niet schuldig

NOT GUILTY, pleiten. De algemene kwestie in verschillende soorten acties. Het is de algemene kwestie.
2. In geval van huisvredebreuk, is de vorm als volgt: “En voornoemde C D, door E F, zijn advocaat, komt en verdedigt de, kracht en letsel, wanneer, &c., en zegt, dat hij niet schuldig is aan voornoemde overtredingen die hem hierboven ten laste zijn gelegd, of enig deel daarvan, op de wijze en in de vorm zoals voornoemde A B hierboven heeft geklaagd. En hiervan stelt voornoemde C D zich op het land.”
3. Onder deze kwestie kan de gedaagde elk feit als bewijs aanvoeren, dat rechtstreeks de waarheid weerlegt van elke bewering, die de eiser in zo’n algemene kwestie zal moeten bewijzen; 1 B. & P. 213; en niemand is verplicht te rechtvaardigen, die niet, prima facie, een overtreder is. 2 B. & P. 359: 2 Saund. 284, d. Bijvoorbeeld, de exceptie van onschuld is gepast in geval van huisvredebreuk, als de gedaagde zich niet schuldig heeft gemaakt aan geweldpleging, mishandeling of gevangenneming, &c.; en in geval van huisvredebreuk, als de eiser geen eigendomsrecht op de goederen had, of als de gedaagde niet schuldig was aan het wegnemen ervan, &c.; en in geval van huisvredebreuk stelt dit middel niet alleen het feit van de huisvredebreuk ter discussie, &c, maar ook de titel, die, of deze nu in eigendom of bezit is van de gedaagde, of van een persoon onder wie hij zich beroept, kan worden aangetoond, hetgeen prima facie aantoont, dat het recht van bezit, dat noodzakelijk is in geval van huisvredebreuk, niet bij de eiser ligt, maar bij de gedaagde of bij de persoon onder wie hij zich beroept. 8 T. R. 403; 7 T. R. 354; Willes, 222; Steph. PI. 178; 1 Chit. PI. 491, 492.
4. In overtreding op de zaak in het algemeen, is de formule als volgt: “En voornoemde C D, door E F zijn advocaat, komt en verdedigt het onrecht en de verwonding wanneer, &c., en zegt, dat hij niet schuldig is aan de panden die hierboven aan hem ten laste zijn gelegd, op de wijze en in de vorm zoals voornoemde A B hierboven heeft geklaagd. En hiervan stelt voornoemde C D zich op het land.”
5. Dit, zo zal men opmerken, is een zuivere omkering, of ontkenning, van de feiten die in de verklaring worden aangevoerd; en zou daarom, uit principe, alleen moeten worden toegepast in gevallen waarin de verdediging op een dergelijke ontkenning berust. Maar hier heeft een versoepeling plaatsgevonden, want onder dit middel is het een gedaagde niet alleen toegestaan om de waarheid van de verklaring te betwisten, maar met enkele uitzonderingen, om elk punt van verweer te bewijzen, dat ertoe leidt om aan te tonen dat de eiser geen oorzaak van actie heeft, hoewel dergelijke zaken in bekentenis en ontwijking van de verklaring zijn; zoals, bijvoorbeeld, een verleende vrijlating, of gedane voldoening. Steph. Pl. 182-3; 1 Chit. Pi. 486.
6. In trover. Het is niet gebruikelijk in deze procedure enig ander middel aan te voeren, behalve de verjaring; en een vrijlating, en het faillissement van de eiser, kunnen als bewijs worden aangevoerd onder de algemene kwestie. 7 T. R. 391
7. In schuld op een vonnis dat een devastavit voorstelt, kan een executeur onschuldig pleiten. 1 T. R. 462.
8. In strafzaken, wanneer de beklaagde zichzelf op zijn proces wenst te zetten, pleit hij niet schuldig.