Ruffed Grouse

De Ruffed Grouse (uitspraak: ruft growz) is een Noordamerikaans korhoen dat door de bossen zweeft, en moeilijk te lokaliseren is. Hij behoort tot de orde “Galliformes”, is verwant aan de kippen, kalkoenen, fazanten en kwartels, en brengt het grootste deel van zijn leven in de bossen door. Het korhoen dankt zijn naam aan de zwarte pluimpjes op zijn nek. Hoewel ze hoofdzakelijk op de grond leven, zijn het bekwame vliegers, die vaak verward worden met de grijze patrijs. Het is een van de tien soorten korhoenders die in Noord-Amerika voorkomen, vooral in die delen van het land waar sneeuw een vast onderdeel van het winterlandschap vormt.

Ruffed Grouse

Fysieke beschrijving

Grootte: De lengte van mannelijke korhoenders ligt tussen 43 en 50 cm, terwijl die van de vrouwtjes tussen 40 en 47 ligt. Hun spanwijdte bedraagt tussen 55,9 en 63,5 cm.

Gewicht: De mannetjes wegen ongeveer 500 – 750 g, terwijl het gewicht van de vrouwtjes tussen 450 en 600 ligt, met een gemiddelde massa van 644 g.

Veder/Plumage: De kleurslag van de kemphaan is onduidelijk. Het is over het algemeen een combinatie van buff, bruin, gevlekt grijs, en zwart. Ze hebben een lichter verenkleed dat gestreept is op de buik en het onderste deel van de borst. Ze hebben ook een ruige, kleine kuif.

Poten: Net als andere korhoendersoorten zijn hun poten bedekt met fijne, piekerige veertjes die tot aan de enkel zijn doorgelopen. Het deel onder de enkel is grijs-blauw dat kaal blijft.

Ogen: De ogen zijn klein, zwart, rond en kraalachtig, geplaatst juist in het midden van hun kleine ronde kop.

Neus: Zoals bij de meeste andere vogels zijn de neusgaten juist boven hun snavel geplaatst.

Staart: De combinatie van lichaamskleuren heeft zich tot de staart van de vogel uitgestrekt. De staart is enigszins vierkant van vorm met een brede, zwarte band aan de punt.

Snavels: De snavels van deze vogels zijn bruin, en zijn klein maar dik, gebogen.

Ruffed Grouse Feathers

Ruffed Grouse Feet

Sexual Dimorphism: Verschillen tussen mannetje en vrouwtje

Het mannetje en het vrouwtje verschillen zeer weinig van elkaar. De belangrijkste verschillen waardoor de geslachten van elkaar kunnen worden onderscheiden zijn:

1. door hun verenkleed: Terwijl de mannetjes een ononderbroken staartband hebben met op elk van de stuitveren meerdere witte stippen, hebben de vrouwtjes meestal een onderbroken staartband met een enkele stip op de stuitveren. Ook is het zwarte plukje veren op hun nek bij de mannetjes duidelijk groter.
2. door hun oogkammen: Het mannetje van de soort heeft een oogkam die typisch een rode of oranje kleurige vlek boven het oog is, terwijl de vrouwtjes ofwel een zeer vage oogkam hebben, of deze is helemaal niet aanwezig.

Female Ruffed Grouse

Mannetje Ruffed Grouse

Levensduur

De levensverwachting voor deze vogels is gemiddeld 1 jaar. Als een individu echter het eerste jaar overleeft, zal het waarschijnlijk 2-3 jaar leven.

Bereik en verspreiding

Deze vogels zijn inheems in de VS en Canada. In de VS reikt hun verspreidingsgebied tot in het noorden, tot centraal Alaska, en tot in het zuiden, tot in het noorden van Georgia. De korhoenders komen van nature voor in minstens 38 van de Amerikaanse staten, en zijn ook wijd verspreid in alle territoria en provincies van Canada.

Ruffed Grouse Range

Deze vogels werden geïntroduceerd op de eilanden Saint Pierre en Miquelon in het noordwesten van de Atlantische Oceaan. Beide eilanden maken deel uit van het Franse grondgebied.

Habitat: Waar leven de Ruffed Grouses

De korhoen komt op grote schaal voor in verschillende montane, boreale en gematigde bossen. Deze vogels geven de voorkeur aan gemengde bossen rijk aan populier, berk en espen. De vogels die meer naar het zuiden trekken, verkiezen hardhout, met inbegrip van hickory en eiken. Bomen met openingen zijn een belangrijke habitatcomponent voor deze vogels. Men ziet ze echter ook neerstrijken in randhabitats zoals begroeide weiden met struikgewas, boomgaarden en randen van wetlands.

In de herfst verblijven deze vogels rond elzen-, meidoorn- en braamstruwelen, en in begroeide appelboomgaarden als voedsel- en dekkingsplaats.

