en leiden tot een breed scala aan gezondheidsproblemen, waaronder de volgende:

Cardiovasculair systeem

Chronisch cocaïnegebruik kan leiden tot een aantal ernstige cardiale problemen, waarvan sommige fataal kunnen zijn.2-5 Deze problemen kunnen omvatten:

  • Pijn op de borst (angina).
  • Verhoogde hartslag en bloeddruk.
  • Narrowing van de kransslagaders, waardoor de bloedstroom naar het hart vermindert.
  • Hartaanvallen (myocardinfarct).
  • Onregelmatige hartslag (aritmie).
  • Stoornis van de hartspier (cardiomyopathie).
  • Onsteking van de hartspier (myocarditis).
  • Een vaak fatale infectie van de hartklep (endocarditis).
  • Bloeding in de wand van de belangrijkste slagader van het lichaam, de aorta (aortadissectie).
  • Plotselinge dood.

Centraal zenuwstelsel

De hersenen kunnen, evenals het hart, ook ernstige schade oplopen door cocaïnegebruik.5-8 Gebruikers kunnen een van de volgende problemen ondervinden:

  • ernstige hoofdpijn.
  • aanvallen.
  • vernauwing van de bloedvaten naar de hersenen.
  • St beroertes als gevolg van bloedingen of zuurstofgebrek (bekend als hemorragische of ischemische beroertes).
  • Aantasting van de hersenstructuur en -functie.
  • Ruptuur van aneurysma’s, die fataal kan zijn.
  • bewegingsstoornissen zoals de ziekte van Parkinson.

Andere door cocaïne beïnvloede lichaamssystemen

Naast het hart- en centrale zenuwstelsel kan cocaïnegebruik een brede en negatieve invloed hebben op vele andere systemen in het lichaam, waaronder het ademhalings-, nier-, lever-, voortplantings- en huidstelsel.2,6-13

Respiratoir stelsel

Cocaïne kan schade toebrengen aan bijna alle delen van het ademhalingsstelsel. Cocaïnegebruikers kunnen last krijgen van de volgende verschijnselen:

  • Chronische verstopte neus en sinusitis.
  • Voorwerpelijke aspiratie (inhaleren van een voorwerp in de longen).
  • Luchtweginfectie.
  • Geest van adem, piepende ademhaling en hoesten (als gevolg van bronchoconstrictie).
  • Ophoesten van bloed (hemoptoë).
  • Perforatie van het neustussenschot.
  • Pneumothorax (ingeklapte long).

Hepatisch en renaal systeem

De lever en de nieren fungeren als enkele van de belangrijkste filters in het lichaam en kunnen ook te lijden hebben van blootstelling aan cocaïne. Gebruik leidt tot problemen als:

  • Infectie van de lever (virale hepatitis in associatie met injectiegebruik).
  • Nieraandoeningen in het eindstadium.
  • Chronisch nierfalen.
  • Verlaagde nierfunctie.

Gastro-intestinaal systeem

Cocaïne kan een grote verscheidenheid aan maag- en darmproblemen veroorzaken. Deze kunnen zijn:

  • Onvoldoende voeding, doordat cocaïne de eetlust onderdrukt.
  • Ucera.
  • Motiliteitsproblemen (verminderde beweging van de inhoud van het maagdarmkanaal).
  • Mesenterische vasospasmen.
  • Perforatie van darmen of maag.

Productief systeem

Ondanks het feit dat cocaïne de reputatie heeft de seksuele prestaties te verbeteren, heeft onderzoek deze mythe niet gestaafd. Seksuele en reproductieve problemen kunnen ook het gevolg zijn van chronisch cocaïnegebruik; dit kan omvatten:

  • onregelmatige menstruatie.
  • verminderde seksuele respons bij zowel mannelijke als vrouwelijke proefpersonen.
  • seksuele disfunctie.

Dermale systeem

Er zijn een aantal huidproblemen die in verband worden gebracht met cocaïnegebruik. Deze omvatten:

  • Vasculaire problemen.
  • Huidletsels.
  • Verharding door intraveneus drugsgebruik.

