What do we daydream?
by Dyani Lewis
Możesz mieć wrażenie, że śnienie jest odpustem, który nie służy niczemu w twoim zabieganym życiu. Ale badania nad tym, jak i dlaczego twój umysł błądzi, ujawniają znaczenie tych umysłowych objazdów.
Wszyscy tam byliśmy, jesteś w środku rozmowy, kiedy ktoś zadaje ci pytanie i zdajesz sobie sprawę, że jesteś w innym świecie lub ewentualnie po drugiej stronie tego świata.
Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego twój umysł czasami odpływa? Naukowcy szukają odpowiedzi na to pytanie od blisko 60 lat.
Dr Muireann Irish pracuje w Neuroscience Research Australia, badając neurobiologię daydreaming u osób z demencją, mówi, że daydreaming dostaje zły rap.
„Wiele osób postrzega daydreaming jako szkodliwy lub stratę czasu lub złe wykorzystanie mocy umysłowej,” mówi.
Ale częstotliwość, z jaką wielu z nas śni szacunki sugerują, że do połowy naszego życia na jawie spędzamy śniąc „naprawdę sugeruje, że ma to jakąś ewolucyjną wartość adaptacyjną”, mówi Irish.
Dlaczego śnimy?
Próbując dowiedzieć się, dlaczego śnimy, można znaleźć wskazówki w tym, o czym śnimy.
„Just about every thought that people have is related directly or indirectly to one of their goals,” says Professor Eric Klinger from University of Minnesota, who has been researching daydreaming and mind wandering since the 1970s.
„Most of these goals are extremely basic and many of them are short-term,” he says, „like trying to remember to buy tomatoes on the way home or worrying about what you’re going to say to somebody.”
Irish mówi, że zastanawianie się nad wydarzeniami dnia lub wspominanie o rzeczach, które miały miejsce wcześniej w twoim życiu, może pomóc ci stworzyć poczucie tożsamości i połączyć twoje przeszłe, obecne i przyszłe jaźnie, mówi.
Marzenia o przyszłości
Większość twoich marzeń skupia się na rzeczach, które mogą wydarzyć się w przyszłości.
„Planujemy z wyprzedzeniem, myślimy o rezultatach decyzji, myślimy o tym, co możemy zrobić w weekend, co możemy zrobić w przyszłym tygodniu”, mówi Irish. Ale myślimy również o swoim życiu w bardziej odległej przyszłości, rozważając, kogo możemy poślubić lub gdzie możemy mieszkać.
Ten proces może pomóc przygotować nas na tę przyszłość, czy to za kilka minut, czy dalej w dół toru. „Jest to mechanizm próbny”, mówi Klinger. „Jest spontaniczny, nie jest to celowa próba, ale odgrywa rolę gruntowania nas.”
W społecznie zorientowanym daydreamingu, „możemy myśleć o uczuciach, intencjach i myślach, które mogą mieć inni ludzie”, mówi Irish. „Możemy pracować przez jeśli kolega wydawał się lekceważący wobec nas, że może to nie ma nic wspólnego z nami, ale możemy umieścić go w kontekście dodatkowych rzeczy, które dzieją się w ich życiu.”
Daydreaming może być również źródłem twórczej inspiracji. „Często odkrywamy rozwiązania lub lepsze sposoby robienia rzeczy niż mielibyśmy, gdybyśmy nie mieli przestrzeni do wędrówki umysłu,” mówi Klinger.
Irish zgadza się. „Stojąc pod prysznicem, zastanawiając się, co zamierzasz zrobić w pracy tego dnia, czasami możemy mieć ten przełom, którego nigdy byśmy nie osiągnęli, gdybyśmy pracowali nad problemem przy użyciu bardzo uważnego, skupionego podejścia.”
Co dzieje się z mózgiem, gdy twój umysł wędruje
Nowoczesne techniki neuroobrazowania, które ujawniają, które regiony mózgu są aktywne podczas wykonywania konkretnego zadania, doprowadziły do serendipitous odkrycia sieci wędrówek umysłu w mózgu.
Badacze zdali sobie sprawę, że kiedy powiedzieli ludziom leżącym w skanerach rezonansu magnetycznego (MRI), aby „odpoczęli” między zadaniami, wykryto specyficzny wzór aktywności mózgu.
„Zdali sobie sprawę, że kiedy jednostki nie są zaangażowane w zadanie, nie oznacza to, że mózg jest bezczynny”, mówi Irish.
Regiony mózgu, które iskrzą się między zadaniami, lub gdy nie ma zbyt wiele w środowisku zewnętrznym, aby stymulować zmysły, stał się znany jako sieć trybu domyślnego. Uważa się, że jest to sieć, która działa, gdy śnimy.
Odrywanie się od zadania
Ale nawet gdy jesteś zaangażowany w zadanie czytając książkę lub uzupełniając układankę, na przykład twój umysł jest podatny na wędrówki.
Jak często to się dzieje zależy od tego, jak wymagające lub ważne jest działanie, według Klingera.
„Im bardziej wymagające zadanie jest do punktu, tym mniejszy odsetek myśli, które mogłyby być uznane za nieistotne zadanie”, mówi Klinger, ale „jeśli rzeczy są bardzo, bardzo trudne, a może poza swoją zdolność do radzenia sobie łatwo, to może się zwiększyć ilość daydreaming, że dzieje.”