Soortenindeling

Er zijn 14 duidelijk erkende ondersoorten van het kemphoen:

1. u. yukonensis (Grinnell, 1916)
2. u. umbelloides (Douglas, 1829)
3. u. labradorensis (Ouellet, 1991)
4. u. castanea (Aldrich & Friedmann, 1943)
5. u. affinis (Aldrich & Friedmann, 1943)
6. u. obscura (Todd, 1947)
7. u. sabini (Douglas, 1829)
8. u. brunnescens (Conover, 1935)
9. u. togata (Linnaeus, 1766)
10. u. mediana (Todd, 1940)
11. u. phaios (Aldrich & Friedmann, 1943)
12. u. incana (Aldrich & Friedmann, 1943)
13. u. monticola (Todd, 1940)
14. u. umbellus (Linnaeus, 1766)

Van deze soort bestaan ook twee kleurmorften:

1. Grijze morf: overheersend in de noordelijke delen van hun verspreidingsgebied.
2. Rode morph: Overheerst in de zuidelijke delen.

Er bestaan echter ook tussenvormen tussen deze twee morphs.

Gedrag

De kemphaan houdt van wandelen. Hij blijft niet vaak vliegen, zoals de meeste vogels doen. Maar als hij schrikt, bang is of verrast wordt, vliegt hij meteen weg. In de wintermaanden graaft hij zich in de sneeuw in om zich te warmen, en als hij te dicht wordt benaderd, springt hij plotseling uit de sneeuw.

Het zijn acrobatische vliegers, hoewel hun vluchten niet lang duren. Ze vliegen in korte spurten en zijn in staat om snel scherpe draaiingen te maken. Hij is ook uitstekend in het klimmen op dunne takken en stengels.

Deze vogels zijn niet trekkend en tamelijk solitair, behalve tijdens de paartijd, wanneer ze allemaal samenkomen. De mannetjes van de soort zijn agressief en territoriaal gedurende hun volwassenheid. Ze verdedigen hun territorium – een stuk bos van 6-10 hectare dat ze meestal delen met een of twee hennen (vrouwtjes).

Ruffed Grouse Images

Sounds and Vocalizations

Hoewel in eerste instantie stil, als een ruffed grouse wordt gealarmeerd, zal het een kakelend of jankend geluid uitstoten. Dit is vooral gebruikelijk bij de vrouwtjes met kuikens. De roep van de vrouwtjes bestaat uit een nasaal piepend of sissend alarm, en ook uit een ‘pete-pete-peta-peta’-roep die ze maken voordat ze hun jongen wegvliegen. Ze laten ook een laag, koerend gezoem horen om hun kuikens te verzamelen. Men heeft ook gehoord dat ze een grote variëteit aan gepiep, getjilp en gesis voortbrengen.

Dieet: Wat een Korhoen eet

De Korhoen is een omnivoor. Ze eten echter het liefst bessen, katjes, eikels, twijgen, zaden, knoppen, bladeren en vruchten. Ze eten ook sommige varensrozenbottels, aardbeien en de groene bladeren van klaver, wormen en insecten.

Ruffed Grouse Bird

Paren en voortplanting

De ruffed grouse wordt gekenmerkt door zijn niet-vocale akoestische vertoning die bekend staat als ’trommelen’. Hij laat een typisch dreunend geluid horen, dat vooral een baltsgedrag is van het mannetje, in de eerste plaats om het andere geslacht aan te trekken. Het is echter ook bedoeld om het territorium van de vertoner af te bakenen en ook om andere mannetjes (concurrenten) op afstand te houden. Het geluid van het getrommel, dat wordt geproduceerd door zijn vleugels snel voor zijn lichaam te slaan, is zo luid dat het gemakkelijk door de dichte bossen kan worden gehoord, tot op een afstand van een ½ kilometer. Hun balts is echter meestal kort en duurt slechts enkele minuten.

Eieren van het korhoen

Kuikens van het korhoen

Baby van het korhoen

Video: Ruffed Grouse Drumming

De paring vindt gewoonlijk plaats tussen april en mei. Deze vogels zijn polygaam en beide geslachten paren met meerdere partners tijdens hun broedseizoen. Het vrouwtjes korhoen maakt haar nest op de grond, meestal onder een struik of bij de wortels van een boom. Ze bekleden het nest met bladeren en veren om het zacht en warm te houden. Het nest van deze vogels is meestal een uitgeholde depressie met een doorsnede van ongeveer 15 cm en een diepte van ongeveer 15 cm, en is komvormig. Het mannetje speelt geen rol bij het nestelen en grootbrengen van de jongen, maar vertrekt spoedig na de paring. De nesten van de R. grouse worden af en toe geparasiteerd door enkele andere vogelsoorten zoals Ringhalsfazanten en Wilde kalkoenen die ook hun eieren in de nesten van de R. grouse leggen.

Ruffed Grouse Drumming

De legselgrootte van deze vogels ligt tussen 8 en 12. De vrouwtjes broeden hun eieren in het algemeen gedurende een constante periode van 23-24 dagen uit, waarna uit de crèmekleurige eieren de kuikens komen. Hoewel ze vaak twee snelle pauzes per dag nemen voor hun maaltijden.

