Quetzal

Quetzal Classificatie en Evolutie

De Quetzal is een middelgrote vogel die voorkomt in de vochtige, tropische regenwouden van Centraal Amerika, van Zuid Mexico tot in Panama. Er zijn zes ondersoorten van de Quetzal die op verschillende geografische locaties voorkomen, waaronder de Gekuifde Quetzal, de Goudkop Quetzal, de Witgestreepte Quetzal, de Pavonine Quetzal, de Bonte Quetzal en de bekendste Resplendente Quetzal, die allemaal tot de Trogon-familie behoren. De Quetzal is een immens gekleurde vogel met metaalkleurig verenkleed en wordt algemeen beschouwd als een van de meest opvallend mooie vogels ter wereld. Ze zijn het meest bekend om de lange staartveren van de mannetjes.

Quetzal Anatomie en Uiterlijk

De Quetzal is een ongelooflijk gekleurde vogel met mannetjes die een helder metallic groen of blauw op het grootste deel van hun lichaam vertonen naast het dieprood van de borst en de buik. De mannelijke Quetzal heeft ook een opvallende pluk van goudgroene veren die een kuif vormen op de top van hun kop en immens lange dubbele staartveren die tot een meter lang kunnen worden. Hoewel de vrouwtjes niet zo’n indrukwekkend lange staart hebben, zijn ze ongeveer dezelfde kleur als hun mannelijke tegenhangers, maar hun verenkleed is niet zo helder. Het dieprood van de borst is vaak veel doffer of zelfs grijs (net als het metaalgroen) en ze hebben grijze of bronskleurige koppen die met groen zijn omrand. Net als bij de andere leden van de Trogon-familie, zijn de poten van de Quetzal uniek met twee tenen naar voren en twee naar achteren op elke voet die de Quetzal helpen wanneer hij hoog in de bomen neerstrijkt.

Quetzal Distributie en Habitat

De Quetzal vogel komt voor in de bergachtige regenwouden van Centraal Amerika waar ze de voorkeur geven aan hoge bergketens op hoogtes tussen de 4.000 en 10.000 voet. De Quetzal leeft in vochtige, tropische wouden in gebieden die koeler zijn, een dichte vegetatie hebben en die ongelooflijk vochtig zijn. Nevelwouden zijn een van de meest succesvolle habitats voor de Quetzal, waar de hoge vochtigheidsgraad ervoor zorgt dat er veel mist in het bos hangt. Quetzals leven in holen in de bomen dicht bij de top van het bladerdak die ze zelf hebben gemaakt met behulp van hun krachtige snavels, of holen die zijn achtergelaten door spechten. Het opvallende verenkleed van de Quetzal betekent dat deze vogels perfect gecamoufleerd zijn tussen de overvloedige vegetatie om hen heen.

Gedrag en levenswijze van de Quetzal

De Quetzal wordt beschouwd als een relatief inactieve vogel en wordt zelden gezien op de bosbodem, omdat het ontwerp van hun poten ze erg zwak maakt om op te lopen. De Quetzal zit hoog in de boomkruinen waar hun roep bijna net zo kenmerkend is als hun uiterlijk. Ze maken zachte, diepe geluiden die zeer luid kunnen zijn en het is bekend dat ze verschillende geluiden gebruiken afhankelijk van de situatie. De Quetzal is het meest luidruchtig als er veel mist is bij zonsopgang en zonsondergang en roept zelden tijdens zeer zonnige of winderige dagen. Hoewel de roep van de mannetjes meestal luider is dan die van de vrouwtjes, worden de geluiden tijdens de paartijd omschreven als “jankend”. De Quetzal maakt ook fluitende geluiden bij dageraad en in de schemering om zijn territorium op te eisen.

Quetzal Voortplanting en levenscycli

Quetzal vogels gebruiken hun sterke snavels om gaten in rottende bomen te maken, zodat ze kunnen nestelen. Het vrouwtje legt tussen één en drie eieren in het gat, die afwisselend door het vrouwtje en het mannetje worden uitgebroed. Omdat de mannelijke Quetzal staartveren heeft die wel 2 meter lang kunnen worden, zie je ze vaak boven het nest uitsteken als hij op de eieren zit. De broedtijd kan tot drie weken duren en wanneer de kuikens uit het ei komen, worden ze met gesloten ogen geboren en door hun ouders gevoed tot ze sterk genoeg zijn om zich te bewegen. Quetzal kuikens kunnen meestal vliegen als ze drie weken oud zijn en als ze zelfverzekerd genoeg zijn, ontvluchten ze het nest om een eigen territorium te zoeken (hoewel ze de eerste jaren dicht bij hun vader blijven).

