Ruckus is zwak, problematisch en afstotend in uiterlijk, gedrag en houding, vooral tegenover zijn eigen ras. Hij heeft een intense haat tegen alles wat met Afro-Amerikanen te maken heeft en doet er alles aan om zich te distantiëren van zwarten, vooral die van de vorige generaties. Ruckus beweert dat God zegt dat de weg naar vergeving voor het feit dat je zwart bent, bestaat uit het berispen van je eigen ras. Hij heeft een misvormd glazen oog als gevolg van de mishandelingen die hij van zijn vader kreeg. Ruckus is een voorstander van de kleine sporen van Ierse afkomst die hij beweert te hebben, hoewel een DNA-test aantoont dat hij “102% Afrikaans” is met een foutmarge van 2%. Nadat BET opzettelijk met de testresultaten knoeit om hem op te vrolijken, geven ze aan dat hij 50,07% blank is.
Hoewel Ruckus een vreselijke vader had, is de belangrijkste oorzaak van zijn persoonlijkheid en kijk op de wereld zijn moeder. Hoewel zijn moeder veel van hem hield, was zij een extreem misleidde en beschadigde vrouw die, ondanks een leven van misbruik en slechte beslissingen, ervan overtuigd was dat haar leven beter zou zijn geweest als zij blank was geboren. Als gevolg daarvan wenst Ruckus dat alle zwarte mensen nog steeds slaven waren of helemaal nooit hadden bestaan. Hij stelt zichzelf vaak voor als “Oom Ruckus, geen familie,” om aan te geven dat hij geen familiaire band heeft met de zwarte mensen tot wie hij zich richt.
Ruckus kraamt blanke supremacistische retoriek uit en noemt Michael Jackson (die leed aan de pigmentveranderende huidaandoening vitiligo) een “lucky bastard”, omdat hij er niet zwart uitziet. Ruckus beweert dat hij zelf “re-vitiligo” heeft, om zijn eigen huidskleur te verklaren. Ruckus smeert een zelfgemaakte zalf van “bleekmiddel en zwavel” om zijn zelf gediagnosticeerde aandoening te behandelen, en zegt dat hij “graag denkt dat het werkt” en dat het hem ervan heeft weerhouden “de afgelopen jaren nog donkerder te worden.”
Volgens een flashback protesteerde hij begin 20 (20 jaar oud in 1959) tegen de marsen van Martin Luther King Jr. tijdens de burgerrechtenbeweging en gooide hij af en toe met bakstenen naar King. In een andere flashback scène zit Ruckus in 1957 in een jury in Tennessee (waardoor hij in 2009 minstens 70 jaar oud was, hoewel deze flashback niet consistent is met de continuïteit van de serie) die hielp bij de veroordeling van een blinde zwarte man voor de moord op drie blanke meisjes. Ondanks het feit dat hij blind was, zou de Afro-Amerikaanse man de drie hebben neergeschoten met een Winchestergeweer van ongeveer 50 meter afstand. Ruckus is de enige zwarte in de verder geheel blanke jury in een Jim Crow rechtszaal. Tijdens zijn eerste ontmoeting met de familie Freeman zingt Ruckus in de pilootaflevering “Don’t Trust Them New Niggas Over There”, hoewel hij daarna vrij omgaat met de Freemans.
Ruckus uit voortdurend haatdragende racistische scheldwoorden over alles wat zwart is. Op de vraag of hij het gebruik van het woord “nigga” steunt, zegt Ruckus:
Nee, ik denk niet dat we het woord moeten gebruiken, en ik zal je vertellen waarom. Omdat niggas er aan gewend zijn geraakt, dat is waarom. Verdomme, ze vinden het nu leuk. Het is net als wanneer je gewassen verbouwt en je ontdoet de grond van zijn voedingsstoffen en goedheid en dan kun je niets meer verbouwen. Je moet je racistische uitspraken roteren. Ik weet dat het moeilijk is, want ‘nigga’ rolt van de tong zoals het zweet van het voorhoofd van een nigga rolt, maar we mogen dat niet als excuus gebruiken. Zeker niet als er zoveel goede vervangers zijn: spade, portiek aap, jiggaboo. De volgende keer dat je een neger een nigga noemt, noem hem dan een jungle konijn.
