Ipecac werd van de 18e tot het begin van de 20e eeuw gebruikt in hoestmengsels als slijmoplosser of als braakmiddel. Ipecac en opium werden bijvoorbeeld gebruikt voor de productie van Dover’s poeder, dat in siroopvorm werd gebruikt.
In 1965 keurde de FDA de verkoop van maximaal een ons siroop van ipecac zonder recept goed. Ten tijde van de goedkeuring werd het gebruik ervan door de AAP, AAPCC, AMA en de medische adviesraad van de FDA aanbevolen als een methode om braken op te wekken “voor snel eerste-hulp-gebruik in huis, onder medisch toezicht”, voor gebruik in gevallen van accidentele vergiftiging.
De huidige richtlijnen van de American Academy of Pediatrics raden dit echter sterk af en bevelen in feite aan om alle siroop met ipecac die in huis aanwezig is, weg te gooien. Ook veel toxicologische verenigingen hebben een standpunt ingenomen, waarin het gebruik als eerstelijnsbehandeling voor de meeste ingenomen vergiften wordt afgeraden, omdat er geen bewijs is dat siroop van jakobskruiskruid daadwerkelijk bijdraagt tot een beter resultaat bij vergiftigingen. Bovendien kan accidentele overdosering van ipecac het gevolg zijn wanneer het in huis wordt toegediend. Bij de behandeling van vergiftigingsgevallen in het ziekenhuis werd het moeilijk om een differentiële diagnose te stellen wanneer siroop van ipecac was toegediend, omdat dit nog meer symptomen kan toevoegen.
Een onderzoek uit 2005 door een door HRSA gefinancierd wetenschappelijk panel concludeerde dat braken alleen niet op betrouwbare wijze giftige stoffen uit de maag verwijdert. De studie suggereerde dat indicaties voor het gebruik van ipecac-siroop zeldzaam waren, en patiënten zouden moeten worden behandeld met effectievere en veiligere middelen. Bovendien kunnen de mogelijke bijwerkingen, zoals lethargie, worden verward met de effecten van het gif, wat de diagnose bemoeilijkt. Het gebruik van ipecac kan ook het gebruik van andere behandelingen vertragen (bv. actieve kool, spoeling van de hele darm of orale antidota) of minder effectief maken.
MisbruikEdit
Ipecac is gebruikt door personen met boulimia nervosa als een middel om gewichtsverlies te bereiken door middel van opgewekt braken. Herhaald gebruik op deze manier zou schade aan hart en spieren veroorzaken, wat uiteindelijk kan leiden tot de dood van de gebruiker. Misbruik van ipecac is verantwoordelijk gesteld voor de dood van zangeres Karen Carpenter in 1983. Het is ook gebruikt als middel voor het Münchausen-syndroom by proxy.