Quetzal Dieet en prooi

De Quetzal is een omnivoor, een bedreven jager die zijn prooi in de lucht opeet en dan naar beneden duikt en vangt. Hun dieet is voornamelijk gebaseerd op vruchten en zij geven de voorkeur aan kleine avocado-achtige vruchten die tot de laurierfamilie behoren, en zij verzamelen zich in grote aantallen rond fruitbomen. Wanneer vruchten schaars zijn, eet de Quetzal ook kleine dieren zoals insecten en hagedissen, kikkers, slakken en larven om hem van de nodige voedingsstoffen te voorzien. De Quetzal speelt een vitale rol in het onderhoud van zijn omgeving, omdat de zaden van vruchten en bessen in hun uitwerpselen door het bos worden verspreid.

Quetzal Roofdieren en Bedreigingen

Ondanks het feit dat de prachtig gekleurde veren van de Quetzal deze vogel een goede camouflage geven in het bos, zijn het geen bijzonder sterke vliegers en in plaats daarvan vertrouwen ze meer op het hoppen tussen de takken. De Quetzal is dan ook een relatief gemakkelijke prooi voor andere boombewonende dieren om te vangen, en wordt aangevallen door zoogdieren zoals de Kinkajou, samen met eekhoorns en roofvogels waaronder Haviken en Uilen. De grootste bedreiging voor de bestaande Quetzal-populatie is echter het verlies van habitat, omdat menselijke nederzettingen en landbouw steeds meer hun oorspronkelijke habitat binnendringen. De Quetzal wordt ook vaak gevangen om in gevangenschap te worden gehouden als toeristische attractie, hoewel slechts weinigen in deze omstandigheden overleven.

Quetzal Interessante feiten en kenmerken

Hoewel de mannelijke Quetzal het meest bekend is om zijn ongelooflijk lange staartveren, beginnen deze pas te groeien als ze minstens drie jaar oud zijn en veel Quetzal individuen zijn pas geslachtsrijp als ze bijna zes jaar oud zijn. De Resplendent Quetzal is ook algemeen bekend als de Guatemalteekse Quetzal en is niet alleen het nationale symbool van het land, maar de munteenheid die in Guatemala wordt gebruikt, staat zelfs bekend als de “quetzal”. De Quetzal behoort tot de familie van de “Trogon” vogels, wat het Griekse woord is voor “knagen”, een kenmerkende eigenschap van deze vogels.

Quetzal Relatie met de Mens

De Quetzal werd gezien als een heilig dier door de oude inheemse bevolking, waaronder de Azteken en de Maya’s en werd vaak aangeduid als de zeldzame juweelvogel van de wereld, en werd ook regelmatig afgebeeld in inheemse kunst. De lange, heldere staartveren van de mannetjes werden ook gebruikt in kledingstukken die met name door koningshuizen werden gedragen. Hoewel de Quetzal vandaag de dag nog steeds een geliefde soort is in veel landen, waaronder Guatemala en Costa Rica, neemt hun aantal af als gevolg van zowel menselijke inmenging in hun natuurlijke habitat als het vangen van deze vogels om ze in gevangenschap tentoon te stellen.

Quetzal Conservation Status and Life Today

De Quetzal wordt vandaag de dag beschouwd als een bedreigde diersoort in zijn omgeving, omdat het aantal dieren in hun kenmerkende habitat is afgenomen. Hoewel er beschermde bosgebieden zijn waar de Quetzal niet verstoord mag worden, worden ze steeds populairder als toeristische attractie, zowel voor vogelaars als in diereninstituten. De Quetzal overleeft echter niet erg succesvol in gevangenschap, wat betekent dat ze vrij regelmatig in het wild worden gevangen, wat leidt tot een afnemende populatie in bepaalde delen van hun natuurlijke verspreidingsgebied.

Bekijk alle 4 dieren die beginnen met Q