Vlooien- en tekenvergiftiging bij katten

author
4 minutes, 14 seconds Read

Pyrethrine- en Pyrethroïdetoxiciteit bij katten

Pyrethrine en pyrethroïdetoxine zijn insecticiden die meestal worden gebruikt voor de behandeling van vlooien- en tekenplagen bij huisdieren. Pyrethrinen zijn op natuurlijke basis en afkomstig van de Chrysanthemum cinerariaefolium plant en van pyrethrum verwante plantensoorten. Pyrethroïden daarentegen zijn synthetisch, waardoor ze langer werkzaam zijn; deze omvatten allethrin, cypermethrin, deltamethrin, fenvaleraat, fluvalinaat, permethrin, fenothrin, tetramethrin, en etofenprox.

Een negatieve reactie op een van deze toxinen zal het zenuwstelsel van de kat aantasten, waarbij de natriumgeleiding in zenuwaxonen reversibel wordt verlengd, wat resulteert in repetitieve zenuwontladingen. Deze reacties komen vaker voor bij katten dan bij honden, vanwege een hogere gevoeligheid. Ook honden die erg jong, oud, ziek of verzwakt zijn, lopen een hoger risico. Bovendien kunnen deze reacties verergeren als de kat onderkoeld is (lage temperatuur).

De aandoening die in dit medische artikel wordt beschreven, kan zowel bij honden als katten voorkomen. Als u meer wilt weten over hoe het honden treft, kijk dan op Flea and Tick Medicine Poisoning in Dogs.

Symptom and Types

Katten zijn vooral gevoelig voor pyrethroïden. Wanneer ze worden behandeld met geconcentreerde permethrin-bevattende producten die op het etiket staan voor gebruik bij honden, ontwikkelen ze meestal spiertrillingen, incoördinatie, toevallen, hyperthermie en de dood binnen enkele uren als de giftigheid niet wordt behandeld. Phenothrin-spot-on producten kunnen soortgelijke maar minder ernstige klinische symptomen veroorzaken. Veel van deze producten zijn uit de handel genomen vanwege dergelijke veel voorkomende reacties. Andere symptomen zijn gebaseerd op het type reactie dat de kat ondergaat, zoals:

  • Allergische reacties — netelroos, congestie, jeuk, extreme gevoeligheid, shock, ademnood, dood (zeer zeldzaam)
  • Idiosyncratische reacties — lijken op toxische reacties bij veel lagere doses
  • Milde reacties — overmatig (hyper) speekselen, pootje flikkeren, oortjes trekken, milde depressie, diarree bij braken
  • Matige tot ernstige reacties — langdurig braken en diarree, depressie, incoördinatie, spiertrillingen (moet worden onderscheiden van pootschudden en oortrekkingen)

Oorzaken

Katten zijn gevoeliger voor deze insecticiden dan honden; ze hebben minder efficiënte stofwisselingswegen, uitgebreide verzorgingsgewoonten en een lange vacht die grote hoeveelheden van een plaatselijk aangebracht product kan vasthouden.

Katten met abnormaal lage lichaamstemperaturen, zoals na een bad, narcose of sedatie, zijn ook vatbaar voor klinische verschijnselen van vergiftiging door giftige stoffen.

Diagnose

Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek bij uw kat uitvoeren, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van de symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening kunnen hebben bespoedigd.

Vragen kunnen onder meer zijn: Is uw kat blootgesteld aan deze stoffen? Hoeveel en wanneer? Is uw kat in de buurt geweest van andere dieren die met deze stoffen zijn behandeld? Wanneer werden de symptomen zichtbaar?

Het kan moeilijk zijn om deze vormen van insecticiden in de weefsels of vloeistoffen van de kat op te sporen. Daarom zijn deze vragen de beste manier om een lijst van mogelijke irriterende stoffen op te stellen.

Behandeling

Bijwerkingen zoals speekselen, pootbewegingen en trillende oortjes zijn vaak mild en zelfbeperkend. Als uw kat besproeid is met sprayproducten, droog hem dan af met een warme handdoek en borstel hem. Als de symptomen mild blijven, kunt u uw kat in bad doen met een mild handwasmiddel.

Als de symptomen aanhouden en overgaan in trillen en incoördinatie, heeft uw kat onmiddellijke zorg en ziekenhuisopname nodig. Ernstig aangetaste katten moeten worden gestabiliseerd, inclusief vochtondersteuning, aanvalscontrole en handhaving van een normale lichaamstemperatuur. Zodra uw kat stabiel is, is een bad met vloeibaar handwasmiddel en warm water van cruciaal belang.

Uw dierenarts kan ook medicijnen voorschrijven om de ernst van de symptomen te verminderen en het lichaam van de kat te helpen ontgiften.

Leven en management

Hypersalivatie kan nog enkele dagen terugkeren na het gebruik van een vlooienbestrijdingsmiddel op een dier. Dit geldt vooral voor katten, omdat zij hun hele lichaam met hun bek en poten verzorgen. De meeste milde tot ernstige klinische verschijnselen verdwijnen binnen 24 tot 72 uur.

Preventie

Het is belangrijk dat u geen producten die alleen voor honden bestemd zijn op katten aanbrengt. Een juiste toepassing van vlooienbestrijdingsmiddelen vermindert het optreden van bijwerkingen aanzienlijk; volg daarom nauwgezet alle aanwijzingen op die vermeld staan op de vlooienbestrijdingsmiddelen die u gebruikt.

De juiste dosis voor de meeste sprays is één tot twee pompjes uit een typische trekkerspuit per pond lichaamsgewicht; katten die gevoelig zijn voor sprays moeten een nog lagere dosis krijgen. Spuit de Pyrethrin of Pyrethroid op een borstel en borstel het gelijkmatig door de vacht. Wees voorzichtig dat u het product niet per ongeluk in de bek van de kat spuit.

Als u deze producten in vloeibare vorm gebruikt, ook wel dips genoemd, dompel uw huisdier dan nooit onder in de vloeistof. In plaats daarvan giet u de vloeistof over het lichaam en gebruikt u een spons om de droge plekken te bedekken.

Met huis- en gazonproducten mag u ze niet plaatselijk (op de huid) aanbrengen. Laat uw kat na de behandeling van huis of tuin niet in het “behandelde” gebied totdat het product is opgedroogd en de omgeving is geventileerd.

Omdat katten elkaar vaak verzorgen, moet u, als u meer dan één dier behandelt, de dieren gescheiden houden totdat het product volledig is opgedroogd, om te voorkomen dat ze per ongeluk door het verzorgen worden ingeslikt.

Similar Posts

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.