Smaadrecht: Wettelijke elementen van laster en smaad

author
4 minutes, 48 seconds Read

Smaad is een complexe vorm van onrechtmatige daad (een civiele rechtszaak die vergoeding van schade tot doel heeft). Vereenvoudigd gezegd, kan een vordering wegens smaad ontstaan wanneer een persoon een onware feitelijke uitspraak doet over iemand anders. Als een eiser echter met succes een rechtszaak zou kunnen aanspannen telkens als zijn of haar gevoelens worden gekwetst, zouden er meer rechtszaken wegens smaad zijn dan het rechtssysteem aankan, dus zo eenvoudig ligt het niet. Dit artikel bespreekt de belangrijkste juridische concepten achter smaadzaken, de verschillende soorten smaad (laster en smaad), en meer.

Smaad, Reputatieschade en vrijheid van meningsuiting

De essentiële schade die in een smaadclaim wordt beweerd, wordt vaak gedefinieerd als iets in de trant van “schade aan de reputatie van de eiser in de gemeenschap”. Omdat reputatie zo’n ongrijpbaar iets is, en omdat sommige mensen de neiging hebben sterk te reageren op waargenomen beledigingen, is smaad – door eeuwen van juridische beslissingen – uitgegroeid tot een complex concept vol waarborgen en eisen om zwakke of zelfs lichtzinnige vorderingen uit te sluiten.

Het recht op vrije meningsuiting maakt het alleen maar ingewikkelder. Het mag dan een gangbare misvatting zijn dat iedereen kan zeggen wat hij wil (anders dan “brand” schreeuwen in een volle bioscoop), maar het recht op vrije meningsuiting is niet in alle situaties een absoluut recht. Ernstige aantasting van de reputatie van een eiser kan reële schade toebrengen aan zijn levensonderhoud en welzijn, dus de regels inzake laster proberen een evenwicht te vinden tussen de bescherming van de reputatie en de grondwettelijke regels inzake de vrijheid van meningsuiting. Meer informatie over smaad en de rechten van het Eerste Amendement.

De essentiële elementen van smaad

De twee soorten smaad (laster en smaad) worden hieronder besproken. De essentiële elementen van beide soorten omvatten gewoonlijk 1) een lasterlijke verklaring 2) die is “gepubliceerd” aan een derde partij (iemand anders dan de eiser en de gedaagde).

De smaadwetten verschillen van staat tot staat, maar een “lasterlijke verklaring” wordt gewoonlijk gedefinieerd als een verklaring die een gewoon persoon schadelijk zou vinden voor zijn reputatie en karakter. Doorgaans zal een rechter bepalen of de uitlating daadwerkelijk lasterlijk is. Alleen als het onduidelijk is of de uitlating lasterlijk is – hetzij vanwege de context waarin deze is gedaan, hetzij vanwege meerdere mogelijke interpretaties – zal de jury worden gevraagd de beoordeling te maken.

Laster Versus Libel

Vóór de komst van de moderne media waren er slechts twee soorten communicatie: gesproken en geschreven. Laster had betrekking op gesproken laster en smaad op geschreven. Waar lasterlijke uitlatingen via radio, televisie of internet in deze categorieën passen, is niet eenduidig. Voorlopig is het het eenvoudigst om laster te beschouwen als gesproken laster voor een klein publiek (of slechts één andere persoon) en smaad als elke geschreven/gepubliceerde laster of gesproken laster of smaad op video voor een groot publiek. In het algemeen is het aan de rechter, en niet aan de jury, om in een smaadzaak te bepalen in welke categorie een bepaalde uitlating past.

Elementen van laster

Er zijn twee soorten laster: smaad en laster per se. Bij de eerste vorm van laster moet de eiser bewijzen dat de gedaagde een lasterlijke uitlating heeft gedaan aan ten minste één andere persoon (d.w.z. de essentiële smaadelementen) en dat de eiser als gevolg van de laster zogenaamde “bijzondere schade” heeft geleden. Bijzondere schade is werkelijke schade zoals verlies van klanten, ontslagen worden, of andere financiële schade.

Voor een vordering wegens laster op zich is het niet nodig dat de eiser bijzondere schade bewijst. Dit komt omdat laster per se vorderingen betrekking hebben op categorieën van lasterlijke uitspraken die worden verondersteld schadelijk te zijn voor de eiser. Hoewel de categorieën een beetje kunnen veranderen van staat tot staat, en evolueren in de loop der jaren, enkele van de meest voorkomende laster per se categorieën zijn:

  • het toeschrijven van crimineel gedrag aan de eiser
  • zeggen dat de eiser bepaalde soorten overdraagbare ziekten heeft, en
  • elke schadelijke uitspraak over het beroep of bedrijf van de eiser.

Elementen van smaad

Als de lasterlijke uitspraak in de categorie smaad valt, hoeft de eiser alleen de essentiële elementen te bewijzen, d.w.z. 1) de gedaagde heeft een lasterlijke uitspraak over de eiser gepubliceerd en 2) andere mensen zijn aan de uitspraak blootgesteld. Er zijn geen bijkomende vereisten omdat de wet ervan uitgaat dat zodra de publicatie van een lasterlijke verklaring in schriftelijke of andere vorm heeft plaatsgevonden, de verklaring lange tijd in de publieke sfeer zal blijven en schade zal blijven berokkenen.

Schadevergoeding wegens smaad

Als de eiser met succes smaad heeft bewezen, wordt “algemene schadevergoeding” vermoed. De eiser is niet alleen beperkt tot schadevergoeding voor zijn of haar economische verliezen, maar ook voor de geestelijke angst en ander emotioneel leed waarvan de wet veronderstelt dat het het gevolg is van de aantasting van uw reputatie. Afhankelijk van wat de eiser bewijst over de bedoelingen van de gedaagde, en het type gedaagde, kan de eiser ook een punitieve schadevergoeding worden toegekend. Lees meer over het berekenen van schadevergoeding in een smaadzaak.

Verweer tegen een smaadclaim

In het algemeen geldt dat als de gedaagde kan bewijzen dat wat hij of zij over de eiser heeft gezegd of gepubliceerd waar was, de eiser de zaak zal verliezen. In het geval van gedaagden zoals bepaalde media (b.v. kranten), moet de eiser bewijzen dat de verklaring niet waar was – de media gedaagde hoeft niet te bewijzen dat zijn publicatie waar was om de zaak te verdedigen.

Een ander verweer tegen smaad is privilege. Wanneer de gedaagde een bepaald type ambtenaar is of de verklaring is afgelegd tijdens bepaalde officiële procedures, kan de verklaring “bevoorrecht” zijn, en daarom niet de basis vormen van een smaadproces. Meer informatie over de verdediging tegen smaad.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.