Nauwelijks acht maanden nadat ik een nieuwe MacBook Air heb getest, schrijf ik alweer een nieuwe review (insert DJ Khaled meme here). De pandemie heeft Apple er niet van weerhouden om apparaten te produceren – het lijkt wel of Apple meedoet aan de verkiezing van de meeste gelanceerde producten in één jaar.
Op het eerste gezicht is de nieuwe MacBook Air identiek aan zijn oudere tweelingbroer van acht maanden geleden. Hij heeft dezelfde behuizing van gerecycled aluminium, een identiek (en geweldig) Magic Keyboard en … slechts twee verdomde USB-C-poorten – hoewel deze de USB4-standaard gebruiken voor snellere gegevensoverdracht.
Binnenin konden de twee machines echter niet verder uit elkaar liggen. Het nieuwe model is een van de eerste Macs met een door Apple ontworpen processor, de M1.
Apple bouwt zijn computers al sinds 2006 met Intel-chips. Dit jaar is het bedrijf echter begonnen met het uitrollen van laptops en desktopcomputers met chips van Apple zelf. Door zijn eigen silicium te fabriceren, krijgt Apple meer controle over de hardware en software – dezelfde controle die het heeft over de iPhone en iPad, waarvoor ook door Apple ontworpen chips worden gebruikt.
Als je een dag met de nieuwe MacBook Air doorbrengt, zijn de verbeteringen meteen merkbaar. Het ding is net zo krachtig als veel van de duurdere Macs met Intel-motoren, en hij schiet voorbij de snelheidslimieten van de duurdere MacBook Air van eerder dit jaar. De M1 is geen Mac-evolutie, maar een Mac-revolutie.
Chip and Dip
De enige laptops met de M1 die tot nu toe verkrijgbaar zijn, zijn de MacBook Air van $999 en de 13-inch MacBook Pro van $1.299 op instapniveau. De basis-MacBook Air heeft één grafische kern minder dan de duurdere Pro, maar voor het eerst zijn de prestaties van beide modellen grotendeels gelijk. Ik zeg ‘grotendeels’ omdat de MacBook Air geen ventilator heeft. Dat betekent dat hij niet het maximale uit de chip kan halen, terwijl de ventilatoren op de MacBook Pro de processor koel houden en ervoor zorgen dat deze langer harder kan werken.
Maakt het ontbreken van een ventilator iets uit? Voor de meeste mensen niet. De MacBook Air verplettert zijn voorganger met gemak op het gebied van prestaties. In een Geekbench 5 CPU-benchmarktest deed de single-core score van de nieuwe MacBook Air (1.692) het beter dan de 16-inch MacBook Pro van 2019 (1.207), en hij deed het bijna even goed op het gebied van multicore-prestaties (7.264 tegen 7.536). In de praktijk merkte ik als eerste een drastische verbetering in Safari. Safari werkt vloeiend en kan met gemak meer dan 30 tabbladen aan. (Ik hou van vastgepinde tabbladen, OK?)
Apps als Safari, die zijn ontworpen voor de nieuwe M1 processor, zijn snel en vlot. Ik heb er nog geen enkele hapering of pauze van gezien. Het goede nieuws is dat programma’s die zijn gemaakt met Intel in gedachten nog steeds prima kunnen starten dankzij Rosetta 2, een vertaalproces dat ervoor zorgt dat programma’s die zijn gemaakt voor de oude x86-architectuur ook werken op Apple silicium. Als je een van deze apps voor het eerst probeert te downloaden, krijg je een melding te zien dat je Rosetta moet installeren. De installatie neemt een paar seconden in beslag, en de rest van het proces verloopt normaal.
Deze Rosetta-programma’s werken beter dan op de vorige MacBook Air. Ik had geen problemen met het bewerken van een eenvoudige 4K-video van 16 minuten in Adobe Premiere Pro, en het exporteren duurde slechts acht minuten. (De mediabibliotheek van Adobe Lightroom haperde een paar seconden bij het opstarten, maar ik bewerkte en exporteerde RAW-bestanden met de elegantie en snelheid van een concertpianist.
