Een autobiografie is een literaire herinnering aan het leven van een persoon, beginnend bij zijn geboorte tot het moment van zijn/haar dood. Soms hoeft de autobiografie niet te eindigen in de dood, vooral als de persoon nog in leven is. Een autobiografie kan worden gemaakt op professioneel of archiefniveau om het leven en de verwezenlijkingen van prominente personen, die veel invloed op deze aarde hebben gehad, in herinnering te houden.
Enkele goede voorbeelden van professionele autobiografieën zijn de Biografie van Benjamin Franklin en de Autobiografie van Malcolm X. Dit type autobiografie wordt meestal geschreven na de dood van de genoemde personen. Het andere type wordt op individueel niveau gemaakt. Ze worden meestal geschreven voor het persoonlijke plezier van de schrijver of als opdrachten in de klas. Dit artikel zal zich concentreren op de tweede vorm van autobiografie.
Alle dingen die in je leven zijn gebeurd opschrijven is niet realistisch of mogelijk, gezien het feit dat er zoveel dingen in ons leven gebeuren die we ons niet kunnen herinneren, vanwege de beperkingen van ons geheugen. Concentreer je daarom bij het schrijven van je autobiografie op de gebeurtenissen die een belangrijke invloed op je leven hebben gehad en laat de onbelangrijke dingen achterwege. Concentreer je op je prestaties en uitdagingen en hoe je die hebt overwonnen.
Let op! Dit voorbeeld kan door iedereen worden gebruikt…
Bestel je eigen unieke voorbeeld over “Mijn Autobiografie Essay”
en krijg binnen 3 uur resultaat.
Bestel mijn unieke voorbeeld
*De service wordt geleverd door onze schrijfpartner Gradesfixer.
Ook moet de autobiografie in de eerste persoon worden geschreven. Jij bent de verteller en daarom moet je naar jezelf verwijzen in de eerste persoon. Neem al je gegevens op, van echte naam, geboortedatum, aantal broers en zussen, waar je bent opgegroeid, ouders etc. als je inleiding. Daarna komen de cruciale gebeurtenissen in je leven achtereenvolgens aan bod. Tenslotte kun je afsluiten met persoonlijke opmerkingen als conclusie, bijvoorbeeld je hoop voor de toekomst of wat je hebt geleerd van de uitdagingen waarmee je werd geconfronteerd.
Mijn Autobiografie Essay Voorbeeld
Mijn naam is Amanda L. Winter. Ik ben geboren op 17 maart, 1983 in Lexington, Kentucky, waar ik heb gewoond tot de tijd dat ik ging studeren in een andere staat. Ik ben het vierde kind en het enige meisje in een gezin van vijf kinderen. Mijn vader, de heer Paul Winter is een gepensioneerde arts en hij runt momenteel een drogisterij in de stad.
Mijn moeder, mevrouw Beverly Winter was een gediplomeerd verpleegster die voor verschillende medische instellingen in de hele staat werkte, totdat ze in 2010 besloot met pensioen te gaan. Tegenwoordig helpt ze vader de drogisterij te runnen. Ik ging naar school in Dixie School en Paul Laurence, waar ik respectievelijk mijn basis- en middelbare schoolopleiding afrondde. Daarna ging ik naar de Universiteit van Kansas, waar ik mijn doctoraal Journalistiek haalde.
Opgroeien met vier broers was niet gemakkelijk, gezien het feit dat ik een meisje ben. Met al die mannelijkheid in huis, was er veel competitie en rivaliteit. Ik moest net zo hard zijn als mijn broers, anders zou ik omver worden geworpen door hun van nature agressieve aard. Niet dat we een disfunctioneel gezin waren, het was gewoon normale rivaliteit tussen broers en zussen en ik had er baat bij.
Omdat ik de jongste en een meisje was, was ik gedoemd om in alles onderaan de totempaal te staan. Ik moest dus even hard zijn om te vechten voor wat mij toekwam. Het resultaat was dat ik een tomboy werd en ook een reputatie opbouwde als een no-nonsense meisje. Bovendien had ik oudere broers om me te beschermen in geval van een geschil.
Ik geloof dat ik de briljante hersenen van mijn beide ouders heb overgenomen, want ik was altijd de beste student op academisch gebied. Mijn capaciteiten beperkten zich echter niet tot het klaslokaal alleen. Ik blonk ook uit in sport. Op de middelbare school was ik aantoonbaar de beste vrouwelijke sporter in openluchtwedstrijden, vooral in atletiek en volleybal.
Ik heb veel onderscheidingen op mijn naam staan, maar degene die eruit springt, was in mijn tweede jaar op de middelbare school. Ik vertegenwoordigde onze school in korte races en ging naar de staatscompetitie waar ik derde werd. Ik had niet het geluk om te winnen, maar het was een openbaring voor mij om te streven naar grootsheid in het leven. Gelukkig won ik dat jaar de prijs voor beste sporter op de prijsuitreiking van onze school.
