Pat Benatar Net Worth 2020, Bio, Leeftijd, Lengte

author
7 minutes, 58 seconds Read

Patricia Giraldo, ook bekend als Pat Benatar is een zangeres en een songwriter, een actrice uit de Verenigde Staten.

Ze won 4 keer een Grammy en heeft twee multi-platina en vijf platina albums.

Vijftien van haar singles stonden in de Top 40 van Billboard op de lijst en enkele daarvan zijn “Love is a Battlefield”, “Invincible”, “Hit Me With Your Best Shot” en “We Belong”.

Ze is genomineerd voor 2020’s Rock & Roll Hall of Fame induction.

Vroege jaren

Pat is geboren op 10 januari 1953 in Greenpoint gelegen in Brooklyn. Haar volledige naam is Patricia Mae Andrzejewski.

Haar vader was Andrew Andrzejewski en hij was een plaatwerker en haar moeder Mildred was een schoonheidsspecialiste. Haar familie verhuisde van Polen naar New York op zoek naar een beter leven.

Toen ze klein was begon ze van theater te houden en besloot ze stemlessen te nemen. Toen ze acht was zong ze voor het eerst en het was een liedje “It Must Be Spring”. Ze zong het op Daniel Street Elementary School.

Daarna ging ze naar Lindenhurst Senior High School en ze speelde in een musical waar ze koningin Guinevere van Camelot speelde. Ze zong ook op allerlei schoolevenementen met Kerstmis en dergelijke.

Pat volgde een opleiding om op de Juilliard school te komen, maar besloot dat het beter voor haar zou zijn om een opleiding in de gezondheidszorg te volgen aan de Stony Brook University.

Helaas moest ze slechts een jaar later afhaken omdat ze trouwde met haar eerste echtgenoot, Dennis Benatar.

Hij was een dienstplichtige in het leger en diende bij de Army Security Agency. In die tijd werkte Pat als bankbediende in Richmond in Virginia maar droomde van een grotere carrière.

In 1971 stopte ze hiermee alleen omdat ze een carrière in de muziek wilde krijgen. Dit gebeurde nadat ze Liza Minnelli in Richmond had gezien en zich realiseerde dat haar tijd voorbij zal gaan als ze niet snel wakker wordt.

Ze kreeg een baan in een nachtclub genaamd “The Roaring Twenties” waar ze serveerster was. Ze kreeg het eerste optreden in Sam Miller’s kelderclub met Coxon’s Army, een band die daar regelmatig optrad.

Een bassist van deze band genaamd Roger Capps was bassist voor Pat nadat ze beroemd was geworden.

In 1974 maakte ze een single “Day Gig” en die werd geproduceerd door Phil Coxon, frontman van de Coxon Army.

Een jaar daarna trad ze op in de comedyclub Catch a Rising STra, gevestigd in New York. Ze zong “Rock-a-Bye Your Baby With a Dixie Melody” van Judy Garland en ze werd opgemerkt door de eigenaar van de club, Rick Newman.

Nadat haar man was ontslagen verhuisden ze naar New York en Pat begon een regelmatige performer te zijn in een club genaamd Catch a Rising Star.

In 1975 speelde ze in een musical “The Zinger” van Harry Chapin in het Performing Arts Foundation’s Playhouse tot 1976.

In 1976 nam ze jingles op voor Pepsi en andere merken zoals Jello-s en Sheraton.

In 1978 trad ze op in New York City’s Tramps nachtclub en trok de aandacht van vele bedrijven. Al na een week tekende ze bij Chrysalis Records.

Pat en Dennis scheidden daarna maar Pat besloot de achternaam te houden.

Carrièreontwikkeling

In 1979 bracht Pat haar debuutalbum uit getiteld “In the Heat of the Night”. Dit album bereikte de 12e plaats in de US Album chart.

Het album werd geproduceerd door Mike Chapman en Peter Coleman. Een deel ervan werd ook geschreven door Nicky Chinn, Roger Capps, John Mellencamp, enz.

De Recording Industry Association of America certificeerde dit album platina min 1980.

Dit album werd vier keer platina in Canada en was erg populair.

De eerste single van het album heette “If You Think You Know How to Love Me” en het werd uitgebracht in 1979 maar het was niet zo succesvol.

Daarna brachten ze “Heartbreaker” uit dat een hit werd en tot nr. 23 in de Amerikaanse hitlijsten kwam. In 1980 brachten ze “We Live for Love” uit en het kwam tot nr. 27.

In de zomer van 1980 bracht ze een LP uit genaamd “Crimes of Passion”. Een nummer genaamd “Hit Me with Your Best Shot” was erg populair. Deze LP had een controversieel nummer getiteld “Hell Is for Children”. Dit nummer was geschreven nadat ze een heleboel artikelen over kindermisbruik had gezien.

Het nummer “Hit Me with Your Best Shot” was haar eerste single die in de top 10 kwam. De single kreeg een gouden status in de VS. Het stond 5 weken op de tweede plaats.

Pat won voor dit album haar allereerste Grammy Award in de categorie “Best Female Rock Vocal Performance”.

Dit album bleef 93 weken in de Amerikaanse hitparade staan, wat een grote prestatie voor haar was.

In 1980 stonden Pat en haar man, Neil Giraldo op de cover van Rolling Stone magazine.

In 1981 bracht ze haar derde LP uit genaamd “Precious Time” en slechts een maand nadat het op nr.1 was gekomen op de Billboard US Top 200 LP chart.

