Over de Long-nose Sawshark
Met name bekend als de Long-nose Sawshark of Gewone zaaghaai, is een zaaghaai uit de familie Pristiophoridae.
Biologie en beschrijving:
De Langneus-Zaaghaai heeft een slank, enigszins afgeplat lichaam met een zeer lang rostrum dat tot 30% van zijn totale lengte kan uitmaken. Zijn kleur is meestal lichtgeel of grijsbruin aan de rugzijde en wit aan de buikzijde, soms met vage donkere vlekken en strepen op zijn rug. De barbelen van deze soort bevinden zich halverwege het rostrum, maar iets dichter bij de rostrale punt dan bij de neusgaten. Hij heeft ongeveer 9-10 grote rostrale tanden aan elke kant van het rostrum, vóór de barbelen, 9 erachter. Rijen tanden 39-49 in de bovenkaak. Dorsale en borstvinnen bedekt met denticles bij grote exemplaren. De maximale lengte is 1,37 m. Vrouwtjes worden volwassen op 113 cm TL, en mannetjes op 97 cm TL. De voortplantingswijze van deze soort is eierlevendbarend. De langneuszager werpt om de winter 6 tot 19 jongen in een worp. Na een draagtijd van 12 maanden worden de pups geboren met een lengte van 27-37 cm. Hun tanden zijn bij de geboorte tegen de snuit gevouwen, waardoor de moeder beschermd is tegen verwondingen. Langneuszagerhaaien zijn zeer productief in vergelijking met andere haaiensoorten. Ze worden snel volwassen en leven slechts ongeveer 15 jaar.
Gedrag:
Langneuszagerhaaien jagen in eenzaamheid, bekende prooien zijn kleine vissen en schaaldieren. De individuen vinden hun prooi door met hun weerhaken over de oceaanbodem te lopen. Ze gebruiken de tanden op hun snuit om het sediment in beweging te brengen en de prooi te treffen.
Habitat:
De langneuszeishaai komt voor op het continentaal plat en op de bovenste helling in diepten van 40-630 m. Het is een matig talrijke endemische soort op het continentaal plat en, in mindere mate, op de bovenste helling van Zuid-Australië.
Bescherming:
In de haaienvisserij van Zuid-Australië wordt de Longnose Sawshark sinds het midden van de jaren twintig en mogelijk al eerder in de kustwateren gevangen als bijproduct bij het vangen van Tope- en Gummy Shark. Verscheidene recente algemene beheersmaatregelen komen de instandhouding van de grote zaaghaai ten goede, met name de herstructurering van de visserij en de regelingen voor ruimtelijk beheer. De uitvoering van het beheersplan voor het South-East Commonwealth Marine Reserves Network verbiedt het gebruik van demersale bordentrawls en Deense zegennetten, en in sommige gebieden alle andere vismethoden, in 14 mariene reservaten van het Gemenebest die een gevarieerd scala van gematigde mariene milieus op het continentaal plat, de continentale helling en de abyssale vlakte bestrijken.
Heeft u foto’s of video’s van Long-nose Sawsharks?
Zend ze naar [email protected].