Ontwikkelaars als Adobe zullen uiteindelijk nieuwe versies van hun programma’s uitbrengen die gebruikmaken van alle frameworks in de M1-chip, wat meer prestatiewinst zal opleveren, evenals nieuwe trucs die gebruikmaken van de uitgebreide machinaal-lerende processors in Apple’s chip. (Een bètaversie van de Photoshop-app is nu beschikbaar, en Adobe zegt dat een Lightroom-bèta volgende maand arriveert.)
Het is duidelijk dat sommige apps deze optimalisatie eerder kunnen gebruiken dan andere. Toen ik Google Chrome gebruikte, had ik een vergelijkbaar aantal tabbladen als Safari. Ik merkte dat het soms langer duurde om pagina’s te laden en van tabblad te wisselen-Chrome presteerde veel beter met 15 of zo tabbladen, minder dan de helft van wat Safari aankon. (Update: Google heeft al een native Chrome app uitgebracht en deze presteert aanzienlijk beter dan de Rosetta versie en is zeer vergelijkbaar met mijn Safari ervaring). Scrollen door mijn bibliotheek in het Steam PC gaming platform voor de desktop, het was een stuk laggier op de MacBook Air dan op de oudere 16-inch MacBook Pro. De ontwikkelaars zijn verantwoordelijk voor de updates, en het zal nog wel even duren voordat de meeste Mac-programma’s zijn geoptimaliseerd voor de M1.
Met de vorige MacBook Air had ik vaak het gevoel dat ik een prestatiedrempel bereikte die me beperkte in het werk dat ik kon doen. Dat is nu grotendeels niet meer het geval. Ik heb het gevoel dat ik veel meer kan met de M1. Rijden in Asphalt 9 was snel, zoals het hoort, terwijl ik soms stotteringen kon zien op de voorganger bij het spelen van zwaardere games zoals Gris of het draaien van intensievere apps zoals Premiere Pro.
Ik slaagde erin om Batman: Arkham City te spelen met een stabiele 60 frames per seconde op de hoogste grafische instellingen, zij het bij een lagere 1.900 x 1.200 resolutie. (Bij de maximale resolutie haalde ik gemiddeld zo’n 45 fps.) De Air werd nooit onaangenaam heet, zelfs niet na een uur spelen; er is een aluminium hittespreider om de warmte te helpen afvoeren. Ja, de 16-inch MacBook Pro met zijn speciale grafische kaart kan hetzelfde spel prima aan met 60 fps bij de hoogste schermresolutie, maar tijdens het gamen klonk die laptop als een straaljager die zich klaarmaakt om op te stijgen. De MacBook Air was stil, en dat is de sleutel. Dat is iets wat ik in de loop van mijn testweek keer op keer heb kunnen waarderen. Ik heb nooit een piepje gehoord. Telkens als ik het storende gezoem van een ventilator in mijn appartement hoorde, kwam die van de oudere MacBook van mijn partner.
Grote verbeteringen
Na de prestaties zijn mijn twee favoriete verbeteringen dankzij de M1 de gebruiksduur van de batterij en de mogelijkheid om de computer direct te laten ontwaken. Dat laatste werkt precies zoals beschreven: De MacBook Air is direct klaar als je hem uit de sluimerstand haalt, net als wanneer je op het scherm van je iPhone of iPad tikt. Als je van een oudere Mac komt, is dit enorm. Ik ben minuten bezig geweest met het openen en sluiten van de Air – het scherm licht op voordat ik hem helemaal open heb en hij is klaar voor gebruik.
Als je mijn MacBook Air review van maart bekijkt, was een van de nadelen die ik noemde hoe de batterijduur kon worden verbeterd. Dat oudere model moest rond 4 uur ’s middags in het stopcontact (nadat de dag rond 9 uur ’s ochtends was begonnen), zelfs na voornamelijk in Safari te hebben gewerkt. Nou, met een vergelijkbare werkbelasting in Safari op de nieuwe Air, hoefde ik … hem niet in te pluggen voordat de werkdag eindigde. Ik bereikte 38 procent om 17:00 uur.
