Wicca

Wicca

Gerald Brosseau Gardner ©

Wicca is een heidense heksentraditie. Vandaag de dag wordt de naam Wicca vaak toegepast op het gehele systeem van geloofsovertuigingen en praktijken die het spectrum vormen van de hedendaagse heidense hekserij. Hoewel Wicca en Hekserij vaak door elkaar worden gebruikt, is het echter belangrijk op te merken dat er ook heidense hekserij tradities zijn die niet Wiccan zijn.

Wicca werd oorspronkelijk gebruikt om de inwijdingstraditie van Hekserij te onderscheiden die als een religie werd beoefend, maar Amerikaanse populaire televisieseries hebben het woord overgenomen om te omvatten wat vroeger natuurlijke magie of witte hekserij zou zijn genoemd. Wanneer mensen in Groot-Brittannië zichzelf als Wiccan omschrijven, bedoelen zij over het algemeen dat zij een vorm van religieuze hekserij beoefenen. Mediabeelden tonen Wiccans vaak als tienervrouwen, maar in feite wordt het beoefend door mannen en vrouwen van alle leeftijden.

Origins of Wicca

Religieuze hekserij is niet louter een systeem van magie, maar is een heidense mysteriegodsdienst die Godin en God vereert en het goddelijke in de natuur vereert. Haar oorsprong ligt in voorchristelijke religieuze tradities, folklore, volkshekserij en rituele magie, maar de meeste Heksen halen hun inspiratie uit het ‘Book of Shadows’, een boek met rituelen en spreuken samengesteld door een van de belangrijkste figuren van Wicca, Gerald Brosseau Gardner (1884-1964).

Gerald Gardner beweerde in 1939 te zijn ingewijd in een heksenkring die bijeenkwam in het New Forest in Hampshire en zijn twee bekendste boeken Witchcraft Today (1954) en The Meaning of Witchcraft (1959) veroorzaakten een enorme golf van belangstelling en inspireerden een beweging die zich over de hele wereld heeft verspreid.

Goden

Wicca eert het Goddelijke in de vorm van de Drievoudige Godin, wier aspecten van Maagd, Moeder, en Wijze Vrouw of Crone worden geassocieerd met de wassende, volle en afnemende fasen van de Maan, en als de Gehoornde God.

De voornaamste namen waaronder de God bekend staat zijn Cernunnos of Herne, die beide ‘Gehoornde’ betekenen. De nadruk die wordt gelegd op Godin en God verschilt tussen groepen, tradities en plaatsen, maar de meeste Wiccans geloven dat voor heelheid het beeld van het Goddelijke zowel vrouwelijk als mannelijk moet zijn.

Structuur

Er zijn geen centrale autoriteiten in Wicca. Sommige heksen zijn solo-heksen. Anderen behoren tot covens – groepen gelijkgestemden die samenkomen om de Goden te aanbidden en magie te bedrijven. Sommige covens maken deel uit van inwijdingstradities waarin meer ervaren mensen optreden als leraren voor nieuwkomers. Andere worden gevormd door groepen vrienden die elkaar willen ontmoeten en samen willen leren. Het klassieke aantal mensen in een coven is dertien, maar veel covens zijn kleiner. Sommige zijn groepen van gemengd geslacht; andere zijn bedoeld voor heksen die de voorkeur geven aan covens van één geslacht.

Riten en vieringen

Wiccan priesteres en priester ©

De belangrijkste festivals van Wicca staan bekend als sabbats. Deze worden acht keer per jaar gehouden en markeren de wisseling van de seizoenen. De festivals zijn Winterzonnewende of Yule op 20/21 december, de kortste dag, Zomerzonnewende of Midsummer op 21/22 juni, de langste dag, en de Lente- en Herfstequinoxen (20/21 maart en 20/21 september) wanneer de uren van duisternis en licht gelijk zijn. De andere vier festivals zijn Imbolc, 1/2 februari; Beltane of mei-avond op 30 april/ 1 mei; Lughnasadh ook bekend onder de Angelsaksische naam Lammas of Broodmis, 1/2 augustus, en Samhain, ook bekend als All Hallow’s Eve, 31 oktober/november. Heksen eren hun goden ook tijdens maandelijkse rituelen die bekend staan als esbats, die worden gehouden bij volle maan, wanneer de geest verondersteld wordt magischer te zijn.

