Schrijf je beste akkoordenschema’s met deze techniek

author
4 minutes, 24 seconds Read

Ik kan het aantal keren niet tellen dat ik een akkoordenschema aan het schrijven ben en dan ineens tegen die muur aanloop. Ik heb drie akkoorden die geweldig klinken – en perfect passen bij het idee van het liedje dat ik in mijn hoofd heb – maar ik kan maar niet het juiste akkoord vinden om verder te gaan. In de blog van vandaag duiken we recht in dit probleem en leer je een zeer handige techniek voor het voltooien van die akkoorden progressies.

Wil je meer muziektheorie goedheid rechtstreeks naar je inbox? Sluit je aan bij muzikanten, studio managers, docenten, en meer door je aan te melden voor onze nieuwsbrief:

De eerste drie akkoorden

We gaan ervan uit dat je bent begonnen met het schrijven van een progressie, en dat je twee of drie akkoorden bij elkaar hebt. Misschien passen ze bij een melodie die je zingt, bij iets wat je bandmaat speelt, of misschien vind je ze gewoon mooi klinken zoals ze zijn. Hoe dan ook, je bent er bijna. Voor dit artikel nemen we een paar akkoorden als voorbeeld, maar je kunt ook veel andere progressies volgen. De akkoorden die we gebruiken zijn G, Bm en A. Zo klinkt het (twee keer herhaald, met een spatie waar ons nieuwe akkoord komt):

Break them down

Akkoorden klinken meestal goed samen als ze allemaal in dezelfde toonsoort staan. Er zijn allerlei soorten toonaarden (majeur, mineur, enz.), maar dat hoef je nu niet echt te weten. Het enige dat je hoeft te weten is dat een toonaard een set van (meestal 7) noten is die samen goed klinken. We gaan de noten uit elk akkoord van onze progressie halen (weet je nog, dat was G majeur, B mineur en A majeur) en dan kijken welke andere akkoorden we ermee kunnen bouwen. Hier zijn de noten waaruit elk van onze akkoorden bestaat:

G majeur – G B D

B mineur – B D F♯

A majeur – A C♯ E

Nu gaan we al die noten combineren, alle herhalingen verwijderen, en ze in volgorde zetten:

G A B C♯ D E F♯

Krijg alle akkoorden

Deze toonladder heeft een naam (het is een modus genaamd G Lydisch), maar nogmaals, dit spul doet er niet echt toe voor wat we doen. Wat we nu gaan doen is kijken naar alle akkoorden die we met deze noten kunnen maken. De drie basisakkoorden – majeur, mineur, diminished – hebben een eenvoudige “1-3-5” relatie, die als volgt werkt:

  1. Kies een willekeurige noot, noem die “1”
  2. Tel twee noten in de toonladder op tot “3”
  3. Tel nog eens twee noten op tot “5” (keer terug naar het begin als je geen noten meer hebt)
  4. Deze drie noten vormen je akkoord!

Laten we eens kijken hoe dat eruit ziet met het G-akkoord. We beginnen te tellen bij G… twee noten hoger is B… en dan nog eens twee is D. Dat is G, B, D of G majeur – precies wat we zouden verwachten.

G A B C♯ D E F♯

We kunnen dit doen voor elk akkoord in de toonsoort. Om te bepalen of het akkoord dat we gemaakt hebben majeur, mineur of diminished is, kijk je naar de intervallen tussen elke noot. Een akkoord met de noten G B D is majeur omdat G naar B 2 stappen is en B naar D 1,5 stap; mineur heeft de omgekeerde verhouding (bijv. de B D en F♯ in ons Bm akkoord); diminished heeft 1,5 stap tussen elk paar aangrenzende noten (bijv. C♯ E G). Goed, dit is wat we krijgen als we alle zeven akkoorden eruit trekken:

G B D – G majeur

A C♯ E – A majeur

B D F♯ – B mineur

C♯ E G – C♯ diminished

D F♯ A – D majeur

E G B – E mineur

F♯ A C♯ – F♯ mineur

Totaal, zijn dit de akkoorden in onze toonaard:

G A Bm C♯° D Em F♯m

Halen van het laatste akkoord

Tijd om dat laatste akkoord te halen! Aangezien we nu de akkoorden in onze toonaard kennen, kunnen we wat opties gaan uitproberen. Leuk. Laten we aannemen dat we voor dit liedje geen van onze eerste drie akkoorden willen herhalen. Dan hebben we vier goede opties om uit te proberen. Hier is hoe ze allemaal klinken.

Progressie met C♯°

Progressie met D

Progressie met Em

Progressie met F♯m

De progressie die we kiezen is een persoonlijke beslissing – welke vind je het mooist? We kunnen zelfs besluiten om verder te kijken dan deze vier, en septiemakkoorden, akkoorden buiten de toonaard, of iets anders te overwegen. Dat gezegd hebbende, mijn persoonlijke favoriet is de akkoordenschema met F♯m, omdat het past bij de melodie die in mijn hoofd zat toen ik de eerste drie akkoorden bij elkaar bracht. Ik gooi die melodie er op synthesizer in en voeg wat bas, drums en toetsen toe. Dit is wat we krijgen:

Cool hè? Dit is toegepaste muziektheorie – het is de muziektheorie die jou en je ideeën in de bestuurdersstoel zet. Wil je meer leren? Bekijk dan ons artikel “Laten we snel een liedje schrijven” en onze speciale muziektheorie-app, Waay, die helemaal gericht is op muziektheorie voor songwriting, met interactieve oefeningen, hapklare videolessen en tools om je vorderingen bij te houden.

Get Waay

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.