Terwijl ik naam maakte in academische en sportkringen, ging het slecht met mijn sociale leven. Mijn jongensuitstraling maakte het me moeilijk om met beide seksen goed samen te leven. De meisjes waren bang voor mijn stoere persoonlijkheid, terwijl de jongens zich geïntimideerd voelden door mijn zelfvertrouwen en competitieve aard.
Mijn kleerkast hing vol met kleren van mijn broers die ze ontgroeid waren. Alle meisjeskleren die mijn moeder voor me kocht, had ik opgestapeld in de kast en was ze helemaal vergeten. Als we naar de winkel gingen om kleren te kopen, stond ik met mijn broers op de jongensafdeling. Dit ontmoedigde mijn moeder en ze probeerde me er van af te brengen, maar ik was gewoon te hardnekkig. Uiteindelijk accepteerde ze hoe ik was.
Er gebeurde echter iets in mijn leven dat me terugbracht naar de fundamenten van mijn vrouwelijkheid. Het gebeurde tijdens mijn laatste jaar op de middelbare school. Het was het schoolbal week en iedereen was gericht op de belangrijkste avond van hun middelbare school leven. De liefde hing in de lucht. Jonge mannen verzamelden moed om meisjes te benaderen die ze leuk vonden, terwijl meisjes verscheurd werden of ze hun voorstellen moesten accepteren of afwijzen.
Alle meisjes hadden prom dates, behalve ik. Niemand benaderde mij of had zelfs maar de moed om mijn kant op te kijken. Het was een van de ergste dagen van mijn leven. Ik bracht de nacht door met mijn moeder kijkend naar mijn favoriete film om me op te beuren. Als gevolg daarvan besloot ik mijn vrouwelijke kant te omarmen. Ik ontdeed me van alle mannelijke kleren, begon jurken te dragen en liet mijn haar los. Mijn moeder kwam me echt te hulp op dit punt in mijn leven en hoewel het in het begin moeilijk was, raakte ik gewend aan het idee van het dragen van jurken en hakken.
Zo begon ik mijn studie aan de universiteit met een nieuwe vorm van verjonging in het leven. Ik besloot mijn studie ver weg van mijn geboorteplaats voort te zetten, vanwege de misvattingen waarmee ik zo lang geassocieerd was geweest. Ik wilde journalistiek als carrière, omdat ik de uitdagingen en kansen begreep waaraan het me zou blootstellen en ik hou van uitdagingen.
Ik heb altijd al de wereld willen rondreizen en ik wist dat een carrière in de journalistiek me dat zou bieden. Met een GPA van 3,5 verzekerde ik me van een plek op de universiteit van Kansas. Tijdens het eerste studiejaar ontmoette ik de liefde van mijn leven Ken Rodgers (niet de zanger, hoewel hij dezelfde diepe baritonstem heeft) en zoals ze zeggen is alles geschiedenis.
Na mijn afstuderen in 2006, liep ik zes maanden stage bij de Kansas City Star. Daarna werkte ik een jaar als correspondent-journalist bij de Kansas City Globe Newspaper. We verhuisden met mijn man naar Atlanta, nadat ik voor een jaar een baan als schrijver bij de Daily Report had bemachtigd. In die tijd had hij een fitnessvlog, waarin hij dagelijks workoutroutines en gezonde recepten gaf aan zijn klanten. Daarom stond het verhuizen van staat naar staat zijn werk niet in de weg.
Het enige wat hij nodig had was een camera en een internetverbinding. Mijn grootste doorbraak kwam toen ik werd ingehuurd door de LA Times. Het salaris was goed, ik reisde de wereld rond en elke dag was spannend op zijn eigen unieke manier en bood nieuwe kansen. Helaas was de baan te veeleisend en was ik vaker wel dan niet bij mijn man weg. In 2011, na twee jaar bij de krantengiganten, was ik er nog niet helemaal uit wat ik met mijn leven wilde doen, dus werkte ik als freelance journalist voor een Canadees mediabedrijf. Mijn taak was in principe om showbizznieuws in Hollywood vast te leggen. Het was een opwindende job om de fabelachtige levens van beroemdheden te checken. Ik had geen andere keuze dan deze job op te geven toen ik voor het eerst zwanger werd. Het was de laatste job van mijn professionele carrière.
Ik besloot om fulltime moeder te worden van mijn drie lieve kinderen, Mathew, Sally en Luke. Om mijn schrijfvaardigheden in te zetten, werd ik een vaste freelancer voor verschillende blogs en websites. Ik heb er altijd aan gedacht om een boek te schrijven en ik geloof dat dit het juiste moment is. De kinderen zijn de hele dag op school en ik heb de hele dag voor mezelf. Ik heb nog niet besloten welke kant ik op wil met het boek, maar ik denk in de richting van romantiek en een beetje spanning en actie.
Huur schrijver Krijg hulp