Życie i posługa świętego Jana Pawła II
Zaadaptowane z From Pope John Paul II to Benedict XVI, by Sister Mary Ann Walsh, RSM with Catholic News Service
© 2005, United States Conference of Catholic Bishops, all rights reserved.
Karol Wojtyła, przyszły papież Jan Paweł II, prowadził niezwykle urozmaicone życie przed przyjęciem święceń kapłańskich. Jako nastolatek łupał kamień w kamieniołomie, pisał wiersze i wspierał siatkę, która przemycała Żydów w bezpieczne miejsce podczas niemieckiej okupacji Polski.
Jako młody ksiądz był ulubieńcem studentów Uniwersytetu Lubelskiego, którzy przychodzili na jego zajęcia i przyłączali się do niego na biwakach, wędrówkach i spływach kajakowych. Jako drugi najmłodszy kardynał w historii Watykanu, prowadził nieformalne biuro i obchodził święta z krakowskimi aktorami.
Nie powinno być niespodzianką, że zredefiniuje tradycyjną rolę i postawę papiestwa poprzez liczne podróże, kontynuowanie aktywności na świeżym powietrzu i podejmowanie szerokiego zakresu kwestii politycznych i moralnych.
Jako uczeń szkoły średniej w rodzinnych Wadowicach, w południowej Polsce, Wojtyła zaimponował kolegom z klasy intensywnym sposobem, w jaki modlił się w kościele, nawykiem głębokiej medytacji, który pozostał z nim na całe życie
„Już jako chłopiec był wyjątkowy”, powiedział RafatTatka, sąsiad, który znał młodego chłopca jako Lolek, przezwisko, które tłumaczy się jako Chuck.
Przejęcie Polski przez nazistów we wrześniu 1939 roku oznaczało oficjalny koniec wszelkich szkoleń religijnych i działalności kulturalnej, ale Wojtyła uczęszczał do podziemnego uniwersytetu w Krakowie i pomógł założyć tajną grupę teatralną, która występowała w sklepach i domach. Oprócz pracy w kamieniołomach, pracował w fabryce chemicznej – doświadczenia, które dostarczyły materiału do jego poezji i pism papieskich na temat pracy.
Uczestniczył w codziennej mszy świętej, ćwiczeniach duchowych, pobożności maryjnej i studiowaniu Biblii. Przyjaciele opowiadali, że kiedy w 1941 roku zmarł jego ojciec, Karol przez 12 godzin klęczał na modlitwie przy jego łóżku.
Wkrótce potem wycofał się z zespołu teatralnego i rozpoczął studia kapłańskie, co zaskoczyło wielu jego przyjaciół, którzy próbowali go przekonać, że jego talent leży w teatrze. Studiował w tajnym seminarium duchownym działającym w krakowskiej rezydencji kardynała Adama Sapiehy, wbrew hitlerowskim zarządzeniom zabraniającym kształcenia religijnego.
Arcybiskup widział w nim przyszłego przywódcę Kościoła. Jana od Krzyża, pociągała go jednak kontemplacja monastyczna. Jana od Krzyża pociągała go kontemplacja klasztorna. Dwa razy w ciągu tych lat próbował wstąpić do Karmelitów Bosych, ale został odrzucony z radą: „Jesteś przeznaczony do większych rzeczy.”
Został wyświęcony 1 listopada 1946 roku, gdy komunistyczny reżim zastąpił Niemców pod koniec wojny.