| Discussie |   |
|---|
Side strain wordt verondersteld te ontstaan als gevolg van een combinatie van plotselinge excentrische contractie van de interne schuine spier die resulteert in een spierscheuring . Resultaten van eerdere studies hebben gesuggereerd dat de aanwezigheid van type 2, of fast-twitch, vezels in hoge percentages het risico op spierscheuring kan verhogen. Er werd vastgesteld dat cricketers, roeiers, zwemmers en golfers gevoelig zijn voor zijdelingse verrekking ten gevolge van plotse excentrische contractie na spierverlenging die optreedt tijdens het bowlen, roeien, zwemmen en golfen. In onze studie werden acht van de tien verwondingen gezien bij cricketbowlers, en al deze verwondingen traden op bij gebruik van de nietbowlingarm.
 Bekijk grotere versie (152K) |
Fig. 4A -24-jarige man met zijdelingse verrekking (niet in studiegroep). STIR MR-beelden in het coronale schuine (A) en axiale (B) vlak tonen een focaal gebied (pijl) met vloeistofsignaalintensiteit en oedeem in de vezels van de interne schuine spier aan de oorsprong van de rib, bevindingen die consistent zijn met zijdelingse verrekking.
|
 Bekijk een grotere versie (201K) |
Fig. 4B -24-jarige man met zijdelingse verrekking (niet in de studiegroep). STIR MR-beelden in het coronale schuine (A) en axiale (B) vlak tonen een focaal gebied (pijl) met vloeistofsignaalintensiteit en oedeem in de vezels van de interne schuine spier aan de oorsprong van de rib, bevindingen die consistent zijn met zijwaartse verrekking.
|
Interne scheur in de schuine spier kan met sonografie worden gediagnosticeerd als een hypoechoïsch gebied met vloeistofverzameling, fibrillaire disruptie en omliggende oedemateuze veranderingen. De scheuren werden gemakkelijker gevisualiseerd in de aanwezigheid van bloedvochtproducten in de acute fase van het letsel. Moeilijkheden bij de sonografische beoordeling van de zijwaartse rek werden ondervonden in de afwezigheid van bloedvloeistofproducten en in de aanwezigheid van zeer kleine scheurtjes (Fig. 5). Omdat alle atleten in deze studie een scan ondergingen in de acute fase van het letsel vóór de vorming van granulatieweefsel, toonde kleuren Doppler beeldvorming geen bewijs van substantiële neovascularisatie.
Zoals blijkt uit onze resultaten in deze en een eerdere studie , hebben scheuren een voorkeur voor de insertie van de 11e rib, gevolgd door de 10e en de negende rib. Periosteale stripping kan ook voorkomen bij zijwaartse verrekking en kan worden gevisualiseerd op MRI . Er is gesuggereerd dat een kraakbeenkap of aangrenzend costaal kraakbeen een zwak punt kan zijn voor de aanhechting van spiervezels. In onze groep patiënten vonden we geen periosteale stripping met behulp van sonografie, maar één atleet had bewijs van botavulsie bij de rib insertie.
De sonografische diagnose van side strain heeft prognostische waarde bij het bepalen van de herstelperiode omdat grote scheuren langer duren om te genezen dan kleine scheuren. De behandeling van zijdelingse verrekking is in eerste instantie meestal conservatief, maar onopgeloste symptomen kunnen worden behandeld met sonografisch geleide aspiratie van vocht en bloedproducten, steroïdeninjectie en in zeldzame gevallen chirurgie. Als de symptomen niet op de juiste manier worden behandeld, moeten sporters langer revalideren en mogen ze niet aan wedstrijden deelnemen.
 Bekijk grotere versie (185K) |
Afb. 5 -23-jarige man met verrekking in de zij. Sonografisch beeld toont hoeveelheid vloeistof (pijl) op de plaats van het letsel, wat diagnostisch een uitdaging vormt.
|
Hoewel verrekking van de flank klinisch kan worden gediagnosticeerd, speelt beeldvorming een cruciale rol bij de beoordeling en behandeling van deze letsels. De MRI-bevindingen van zijdelingse verrekking zijn het scheuren van spiervezels van de ribben met acuut oedeem en bloeding. MRI kan ook periosteale stripping in verband met een scheur in de externe schuine spier en hematomen tussen de fasciale lagen van de interne en externe schuine spier laten zien. MRI van de costale marge, echter, is berucht moeilijk als gevolg van ademhaling beweging artefacten.
Sonografie is eenvoudig, goedkoop, op grote schaal beschikbaar, en niet-invasief en heeft een ruimtelijke resolutie beter dan die van MRI. Bovendien kan sonografie clinici meer informatie verschaffen over de plaats, grootte en status van de intercostale neurovasculaire bundel en geassocieerde botletsels voor begeleiding van revalidatie en voorspelling van hersteltijd . Sonografie geeft real-time bevindingen over spierexcursie tijdens inspiratie en uitademing. Het vergemakkelijkt ook de visualisatie van neovascularisatie tijdens weefselgenezing, een faciliteit die kan worden gebruikt voor follow-up om atleten te helpen terug te keren naar training en competitie. Sonografie kan dus worden gebruikt voor onmiddellijke diagnose op het speelveld, beoordeling van kleine scheurtjes en follow-up van weefselgenezing. Sonografie kan ook worden gebruikt als alternatief beeldvormingsinstrument als MRI moeilijk of gecontra-indiceerd is.
De onderzoeken in deze studie werden uitgevoerd door een enkele operator; daarom werd de interobserver overeenkomst niet beoordeeld. Hoewel de sonografische bevindingen consistent waren met de klinische bevindingen en alle atleten conservatief werden behandeld, hadden we geen chirurgische of pathologische bevestiging van onze bevindingen. Ondanks deze beperkingen van de studie, bleek sonografie met een hoge-resolutie lineaire sonde een nuttig en gevoelig diagnostisch instrument te zijn bij de beeldvorming van atleten met zijverrekkingen. In het studiecohort brachten sonografieën alle symptomatische zijdelingse overbelastingsletsels in beeld.