Tijgerhaai

Tijgerhaaien zijn een grote roofhaaiensoort die voorkomt aan subtropische en tropische kusten over de hele wereld. Het is een grote soort, en uitzonderlijke exemplaren kunnen een lengte bereiken van wel 2 meter, en mogelijk langer! Deze haai dankt zijn naam aan het donkere, streepachtige patroon op zijn huid, dat lijkt op de strepen van een tijger. De strepen vervagen echter naarmate hij ouder wordt. Lees verder voor meer informatie over de tijgerhaai.

Beschrijving van de tijgerhaai

Deze grote roofdieren zijn over het algemeen tussen de 10 en 13 ft. lang, hoewel grotere dieren niet ongewoon zijn. De meeste individuen wegen ook tussen de 800 pond en 1.400 pond of meer.

Rapporten van haaien overal van 16 ft. tot 18 ft. zijn gemeenschappelijk, en een exemplaar naar verluidt meer dan 24 ft. lang, maar niemand was in staat om dit rapport te verifiëren. Hoewel ze strepen hebben, zijn ze subtieler dan die van een tijger, en lijken meer op zonlicht dat door het water filtert.

Intressante feiten over de tijgerhaai

Deze top roofdieren zijn ongelooflijk indrukwekkend om te zien. Zo’n imposant dier wordt uiteraard alom gerespecteerd, maar ook gevreesd. Leer hieronder meer over deze haaien, en leer ze meer te respecteren dan te vrezen.

• Grote dames – Tijgerhaaien vertonen seksueel dimorfisme, wat betekent dat je meestal het verschil tussen mannetjes en vrouwtjes kunt zien aan hun uiterlijk. Vrouwelijke tijgerhaaien zijn over het algemeen langer en zwaarder dan de mannetjes. Grotere vrouwtjes zijn in staat meer nakomelingen te dragen en te produceren.
• Sir Munch a’ Lot – Tijgerhaaien kunnen liefkozend de vuilnismannen van de zee worden genoemd, omdat ze heel vaak vuilnis eten. Eigenlijk eten ze zo’n beetje alles wat ze tegenkomen. Wetenschappers hebben een grote verscheidenheid aan oneetbare voorwerpen in de magen van deze haaien gevonden. Voorbeelden hiervan zijn autobanden, nummerborden en basketballen. Helaas is menselijk afval soms de doodsoorzaak bij deze soort.
• Transportband – Natuurlijk zal het kauwen op nummerplaten zeker een paar tanden uitslaan. Gelukkig voor tijgerhaaien hebben ze een eindeloze productie van scherpe tanden. Als er een tand uitvalt, komt er gewoon een andere voor in de plaats. Deze tandregeneratie komt ook voor bij de grote witte haai en vele andere haaiensoorten.
• Slice and Dice – Deze tanden regenereren ook snel om de tanden te vervangen die verloren gaan bij het eten van een gewone prooi. Tijgerhaaien hebben sterk gekartelde tanden, net als steakmessen, om door taai voedsel te kunnen bijten. Ze bijten gemakkelijk door dik vlees, botten en zelfs schildpadden, zoals zeeschildpadden.

Habitat van de tijgerhaai

Deze haaien geven de voorkeur aan warme, kustwateren en vermijden gematigde en arctische gebieden. Ze leven meestal in diep water aan de rand van koraalriffen, maar zwerven ook wel eens in ondiep water. Overdag brengen ze door in dieper water, en ’s nachts gaan ze dichter bij de kust jagen. Zoals de meeste haaiensoorten zijn ze oceanisch, en hebben ze zout water nodig om te leven.

Distributie van de tijgerhaai

Tijgerhaaien vindt men over het algemeen dicht bij de kust in elke subtropische of tropische oceaan. Ze komen voor van Japan tot Nieuw-Zeeland in de westelijke Stille Oceaan, en van het zuidwesten van de Verenigde Staten tot Zuid-Amerika in de oostelijke Stille Oceaan. Vanuit het westelijk deel van de Stille Oceaan strekt hun verspreidingsgebied zich uit tot de kusten van India en Oost-Afrika. In de Atlantische Oceaan leven tijgerhaaien voor de kust van Noordwest-Afrika, en van het oosten van de Verenigde Staten tot Zuid-Amerika.