De volgende dag deed ik hetzelfde soort werk in Google’s Chrome browser en kreeg ik bijna exact dezelfde resultaten. Ik bleef de machine gebruiken tot 7 uur ’s avonds, en tegen die tijd bereikte hij 22 procent. Je kunt deze machine letterlijk van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat blijven gebruiken.
Een ander voordeel van de M1 is dat je iPhone of iPad programma’s op de Mac kunt draaien. Dit is mogelijk omdat iOS en iPadOS beide draaien op door Apple ontworpen chips die vergelijkbaar zijn met wat er in de nieuwe Macs zit. Als je naar een programma zoekt in de Mac App Store, zie je nu een nieuw tabblad voor “iPhone- en iPad-programma’s”. Ik heb de Facebook iPhone app geïnstalleerd, en hij werkte! De interface is onhandig en duidelijk ontworpen voor een aanraakscherm, iets waar Apple tot nu toe voor terugdeinsde om toe te voegen aan zijn laptops. Maar nogmaals, het is aan ontwikkelaars om de app te optimaliseren voor het scherm. Ontwikkelaars kunnen ook voorkomen dat hun mobiele apps toegankelijk zijn op Macs. Apps van Netflix, Instagram en Google ontbreken bijvoorbeeld.
Het is moeilijk in te zien waarom toegang tot deze apps nuttig kan zijn in de huidige implementatie, maar als ontwikkelaars wel de tijd besteden aan het optimaliseren ervan, verwacht je dat de overgang van je Mac naar je iPhone veel naadlozer zal verlopen.
De Mac voor de meesten
Niet veel anders is nieuw in vergelijking met de voorganger van de Air. Documentaires als Secrets of the Saqqara Tomb zien er echt scherp uit op het 13,3-inch scherm, en aangezien Safari nu 4K HDR ondersteunt met Netflix in de nieuwste Big Sur-update, laten series als Planet Earth een aantal oogverblindend rijke kleuren zien.
De luidsprekers en microfoons op deze machine zijn solide, hoewel ik echt zou willen dat Apple de webcam nu al zou upgraden. Het is nog steeds een 720p camera (zonder Face ID-verificatie), en hoewel Apple zegt dat het beter presteert als gevolg van verbeterde beeldalgoritmen, is de kwaliteit niet al te geweldig. In feite zijn de kleuren niet nauwkeurig. Tijdens een bepaald werkgesprek merkten mijn collega’s en ik op dat mijn huid er te roodachtig uitzag en dat mijn kamer een algehele groene tint had. Niet te vergeten dat het er verschrikkelijk uitziet als je niet in een goed verlichte kamer bent.
Toch biedt de MacBook Air je een vrij compleet pakket in een verbazingwekkend slanke en lichte behuizing. Hij is nog steeds duur: $999 ($899 als je student of leraar bent), maar aangezien dit een krachtige machine is die de meeste taken met gemak aankan, is de prijs niet al te moeilijk te verteren.
Als je wilt weten welk model je moet kopen, koop dan de MacBook Air van $999 met zijn GPU met zeven kernen en 256 gigabyte aan opslagruimte. Tenzij je 512 gigabyte nodig hebt, denk ik niet dat de extra GPU core de sprong in prijs van $250 waard is. (Als je veel programma’s tegelijk gebruikt, kun je misschien beter upgraden naar 16 GB RAM.)
Als je dagelijks intensievere programma’s gebruikt (en niet alleen Chrome), koop dan de 13-inch MacBook Pro van $ 1.299. Ik heb nog geen recensie van die MacBook Pro gemaakt, maar omdat hij (grotendeels) dezelfde chip heeft, zou je met de ventilator en extra GPU-core een behoorlijke prestatieverbetering moeten zien, plus een langere batterijlevensduur. Als je echter alleen maar pro-werk doet, zou ik indien mogelijk wachten tot Apple een MacBook Pro van een hoger niveau uitbrengt met een M-serie chip. Dat geeft ontwikkelaars de tijd om beter geoptimaliseerde programma’s uit te brengen, en gezien de grote sprong die de M1 MacBook Air heeft gemaakt ten opzichte van zijn acht maanden oude voorganger, is de weg vrij voor nog een dramatische sprong.