Gezondheidsproblemen gerelateerd aan bepaalde routes van cocaïnegebruik

Sommige gezondheidseffecten zullen afhangen van de manier waarop cocaïne wordt gebruikt (d.w.z. de toedieningsroute). Er is bijvoorbeeld een verschil in kwesties in verband met intraveneus en oraal gebruik.13

Intraveneus gebruik

Het intraveneus injecteren van cocaïne brengt een aantal risico’s met zich mee, waaronder:

  • Littekens op de armen of op andere injectieplaatsen, die soms “spoorvlekken” worden genoemd.”
  • ernstige, systeembrede allergische reacties die soms fataal kunnen zijn.
  • Bloedoverdraagbare ziekten zoals HIV en hepatitis.

Nasaal gebruik

Het snuiven van cocaïne kan leiden tot een aantal langdurige problemen in neus en keel, zoals:

  • Verlies van reukzin, een aandoening die anosmie wordt genoemd.
  • Chronische neusbloedingen, die ernstig genoeg kunnen zijn voor een spoedoperatie.
  • Neusinfectie.
  • Chronische loopneus.
  • Nasopharyngeale slijmvliesontsteking.
  • Wondzweren in de neus.
  • Nasale septumperforatie.
  • Keelpijn.
  • Moeilijk slikken.

Oraal gebruik

Inname van cocaïne op lange termijn kan leiden tot een hoger risico op darmweefselnecrose (het afsterven van darmweefsel). Dit komt doordat cocaïne de bloedtoevoer naar de darmen zelf sterk vermindert.

Consequenties van het mengen van cocaïne met andere stoffen

Veel mensen mengen cocaïne met andere stoffen, wat de inherente gevaren van beide drugs kan verergeren en de gezondheidsresultaten van de combinatie van stoffen op de lange termijn kan verergeren. Vaak wordt cocaïne gemengd met stoffen als alcohol, heroïne, amfetaminen en opioïden op recept, met de volgende gevolgen:14-17

Cocaïne en alcohol

Het mengen van alcohol met cocaïne kan leiden tot abnormale hartritmes en het cocaïnegehalte in het bloed verhogen als gevolg van veranderingen in het cocaïnemetabolisme in aanwezigheid van ethanol. Het kan ook leiden tot een verhoogde neiging tot gewelddadig gedrag en de vorming van een hart-toxische metaboliet genaamd cocathyleen.

Cocaïne en Heroïne

De combinatie van cocaïne en heroïne kan piepende ademhaling, onregelmatige hartslag en plotselinge dood veroorzaken. Deze combinatie staat bekend als een “speedball” en veroorzaakte de dood van acteur River Phoenix in 1993.

Cocaïne en Opioïden op recept

Wanneer gebruikt in combinatie met cocaïne, kunnen opioïden zoals oxycodon of hydrocodon leiden tot ademhalingsproblemen, coma, en de dood.

Cocaïne en amfetaminen

Het gebruik van zowel cocaïne als amfetaminen kan leiden tot een verhoogd stimulerend effect en tot problemen zoals hypertensie, tachycardie, hyperthermie, beroerte, hartstilstand en de dood.

Cocaïne en geestelijke gezondheid

Naast de ernstige lichamelijke gevolgen van cocaïnegebruik, kan deze drug ook leiden tot een verscheidenheid aan geestelijke gezondheidsproblemen.12,18 Dit omvat:

  • Delirium, een mogelijk fatale toestand die wordt gekenmerkt door ernstige verwardheid en instabiliteit van het autonome zenuwstelsel.
  • Psychose, een toestand die wordt gekenmerkt door problemen zoals hallucinaties en paranoïde wanen.
  • Stemmingsstoornissen zoals angst, depressie, suïcidale gedachten, of gedrag.
  • Slaapstoornissen zoals slapeloosheid.
  • Verminderde cognitie.
  • Paranoia, een extreme achterdocht voor anderen.
  • Violent gedrag dat soms leidt tot verwondingen of de dood.

Cocaïne’s effect op de resultaten van moeder en kind

Het grootste deel van de vrouwelijke cocaïnegebruikers is in de vruchtbare leeftijd, en naar schatting worden in de Verenigde Staten jaarlijks 750.000 baby’s geboren die aan cocaïne zijn blootgesteld. Cocaïnegebruik tijdens de zwangerschap wordt in verband gebracht met een groot aantal negatieve gevolgen voor moeder en kind.1

Vrouwen die tijdens de zwangerschap cocaïne gebruiken, lopen een hoger risico op:

  • aanvallen.
  • ernstige hoofdpijn.
  • gevaarlijk hoge bloeddruk (bekend als een hypertensieve crisis).
  • een vroegtijdige en/of moeilijke bevalling.
  • Baarmoederproblemen zoals scheuren of placentascheuring.
  • Spontane abortus (miskraam).

