De geschiedenis van de quiche is die van een klein en eenvoudig gerecht dat grenzen trotseert. De naam “quiche” (of ouiche in het Frans van de Middeleeuwen), die in 1805 in Frankrijk verscheen in de Geschiedenis van Nancy door Linnois komt uit de taal van onze geliefde broeders aan de overkant van de Rijn waar het woord “Kuchen” gewoon taart betekent.
Lotharingen heeft, zoals alle regio’s in Frankrijk, zijn recepten van “terroir”. Het zijn eenvoudige recepten en ingrediënten die men vond in de tijd dat men nog weinig middelen had, dus met producten van de boerderij en uit het dorp. In die tijd werd de quiche gemaakt van deeg, eieren, mager gerookt spek en room. Het is ook duidelijk dat de quiche zonder kaas werd gemaakt, waarbij alle kwaliteit van een goede quiche in de keuze van een “room naar keuze” lag.”
Pas later, toen dit Lotharingse recept tot buiten de landsgrenzen ingang vond, werd het deeg vervangen door kort deeg, soms pluisdeeg en soms verscheen er kaas en varkensvlees.
Getuige de wisselvalligheden van de geschiedenis van Europa, vinden we de eerste sporen van deze wonderbaarlijke taart in 1586. De hertog van Lotharingen, Karel III, was een regelmatige consument, als men het boek van Philippe de Rarécourt, Maître d’Hôtel van de hertog, mag geloven, die zich zorgen maakte over het tekort dat werd verergerd door de overmatige consumptie van quiches.
De huidige vorm van deze wonderlijke taart danken wij aan Vincent de la Chapelle (grootvader van Don Bonapasta, PhD es-Quiche), kok voor Stanislas, hertog van Lotharingen die op 11 april 1736 koning van Polen werd. Stanislas verbleef nooit in Nancy en hield er een kwistig leven op na in de kastelen van de hertogen van Lotharingen in Luneville, Commercy of Malgrange waar hij zich volpropte met quiches. Men zegt dat de filosoof Voltaire zijn vriend was, en dat hij zijn tijdgenoten wilde verbluffen. Hij wilde dat Nancy een van de mooiste steden van Europa zou worden, maar toen Stanislas in 1766 stierf, Lotharingen bij Frankrijk werd ingelijfd en Nancy zijn rang van hoofdstad verloor, verspreidde de quiche zich over het koninkrijk Frankrijk.
Terwijl de Quiche Lorraine zijn nageslacht verzekerde, het deeg, de eieren, de crème vereeuwigde in de koninklijke geschiedenis van Frankrijk, begon de naam van deze pastei mollig en vriendelijk te infiltreren in ons dagelijks lexicon om een beledigende scheldwoord te worden gericht aan die gewoonlijk goed opgevoede jongeren van de voorsteden, en kan worden gehoord in de stad waar echo’s deze beledigingen “oude quiche”, “ik ben te quiche” uitdrukkingen waarin de naam van het gerecht connoteert de vindingrijkheid van een verdoofd persoon die een beetje taart zou zijn.
Ingrediënten voor 6 personen
- deeg, kort deeg of pluisdeeg of hartig deeg
- Geschakeerde kaas: 150 tot 200 g (naargelang de smaak).
- Hele eieren: 2
- Eigeel: 2
- Bacon 200 g tot 250 g (naar smaak).
- Room: 30 cl
- peper
- geraspte nootmuskaat
voorbereiding
1 – Schroei het spek licht aan in een braadpan op hoog vuur.
2 – Klop de 4 egsg in omelet en meng met de room.
3 – Voeg het spek toe en roer even door.
4 – Kruid licht met nootmuskaat en peper en naar smaak.
5 – Leg het deeg in de vooraf beboterde en met bloem bestoven taartschaal.
6 – Prik met een vork de deegbodem in.
7 – Giet het mengsel over het deeg.
8 – Bestrooi met kaas.
Verwarm de oven 5 minuten voor op 200 graden. Bak ongeveer 30 minuten op 200 graden (7). Houd de quiche tijdens het bakken in de gaten.
Bon appétit!