Dieet van de tijgerhaai

Tijgerhaaien zijn verre van kieskeurige eters. Als ze ergens in kunnen bijten, bijten ze erin en proberen ze het op te eten. Als ze jong zijn, voeden ze zich voornamelijk met vis en inktvis. Maar als ze een meter of zeven lang zijn, worden ze veel geduchtere roofdieren.

De volwassen dieren van deze soort eten vis, zeevogels, tuimelaars en andere dolfijnsoorten, zeeleeuwen, doejongs, zeeslangen, lederschildpadden, karetschildpadden, groene zeeschildpadden, andere haaien, pijlstaartroggen en zelfs gewonde walvissen.

Tijgerhaai en menselijke interactie

Op basis van het vorige hoofdstuk is het niet verwonderlijk dat mensen nogal bang zijn voor tijgerhaaien. Daar is een goede reden voor. Omdat het zulke grote haaien zijn, kunnen beten van tijgerhaaien dodelijk zijn. Bovendien komen tijgerhaaien vaak op riffen en in kustwateren voor, waardoor ze vaker in contact komen met mensen dan sommige andere soorten. Desondanks komen beten relatief weinig voor en zijn er meestal maar een handvol beten per jaar.

Treurig voor de haaien, helpt deze angst niet bij hun pogingen om ze in stand te houden. Mensen jagen en doden deze haaien voor hun lever (olie), vinnen (haaienvinnensoep), en vlees. De visserij heeft ernstige gevolgen gehad voor een aantal populaties.

In sommige gebieden worden de haaien zelfs in grote aantallen geruimd om de toeristen te “beschermen”, ondanks het feit dat wetenschappers hebben geoordeeld dat dit niet effectief is om de interactie met de mens te verminderen. Vanwege deze factoren worden deze haaien op de Rode Lijst van de IUCN als Bijna Bedreigd bestempeld.

Domesticatie

De mens heeft tijgerhaaien op geen enkele manier gedomesticeerd.

Is de tijgerhaai een goed huisdier

Nee. Gewoon, nee.

Echter gezegd: tijgerhaaien zijn geen goede huisdieren. Ze zijn veel te groot om gemakkelijk in een aquarium te huisvesten, en kunnen mensen verwonden of verwonden.

Tijgerhaaien Verzorging

Onderzoekers weten heel weinig over wat er komt kijken bij de verzorging van tijgerhaaien. Mensen houden ze niet vaak in aquaria, en als ze dat doen, is het niet voor lange periodes. Net als bij de grote witte haaien houden onderzoekers alleen jonge exemplaren in aquaria, en dat is meestal maar voor korte periodes. De dieren die jong worden gehouden, kunnen ongelooflijk nuttig zijn om het gedrag en de biologie van deze dieren te begrijpen, zonder ze te beschadigen.

Gedrag van de tijgerhaai

Deze haaiensoort is in de eerste plaats solitair, en jaagt ’s nachts, waardoor het een nachtdier is. s Nachts trekken zij naar ondieper water om zich te voeden, en overdag keren zij terug naar diep water. Meestal zijn zij solitair, maar wanneer zij zich voeden met kadavers kunnen zij zich in grote groepen verzamelen. Als ze niet jagen, zijn het relatief langzame zwemmers.

Productie van de tijgerhaai

Net als veel andere soorten worden tijgerhaaien geslachtsrijp als ze een bepaalde grootte hebben bereikt, en niet zozeer op een bepaalde leeftijd. De vrouwtjes beginnen zich voort te planten als ze een lengte van een meter of meer hebben bereikt, en de mannetjes als ze een lengte van een meter of 7,5 hebben bereikt. De voortplantingssnelheid is zeer laag en de vrouwtjes planten zich maar eens in de 3 jaar voort.

Na de paring broedt het wijfje de eieren uit in haar lichaam. Ze komen uit terwijl ze nog in haar lichaam zitten, en ze bevalt “levend” – dit maakt ze levendbarend. De draagtijd bedraagt 16 maanden, en de vrouwtjes kunnen 10 tot 80 baby’s baren, die “pups” worden genoemd!

Geloof, bijgeloof en fobieën over de tijgerhaai

De inheemse bevolking van Hawaii beschouwt tijgerhaaien als heilige wezens. In sommige verhalen hebben deze haaien speciale gezichtsvermogens, en kunnen zij dingen “zien” die anderen niet kunnen zien. Zij beschouwen de haaien als na ‘aumakua, of “vooroudergeesten.”