Sabbats beginnen bij zonsondergang en eindigen bij zonsondergang de volgende dag en de meeste rituelen worden ’s nachts gehouden, sfeervol verlicht door kaarsen als het binnen is of door de maan, vreugdevuren en lantaarns als het buiten is. Voor rituelen binnenshuis hebben sommige heksen in hun huis kamers ingericht als tempels, die zij gebruiken voor rituelen. Anderen gebruiken hun gewone woonruimte.

Rituelen vinden plaats in een gewijde ruimte, de cirkel, en zelfs als er een tempel is, wordt de cirkelruimte voor elke rite opnieuw gecreëerd. De ruimte wordt eerst geveegd met een bezemsteel of bezem om haar te zuiveren en vervolgens gezegend met de vier elementen – lucht, vuur, water en aarde. De cirkel wordt dan symbolisch verzegeld door er in de lucht een cirkel omheen te trekken met een houten staf of een mes met een zwart handvat dat athame wordt genoemd. De vier richtingen – oost, zuid, west en noord – worden dan geëerd. Binnen de heilige ruimte worden de Godin en God aangeroepen en magie bedreven. De rituelen eindigen gewoonlijk met de zegening van een kelk met wijn en gebak, die onder de deelnemers wordt verdeeld.

Magie en ethiek

Een pentagram dat wordt gebruikt voor het uitspreken van een spreuk ©

Zoals vele heidense godsdiensten beoefenen ook Wicca magie. Heksen geloven dat de menselijke geest de kracht heeft om veranderingen teweeg te brengen op manieren die nog niet door de wetenschap begrepen worden. In hun rituelen eren heksen niet alleen hun godheden, maar voeren zij ook spreuken uit voor genezing en om mensen te helpen met algemene levensproblemen. Magie wordt beoefend volgens een ethische code die leert dat magie alleen mag worden uitgevoerd om mensen te helpen als het anderen niet schaadt.

Heksen geloven dat de energieën die wij creëren van invloed zijn op wat er met ons gebeurt: negatieve magie kaatst terug op de veroorzaker, maar dan uitvergroot. Dit proces staat vaak bekend als de ‘Drievoudige Wet’. Andere belangrijke ethische leerstellingen zijn dat mensen ernaar moeten streven om in harmonie te leven met anderen en met zichzelf, en met de planeet als geheel. Milieukwesties zijn belangrijk voor Wicca’s.

Na de dood

Wicca onderwijst reïncarnatie. Na de dood wordt de geest herboren en zal hij diegenen opnieuw ontmoeten met wie hij in vorige levens nauwe persoonlijke banden had. Het doel van reïncarnatie is niet om aan het leven op aarde te ontsnappen, maar om het steeds opnieuw met plezier te beleven, totdat alles wat geleerd kan worden, is opgenomen. Wanneer de geest ophoudt te reïncarneren, blijft hij in een gelukzalig rijk dat bekend staat als ‘Het Land van de Jeugd’ of het ‘Zomerland’.

Wicca en andere hedendaagse heidense spiritualiteiten

Wiccaanse ideeën en riten zijn overgenomen door de Godin-spiritualiteitsbeweging. Ze spreken zowel vrouwen als mannen aan die door mannen gedomineerde religies hebben afgewezen en die verkiezen het Goddelijke in vrouwelijke vorm als Godin te vereren.

Er zijn veel gelijkenissen tussen Wicca en Druïdisme. Beiden benadrukken het belang van het ontwikkelen van nauwe banden met de natuur en hun riten vinden vaak buiten plaats. Beiden benadrukken ook het belang van het hoeden van de Aarde en milieubewustzijn. Enkele verschillen zijn dat Druïdrie meer puur Keltisch is dan Wicca, er is minder nadruk op magie in Druïdrie, en Druïdrie moedigt actiever de ontwikkeling van muziek en poëzie aan als wegen naar spirituele groei.