Voor baby’s die in utero aan cocaïne zijn blootgesteld, is er ook een grote verscheidenheid aan problemen op zowel korte als lange termijn, zoals:

  • Vroege geboorte.
  • Verlaagde lengte en geboortegewicht.
  • Verlaagde hoofdomtrek.
  • Emotionele/gedragsproblemen.
  • Cognitieve tekortkomingen zoals moeite met zelfregulatie en taakgerichtheid.

Sociale gevolgen van cocaïnegebruik

Naast de vele negatieve gevolgen voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid, zijn er een aantal ernstige sociale gevolgen verbonden aan cocaïnegebruik.19,20 Deze omvatten:

  • Sociaal isolement.
  • Breken van algemeen aanvaarde sociale regels.
  • Een verminderde emotionele respons op interacties met anderen.
  • De waardering van drugsgebruik boven positief gedrag zoals financiële verantwoordelijkheid of het handhaven van een gezonde levensstijl.

Onderzoekers merken op dat “sociale interactietekorten bij drugsgebruikers waarschijnlijk de behandeling belemmeren, de last voor getroffen gezinnen vergroten en bijgevolg bijdragen aan de hoge kosten voor de samenleving die met verslaving gepaard gaan.”19

Hoe cocaïneverslaving zich ontwikkelt

Wetenschappers zijn van mening dat verslaving “een complex ziekteproces van de hersenen is dat het gevolg is van het ontvangen van drugsvergiftiging en wordt gemoduleerd door genetische, ontwikkelings-, ervarings- en omgevingsfactoren. “21

Onderzoek toont ook aan dat verslaving de structuur van de hersenen fysiek verandert, waarbij met name de frontale cortex wordt verkleind, die bekend staat om zijn uitvoerende functies zoals zelfbeheersing.

Aangenomen wordt dat dopamine een essentiële rol speelt in de onderliggende processen van verslaving; drugs zoals cocaïne leiden tot een toename van de dopamineactiviteit en dit kan leiden tot versterking van het drugsgebruik omdat dopamine wordt geassocieerd met gevoelens van genot. Onderzoek toont echter ook aan dat verslaving de structuur van de hersenen fysiek verandert, met name de vermindering van de frontale cortex, die bekend staat om zijn uitvoerende functies zoals zelfcontrole. Vermindering van de frontale cortex kan dus leiden tot gedragingen die anders nauw gereguleerd zijn.21

Behandeling voor cocaïneverslaving

Wanneer je hebt besloten dat aanhoudend cocaïnegebruik te destructief is om mee door te gaan, zijn we er om je te helpen je verslavingsbehandelingsopties door te nemen.

Als je begint met het verkennen van je opties, zul je merken dat verslavingsrevalidatiefaciliteiten er een beetje anders uit kunnen zien, afhankelijk van waar je naartoe wilt gaan:

  1. Luxe revalidatiefaciliteiten bieden 24/7 residentiële verslavingsbehandeling naast een breed scala aan weelderige, resort-achtige voorzieningen die zijn ontworpen om je te helpen je herstelproces zo comfortabel mogelijk te maken.
  2. Executive rehab faciliteiten zijn zeer vergelijkbaar met luxe faciliteiten, behalve dat ze ook drukke professionals de mogelijkheid bieden om een actieve betrokkenheid bij de werkplek te behouden tijdens het herstelproces.
  3. Standaard rehab faciliteiten bieden kwaliteit verslavingsbehandeling op een residentiële (intramurale) of een niet-residentiële (poliklinische) basis. Hoewel deze faciliteiten niet zo veel pluche voorzieningen bieden als luxe of executive programma’s, komen ze ook met een lager prijskaartje-het aanbieden van een meer betaalbare optie voor die individuen die het nodig hebben.