Life Cycle of the Baby Ruffed Grouse

De kuikens zijn bruingekleurd met bruine strepen. Het baby korhoen lijkt op een kleinere versie van het vrouwtje, met uitzondering van de donkere band op de staartpunt en een minder duidelijk gemarkeerde kop.

De uitgekomen jongen zijn precociaal en kunnen zichzelf voeden met kleine spinnen en insecten. Het is gedurende deze tijd dat de insectenpopulatie in grote mate afneemt. De baby’s hebben ongeveer 12 dagen nodig om te vliegen. Spoedig daarna gaat het vrouwtje op weg en zijn de jongen op zichzelf.

Foto’s van Ruffed Grouse

De baby grouses wegen ongeveer een ½ ons wanneer ze uit het ei komen, maar groeien zeer snel, oplopend tot 38 tot 46 vouwen, d.w.z. 17-20 ons binnen een paar weken. Tijdens hun ontwikkelingsstadia hebben de uit het ei gekropen jongen op de eerste plaats een ruime hoeveelheid dierlijke eiwitten nodig, vooral voor de groei van hun spieren en pluimen. Gedurende de eerste weken na hun geboorte voeden de kuikens zich met een groot aantal insecten, wormen, vliegen en andere kleine dieren. Naarmate de baby kemphanen opgroeien, schakelen ze geleidelijk over op het eten van vruchten en andere plantaardige granen.

Binnen 4 maanden veranderen ze in volgroeide jonge vogels, en binnen nog een week bereiken ze de grootte en het gewicht dat ze ooit in hun leven zullen bereiken.

Ruffed Grouse Photos

Adaptations

1. Volgens de korhoenderjagers zijn de ruffed grouses uiterst moeilijk te spotten. Dit komt door hun kleuren. Zo passen de grijze morphs perfect in hun omgeving, vooral in de wintersneeuw, terwijl de rode morphs zouden camoufleren in de hardhoutbossen met een breed scala aan rode bladeren.
2. De vogels hebben het vermogen om snelle wendingen te maken, een vermogen dat hen helpt om door de dichte, dichte begroeiing van het bos te vliegen.
3. De kemphaan is uitstekend in het klimmen op dunne takken en stammen van bomen.
4. Het spijsverteringsstelsel van de kemphaan is in staat om bittere en zelfs giftige planten te metaboliseren die veel andere vogels niet aankunnen.
5. Deze vogels hebben tenen met kleine, geprojecteerde verlengstukjes. Deskundigen suggereren dat dit werkt als sneeuwschoenen, waardoor ze gemakkelijk door de sneeuw kunnen lopen.
6. Zijn poten zijn ook bedekt met veren, in tegenstelling tot veel andere soorten. Ook dit beschermt hen tegen de barre koude van de wintermaanden.

Ruffed Grouse Flying

Jagers en predatoren

Valken, haviken, coyotes, vossen en bobcats zijn de voornaamste predatoren van de ruffed grouse. Ze worden echter ook door mensen bejaagd als een belangrijke jachtvogel.

Conservation Status

De kemphaan is geen bedreigde soort. De IUCN 3.1 heeft ze ingedeeld in de ‘LC’ (Least Concern) soortenlijst.

Interessante feiten

• De ouder kemphanen sussen hun krijsende baby’s met een scheldroep.
• Deze vogel heeft een paar grappige bijnamen waaronder ‘drummer’ of ‘donderkip’.
• De wetenschappelijke naam van deze vogel, bonasa umbellus, is afgeleid van het Latijnse ‘bonasa’, wat ‘goed wanneer geroosterd’ betekent en ‘umbellus’ wat ‘een zonnescherm’ betekent. Dit laatste verwijst naar de opmerkelijke donkere nekveren die ‘kemphaan’ worden genoemd.
• Interessant is dat de populatie van deze vogels de neiging heeft een cycluspatroon te volgen van dieptepunten en hoogtepunten om de 8-10 jaar. Dit proces wordt gelijkmatig volgehouden, ongeacht hoeveel of hoe weinig er gejaagd wordt. Deze cyclus heeft wetenschappers jarenlang voor een raadsel gesteld, en wordt eenvoudigweg de “korhoencyclus” genoemd.
• Minnesota is de staat in de V.S. waar het korhoen het meest voorkomt.
• De vroege natuurbeschermer Aldo Leopold beschreef het korhoen op een zeer prachtige manier. Hij schreef: “Het herfstlandschap in de noordelijke bossen is het land, plus een rode esdoorn, plus een Korhoen. In termen van de conventionele natuurkunde vertegenwoordigt het korhoen slechts een miljoenste van ofwel de massa ofwel de energie van een acre, maar trek het korhoen ervan af en het geheel is dood.”
• Het korhoen is de staatsvogel van de Amerikaanse staat Pennsylvania.

Ruffed Grouse Hunting