Orale toediening van geneesmiddelen

author
3 minutes, 54 seconds Read

Definitie

Orale toediening van geneesmiddelen is het proces waarbij geneesmiddelen via de mond via het spijsverteringskanaal worden toegediend.

Doel

geneesmiddelen worden via deze weg ingenomen vanwege het gemak, de absorptie van het geneesmiddel, het gebruiksgemak, en de kostenbeheersing. Het is daarom de meest gebruikte methode.

Voorzorgsmaatregelen

Andere routes worden gebruikt wanneer iemand iets niet via de mond kan innemen, of wanneer het geneesmiddel slecht wordt opgenomen door het maagdarmkanaal. De verpleegkundige moet nagaan of de patiënt bekende allergieën heeft. Het is nuttig om de volgende controles in gedachten te houden bij het toedienen van een geneesmiddel: de juiste patiënt, het juiste geneesmiddel, de juiste route, de juiste dosis, de juiste plaats en het juiste tijdstip.

Beschrijving

Oraale geneesmiddelen kunnen worden voorgeschreven om op verschillende tijdstippen te worden ingenomen, hetzij voor of na het eten. Ze kunnen in vloeibare of vaste vorm zijn. Vragen over de frequentie waarmee geneesmiddelen moeten worden ingenomen, moeten worden gericht aan de primaire zorgverlener.

Voorbereiding

Was de handen. Op het bestelformulier van de patiënt moet worden nagegaan of de dosis niet reeds is toegediend. Zodra dat is bevestigd, moeten het juiste geneesmiddel en de juiste dosis worden gekozen. Het juiste aantal pillen moet op het deksel van de verpakking worden geschud en in een kleine maatbeker aan de patiënt worden gegeven. Dit moet onmiddellijk voor het toedienen van het geneesmiddel worden gedaan en niet van tevoren.

Als het geneesmiddel vloeibaar is, moet het flesje worden geschud, de dop eraf worden gehaald en het flesje op ooghoogte worden gehouden met het etiket naar boven gekeerd, om vlekken te voorkomen. De juiste dosis moet in een maatbeker worden gegoten.

De patiënt moet ervan op de hoogte worden gesteld dat zijn of haar arts hem of haar een geneesmiddel heeft voorgeschreven. De verpleegster moet het geneesmiddel en de dosis nogmaals controleren aan de hand van de voorgeschreven kaart van de patiënt en vervolgens de naam van de patiënt op zijn of haar polsbandje bevestigen. Het geneesmiddel kan dan worden overhandigd aan de patiënt, die ook een slok water moet worden aangeboden om te helpen bij het doorslikken van pillen.

Vloeibare geneesmiddelen die ijzer bevatten moeten worden ingenomen door een rietje om vlekken op de tanden te minimaliseren.

Nadat de verpleegkundige zich ervan heeft vergewist dat het geneesmiddel is ingenomen, moet zij het tijdstip en de dosis die is gegeven noteren.

Nazorg

De verpleegkundige moet de reactie van de patiënt in de gaten houden en indien nodig geruststelling geven.

Complicaties

Mogelijke complicaties zijn:

  • Het geneesmiddel kan interageren met andere geneesmiddelen die de patiënt gebruikt en het gewenste effect veranderen.
  • De patiënt kan het geneesmiddel weigeren.
  • Er kan moeite zijn met slikken.
  • Het geneesmiddel kan het maagdarmkanaal irriteren.
  • Het geneesmiddel kan snel door het lichaam gaan, en de voordelen van het geneesmiddel kunnen verloren gaan.

KEY TERMS

Alimentair -Betrekking hebbend op het systeem van voeding.

Alimentair kanaal -Het spijsverteringskanaal en de andere organen die betrokken zijn bij de spijsvertering en de absorptie.

Gastro -Refereren naar de maag.

Gastro-intestinaal kanaal -De maag en darmen betrokken bij de spijsvertering en de afvoer van afvalstoffen.

Intestinaal -Refereren naar de darm.

Resultaten

Toediening van orale medicatie moet ertoe leiden dat de patiënt veilig en zonder complicaties de juiste dosis van het geneesmiddel krijgt. Orale medicatie kan ook interageren met andere medicatie die de patiënt gebruikt, zoals injecties. De verpleegkundige moet controleren op eventuele bijwerkingen als het geneesmiddel voor de eerste keer wordt toegediend.

Rollen van het zorgteam

Het personeel moet vaststellen of een patiënt geneesmiddelen gebruikt voordat hij of zij extra medicatie krijgt toegediend. Het is belangrijk dat een verpleegkundige de werking, bijwerkingen en onverenigbaarheid van geneesmiddelen begrijpt, normale doseringen herkent en op de hoogte is van eventuele reacties die een patiënt kan ervaren. De verpleegkundige dient alle ongebruikelijke effecten aan de medische staf te melden en alle bijwerkingen of negatieve reacties op het toegediende geneesmiddel te registreren.

Als de medicatie regelmatig voor een specifieke ziekte moet worden voorgeschreven, kan de patiënt worden doorverwezen naar een zelfhulpgroep waarin leden dezelfde medische aandoening hebben. De patiënt moet geholpen worden zich zeker te voelen dat zijn of haar privacy gewaarborgd is.

Als de etiketten op vloeibare medicijnflesjes bevlekt en onleesbaar zijn, mag het medicijn niet gebruikt worden.

Bronnen

BOOKS

Denville, N.J. The Self Help Source Book. American Self Help Clearinghouse, 1998.

ORGANISATIES

American Academy of Nurse Practitioners. AANP, PO Box 12846, Austin, Texas, 78711. (512) 442-4262.

American Nurses Association, 600 Maryland Avenue, SW, Suite 100 West, Washington, DC 20024. (202) 651-7000.

National Association of Clinical Nurse Specialists, 3969 Green Street, Harrisburg, PA, 17110. (717) 234-6799.

National League for Nursing, 61 Broadway, 33rd Floor, New York, NY 10006. (212) 363-5555 of (800) 669-1656.

OTHER

“How to Administer Medications.” <http://nursing.about.com>.

Margaret A. Stockley, RGN

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.