Bronnen

  1. National Institute on Drug Abuse. (2016). Wat is cocaïne?
  2. McCord, J., Jneid, H., Hollander, J. E., de Lemos, J. A., Cercek, B., Hsue, P.,…Newby, L.K. (2008). Behandeling van cocaïnegeassocieerde pijn op de borst en myocardinfarct: Een wetenschappelijke verklaring van het American Heart Association Acute Cardiac Care Committee van de Council on Clinical Cardiology. Circulation, 117(14), 1897-1907.
  3. Lange, R. A., Hillis, L. D. (2001). Cardiovasculaire Complicaties van Cocaïnegebruik. N Engl J Med, 345(5), 351-358.
  4. Ghuran, A., Nolan, J. (2000). Recreatief drugmisbruik: problemen voor de cardioloog. Heart, 83(6), 627-633.
  5. Eagle, K. A., Isselbacher, E. M., DeSanctis, R. W. (2002). Cocaine-Related Aortic Dissection in Perspective. Circulation, 105:1529-1530.
  6. Boghdadi, M. S., Henning, R. J. (1997). Cocaïne: pathofysiologie en klinische toxicologie. Heart Lung 26(6), 466-483.
  7. Neiman, J., Haapaniemi, H. M., Hillbom, M. (2000). Neurologische complicaties van drugsmisbruik: pathofysiologische mechanismen. Eur J Neurol, 7(6), 595-606.
  8. Rojas, R., Riascos, R., Vargas, D., Cuellar, H., Borne, J. (2005). Neuroimaging in drug and substance abuse part I: cocaine, cannabis, and ecstasy. Top Magn Reson Imaging, 16(3), 231-238.
  9. Warner, E. A. (1993). Cocaïne misbruik. Ann Intern Med, 119(3), 226-235.
  10. Tseng, W., Sutter, M. E., Albertson, T. E. (2014). Stimulantia en de long: review van de literatuur. Clin Rev Allergy Immunol, 46(1), 82-100.
  11. Macdonald, P. T., Waldorf, D., Reinarman, C., Murhpy, S. (1988). Zwaar cocaïnegebruik en seksueel gedrag. J Drug Issues, 18, 437-455.
  12. Palha, A. P., Esteves, M. (2008). Drugs of abuse en seksueel functioneren. Adv Psychosom Med, 29: 131-149.
  13. National Institute on Drug Abuse. (2018). DrugFacts: Wat is cocaïne?
  14. Pennings, E. J., Leccese, A. P., Wolff, F. A. (2002). Effecten van gelijktijdig gebruik van alcohol en cocaïne. Addiction, 97(7), 773-783.
  15. Lipman, J. J. (1997). Recente Forensisch Farmacologische Ontwikkelingen bij Drugsmisbruik: The Growth and Problems of Speedballing. The Forensic Examiner, jul-aug 1997: 9-13.
  16. Ciavarri, A. (2015). RPD: Combinatie van cocaïne en fentanyl oorzaak van ten minste drie sterfgevallen. WHEC Rochester News, 27 maart 2015.
  17. Sobic, E.M. (2004). Cocaïne en amfetamine gecombineerd. BMJ, 328(7452), 1365.
  18. Morton, W. A. (1999). Cocaïne en psychiatrische symptomen. Prim Care Companion J Clin Psychiatry, 1(4), 109-113.
  19. Verdejo-Garcia, A. (2014). Sociale Cognitie bij Cocaïneverslaving. Proc Natl Acad Sci U S A, 111(7):2406-2407.
  20. Preller, K.H., Herdener, M., Schillbach, L., Stampfli, P., Hulka, L.M., Vonmoos, M.. Quednow, B.B. (2014). Functionele veranderingen van het beloningssysteem liggen ten grondslag aan een verminderde sociale respons bij cocaïnegebruikers. Proc Natl Acad Sci U S A, 111(7), 2842-2847.
  21. Goldstein, R.Z., Volkow, N.D. Drug Addiction and Its Underlying Neurobiological Basis: Neuroimaging Evidence for the Involvement of the Frontal Cortex. Am J Psychiatry, 159(10), 1642-1652.

Over de redacteur

Kindra Sclar, M.A.

Kindra Sclar is een Senior Web Content Editor voor American Addiction Centers. Voordat ze bij het bedrijf kwam, werkte ze meer dan 8 jaar als redacteur voor drukwerk en webteksten voor verschillende uitgevers. Kindra heeft gewerkt aan content…

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.