Watertherapie is misschien geen “go to” therapie voor tactiele defensiviteit, maar een casestudie uit onze archieven laat zien hoe het een aanzienlijke invloed kan hebben op de vooruitgang van een kind. Tactiele defensiviteit is een zintuiglijke verwerkingsstoornis waarbij het lichaam input anders waarneemt en zelfs de zachtste liefdevolle aanraking tot een traumatische ervaring kan maken.
In deze casus is Helen, die het syndroom van Down heeft, extreem gevoelig voor aanraking, vooral aan haar handen, voeten en oraal. Aanraking op die plaatsen zou haar pijn veroorzaken en haar snel afleiden van een activiteit. Nadat ze fysiotherapie had voltooid, stelden haar landfysiotherapeuten haar voor om hydrotherapie te proberen om verbeteringen te blijven boeken. Haar watertherapeut, Julie Mortenson, werkte een-op-een met Helen om haar vermogen om instructies op te volgen te verbeteren en de impact van de tactiele defensiviteit op haar activiteiten van het dagelijks leven te verminderen.
Met behulp van een HydroWorx 2000 Series zwembad in het Children’s Hospital in St. Paul, MN, kan Mortenson de waterdiepte zelfs maar een paar centimeter instellen om een veilige maar uitdagende omgeving voor Helen te creëren om te oefenen met het ontvangen van zintuiglijke input terwijl ze ook andere dingen doet. We denken meestal aan het gebruik van de onderwater loopband als een loopoefeningsmodaliteit, maar in dit geval stelde Mortenson zich ten doel om de loopband te gebruiken als een manier om te oefenen met het volgen van complexe aanwijzingen met zintuiglijke input op een veilige en evenwichtige manier.
Dit unieke gebruik van hydrotherapie en het HydroWorx zwembad is een mooie herinnering aan hoe een beetje creativiteit en veel hard werk verrassende en indrukwekkende resultaten kunnen hebben!
Wees Helen’s verhaal hier: