In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt omdat er geen lucht is in de ruimte – het is een vacuüm. Geluidsgolven kunnen niet door een vacuüm reizen.
‘De ruimte’ begint ongeveer 100 km boven de aarde, waar de schil van lucht rond onze planeet verdwijnt. Zonder lucht om het zonlicht te verstrooien en een blauwe hemel te produceren, ziet de ruimte eruit als een zwarte deken bezaaid met sterren.
De ruimte wordt gewoonlijk beschouwd als volkomen leeg. Maar dit is niet waar. De enorme openingen tussen de sterren en planeten zijn gevuld met enorme hoeveelheden dun verspreid gas en stof. Zelfs de leegste delen van de ruimte bevatten ten minste een paar honderd atomen of moleculen per kubieke meter.
De ruimte is ook gevuld met vele vormen van straling die gevaarlijk zijn voor astronauten. Veel van deze infrarode en ultraviolette straling is afkomstig van de zon. Hoogenergetische röntgenstralen, gammastralen en kosmische stralen – deeltjes die de snelheid van het licht benaderen – komen van verre sterrenstelsels.
Laatst gewijzigd 14 september 2010
Verhaal van het heelal
- Extreem leven
- In het begin
- De oerknal
- Het ontstaan van sterrenstelsels
- Wat is de ruimte?
- Het heelal
- Zwarte gaten
- Het mysterie van het donkere heelal
- Kosmische afstanden