Banen en levensstijlEdit
Ruckus aanbidt de blanke samenleving en cultuur, wat verklaart waarom hij in Woodcrest woont. Ruckus beweert dat hij van de geur van blanken houdt, hij zegt dat ze ruiken naar “citroensap en Pledge meubelreiniger”. Ondanks Woodcrest’s nieuwe acceptatie van verschillende etniciteiten, heeft de buurt blijkbaar geen moeite met Oom Ruckus’ racistische overtuigingen. Ruckus is op verschillende plaatsen te zien, waar hij een aantal arbeidersbaantjes uitvoert. Dat betekent echter niet dat alle leden van die gemeenschap het eens zijn met zijn uitbarstingen van racistische opmerkingen. Op een gegeven moment ging Ruckus bij de politie nadat hij een 7-cijferige schikking had afgewezen omdat hij 118 keer ten onrechte was neergeschoten, met de bewering dat de agenten “gewoon hun werk deden”. Zelfs nadat hij agent is geworden, slaan ze hem nog steeds onder het voorwendsel dat “hij een wapen heeft.” Als agent belooft hij elke zwarte man het leven zo zuur mogelijk te maken als hij maar kan (“The Block is Hot”). Ruckus wordt ook een evangelist nadat hij ervan droomt om naar de “White Heaven” te gaan, door te prediken dat zwarte mensen hun zwartheid moeten haten en van de blanke man moeten houden om toegang te krijgen tot de hemel (“The Passion of Reverend Ruckus”).
Het begin van deze aflevering is ook een van de weinige momenten in de serie waarin Oom Ruckus toegeeft, of zelfs maar suggereert, dat hij zwart is of zou kunnen zijn. De aflevering begint met Ruckus die bij Robert aanklopt met het nieuws dat bij hem kanker is geconstateerd. Hij probeert de specifieke vorm van kanker die bij hem is vastgesteld in het Latijn te beschrijven, een woord dat voor de show is verzonnen, maar hij slaagt daar niet in en zegt: “of een ander groot woord dat mijn kleine negerbrein en grote lippen niet kunnen uitspreken.” Hoewel, misschien gebruikte hij zijn “aandoening” om wat medelijden te krijgen van de familie Freeman.
Ruckus heeft in de loop van de serie een enorme verscheidenheid aan banen gehad (parkeerbediende, politieagent, maitre d’, bioscoop zaalwachter, exorcist, etc.) bij veel van zijn bedrijfsvestigingen. In de verboden aflevering “Uncle Ruckus’ Reality Show” beweert hij dat hij 32 banen heeft in de loop van de week, zodat hij elke ochtend om 4:45 uur op moet staan. Ondanks dat hij zoveel baantjes heeft, blijft Ruckus in een vervallen huis wonen en rijdt hij in een in elkaar geslagen vrachtwagen.
Hoewel hij meer dan 70 jaar oud is en zwaarlijvig, is van Ruckus aangetoond dat hij sterk genoeg is om met gemak een autodeur uit zijn scharnieren te trekken en dat hij een gevorderde beoefenaar is van vechtsporten. Hij heeft meerdere malen laten zien dat hij Huey’s gelijke is. Zijn beheersing van de nunchaku overtreft zelfs die van Huey en hij is in staat tot ongelooflijke acrobatiek. In het tweede seizoen van de serie (voor het eerst te horen in “…Or Die Trying”), wordt een variatie op het tuba-stuk “Jabba’s Theme” (uit Return of the Jedi) gebruikt als muzikaal thema voor Ruckus, waarmee een parallel wordt getrokken tussen het Star Wars-personage en de eveneens afstotende Ruckus.
In de aflevering “The Story of Jimmy Rebel” neemt Ruckus racistische liedjes op en stuurt ze naar zijn idool, Jimmy Rebel, een racistische liedjesschrijver die woont in Spokenhoke, Texas; dit personage is gebaseerd op de echte singer/songwriter Johnny Rebel. Jimmy Rebel en R.R (Racist Records) vinden de liedjes zo goed dat Rebel afreist om Ruckus te ontmoeten. Hoewel Ruckus een zwarte man is, zet Jimmy dit opzij. Hij brengt twee dagen door met Toby (de valse identiteit die Ruckus verzon om met Rebel te praten) en neemt hem mee naar Spokenhoke om samen met hem liedjes op te nemen.
Tot nu toe is de enige aflevering waarin Ruckus geen vijandigheid jegens zwarten vertoont, die in de aflevering “Het verhaal van Gangstalicious Deel 2”.
In de aflevering “De Kleur Ruckus” wordt onthuld dat Ruckus’ moeder hem vertelde dat hij geadopteerd was en een blanke afkomst had. Ze verzon ook de ziekte re-vitiligo en vertelde Ruckus dat dit de enige reden was dat hij lichamelijk niet te onderscheiden is van een normale zwarte persoon. Desondanks beweerde zijn vader hardvochtig dat deze verklaringen leugens waren, bedoeld om Ruckus’ gevoel van eigenwaarde te beschermen, door zijn zoon te vertellen dat hij “gewoon een zwarte neger was, net als de rest van ons”. Ruckus weigerde de woorden van zijn vader te geloven en zijn moeder bleef liegen over zijn afkomst.