Dit album was ook het eerste dat op de hitlijsten in het Verenigd Koninkrijk kwam (het werd No.30). De lead single van dit album was “Fire and Ice” en ze won er een Grammy Award voor in een categorie “Best Female Rock Vocal Performance”.

Dit album was haar derde album dat platina gecertificeerd werd door de RIAA.

In Canada werd het dubbelplatina.

In 1981 bracht ze een videoclip uit voor “You Better Run”.

In 1982 bracht ze een nieuwe LP uit dit keer getiteld “Get Nervous” en het bracht een hitsong “Shadows of the Night”.

Dit album bereikte de vierde plaats in de VS en werd platina-gecertificeerd.

Ze kreeg nog een Grammy voor de genoemde hit in de categorie van “Best Female Rock Vocal Performance” in 1982.

De singles “Looking for a Stranger” en “Little Too Late” waren ook behoorlijk succesvol.

Dit album werd ook platina in Canada.

In 1983 maakte ze “Love is a Battlefield” en het werd uitgebracht in december van dat jaar. Met deze single, ze dabbled in meer pop klanken en ze maakte een videoclip voor het dat een verhaallijn had.

Deze single ging naar nr. 5 in de VS en was een groot succes. Het stond zeven weken achter elkaar bovenaan de hitlijsten in Australië. Het stond op de 49e plaats in de UK.

Pat kreeg nog een Grammy Award voor dit nummer in de categorie “Best Female Rock Vocal Performance”.

Dit nummer was afkomstig van een album “Live from Earth” dat werd opgenomen in 1982 en 1983 en het werd nr.13 op de Amerikaanse hitlijsten en werd platina gecertificeerd.

Naast haar Grammy-winnende hit was “Lipstick Lies” ook een succesvol nummer van dit album.

In 1984 bracht ze haar vijfde album uit genaamd “Tropico”. Het lied van het genaamd “We Belong” werd uitgebracht ‘voor de release van het album en ging naar No.5 op de Amerikaanse hitlijsten. Het piekte ook op de 22e plaats in de UK.

Na dat, bracht ze een “Ooh Ooh Song” uit die ook succesvol was. Het werd ook platina-gecertificeerd en is haar zesde album te zijn.

In 1986 werd het nummer “We Belong” genomineerd, maar deze keer in een categorie “Beste Vrouwelijke Pop Vocale Prestatie” die nieuw was voor haar.

In 1985 bracht ze haar zesde album uit getiteld “Seven the Hard Way” en het bevatte een Grammy-genomineerde single getiteld “Invincible” dat ook een thema was voor de film genaamd “The Legend of Billie Jean”.

Voor de release van dit album ging haar single “Seks As a Weapon” naar nr. 28 in de hitlijsten.

Het album werd nr.26 in de VS en werd Goud gecertificeerd.

In Canada was het haar zevende op rij platina-gecertificeerde album.

In 1988 bracht ze nog een album uit genaamd “Wide Awake in Dreamland” en het had een single “All Fired Up” dat opnieuw Grammy-genomineerd werd en nr.19 bereikte in de VS en UK.

Dit nummer was een van de grootste hits dat jaar. Het album werd ook gecertificeerd goud en platina in Canada.

In 1991 bracht ze een album genaamd “True Love” dat was een blues album en het had een band genaamd Roomful of Blues in het. Dit album werd goud gecertificeerd in Canada en is haar eerste album dat niet platina is in Canada.

Twee jaar later bracht ze “Gravity’s Rainbow” uit. Het nummer “Everbody Lay Down” werd nummer 3 in de hitlijsten.

Dit album is Pat’s laatste album dat werd uitgebracht door Chrysalis records. Dit album was niet commercieel succesvol als haar vorige werk.

In 1997 bracht ze “Innamorata” uit bij het CMC International Record label. Dit album was geen succes.

In 2003 bracht ze “Go” uit, een ander album, dat ook niet zo succesvol was. Enkele nummers van dit album waren “Girl”, “Have It All”, enzovoort.

In 2015 bracht ze een vakantielied uit getiteld “One December Night”.

In 2017 maakte ze een nummer “Shien” voor de Women’s March. Hetzelfde jaar maakte ze “Dancing Through the Wreckage” voor de documentaire “Served Like a Girl”.

Dit nummer werd genomineerd voor de Beste Song voor een Documentaire door de Critics’ Choice Awards.

In 2006 werd haar nummer “We Belong” gebruikt als campagne voor Sheraton Hotels. “Hit Me With Your Best Shot” werd ook gebruikt din Chili’s commercial en We Belong was in een Pepsi commercial.

Persoonlijk leven

Wat haar privéleven betreft, trouwde ze twee keer.

De eerste was met Dennis Benatar, haar liefje van de middelbare school. Ze was toen pas 19. Ze scheidden 7 jaar later.

In 1982 trouwde ze met Neil Giraldo, een gitarist, schrijver en producer. Ze hebben samen twee dochters. Ze wonen momenteel in L.A.

Haar favoriete hobby is koken en ze houdt vooral van Italiaans eten.

Korte samenvatting

Volledige naam: Patricia Mae Andrzejewski.

Geboortedatum: 10 januari 1953

Geboorteplaats: Greenpoint, Brooklyn, New York, Verenigde Staten

Leeftijd: 67

Professie: Zanger, songwriter

Grootte: 1, 52 m

Gewicht: 45 kg

Netto Waardigheid: 40 miljoen dollar

Loading…

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.