Całkiem często, pozostaje błogi nieświadomy swój umysł ma nawet wędrował z dala od zadania pod ręką, mówi Klinger. Jednak badania wykazały, że większa aktywność w sieci trybu domyślnego, przypuszczalnie spowodowana błądzeniem umysłu podczas wykonywania zadania, może sprawić, że będziesz wolniej reagować i bardziej skłonny do popełniania błędów.
Ale nie potrzebujesz rezonansu magnetycznego, aby zaobserwować skutki śnienia. Śnienie podczas ważnego zadania oznacza mniejsze prawdopodobieństwo pełnego zrozumienia czytanego materiału i może zmniejszyć ilość informacji zapisywanych w pamięci długotrwałej.
„Dla dziecka w szkole, które próbuje się uczyć, jeśli nie jest obecne i uważne, to nauka i zapamiętywanie ucierpi”, mówi Irish.
Czy każdy śni?
Badacze dopiero niedawno zaczęli zagłębiać się w to, czy ludzie cierpiący na określone schorzenia neurologiczne śnią więcej, mniej lub inaczej niż osoby zdrowe.
Badania Irisha sprawdzają, jak aktywność w sieci domyślnej zmienia się u osób z demencją.
„Łączność w sieci domyślnej jest znacznie ograniczona w schorzeniach neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera” – wyjaśnia. Czy to przekłada się na spadek w daydreaming jest trudno wiedzieć na pewno, mówi Irish, ponieważ ludzie z demencją mają trudności z refleksją na temat ich stanu psychicznego. Ale dowody sugerują, że demencja upośledza daydreaming.
„Zdolność pacjenta z demencją do mentalnego wycofania się z bieżącej chwili jest wysoce zagrożona”, mówi Irish. „Mają tendencję do pozostawania bardzo utknął na zadanie i nie są w stanie odciągnąć się i niech ich umysł wędruje do różnych tematów.”
Według Irish, to ma ważne implikacje dla tego, jak dbamy o ludzi z demencją i innych schorzeń neurologicznych.
„Wiemy, że pacjenci z chorobą Alzheimera bardzo dobrze reagują na dostarczanie muzyki jako zewnętrznej stymulacji lub na stare fotografie i wycinki z gazet”, mówi Irish.
Ciemna strona daydreamingu
Badania sugerują jednak, że daydreaming ma również minusy.
Badania z 2010 roku opublikowane w prestiżowym czasopiśmie Science wykazały, że ludzie byli mniej szczęśliwi, gdy ich umysł błądził. W badaniu ponad 2000 osób miało swoje codzienne czynności przerwane przez aplikację, która pytała ich o to, czy marzyli w tym momencie i jak się czuli. Ludzie byli mniej szczęśliwi, gdy marzyli, niż gdy byli skupieni na zadaniu pod ręką.
Inne badania wskazują, że błądzenie umysłu jest bardziej powszechne, gdy nasz nastrój jest niski, i że może wzmocnić uczucie depresji.
„Zdecydowanie jest ciemniejsza strona”, przyznaje Irish; jednak wierzy, że to, o czym marzysz, jest prawdopodobnie najważniejszym czynnikiem w określaniu, czy jest to pozytywne czy negatywne. Ruminacje o przeszłych wydarzeniach mogą być cechą myśli depresyjnych, a zamartwianie się o przyszłe wydarzenia może podsycać ogień niepokoju.
Ale, jak zauważa Klinger, „istnieją sposoby szkolenia ludzi, aby zmienić treść ich myśli”. On przytacza badania z lat 80-tych, gdzie ludzie skłonni do zmartwień zostały poinstruowane, aby spędzić skoncentrowane pół godziny każdego dnia martwiąc. Miało to wpływ na zmniejszenie kwoty, że uczestnicy byli spontanicznie martwić się w innych porach dnia.
Znaleziono również, że ludzie mogą być bardziej prawdopodobne, aby przejść przez na działanie, jeśli mają daydreamed o tym wcześniej. Jak zauważa Klinger, może to mieć bardzo negatywne skutki, jeśli dana osoba ma nikczemne intencje.
„Jest całkiem jasne, że ludzie, którzy angażują się w gwałt na tle seksualnym, na przykład mają dużo treści fantazji na ten temat”, mówi. „Jest również prawdopodobne, że z tego rodzaju ciągłych prób, że staje się bardziej prawdopodobne, że ta osoba będzie wykonywać działania, niż gdyby ta osoba nie angażuje się w tego rodzaju daydreaming.”
Ale ten rodzaj negatywnych konsekwencji dla daydreaming jest ekstremalne. Dla większości z nas koszt śnienia ogranicza się do drobnej irytacji związanej z niemożnością skupienia się na bieżącym zadaniu.
Praktyka uważności (mindfulness), która uczy ludzi zajmowania się tu i teraz, a nie pozwalania umysłowi na błądzenie, może ograniczyć myślenie o błądzeniu poza zadaniem i okazała się korzystna w leczeniu depresji i lęku.
Dla Irlandczyka, to nie znaczy, że daydreaming może być wyrzucony; to tylko kwestia równowagi.
„Bycie uważnym, kiedy musisz się uczyć lub zobowiązać coś do zapamiętania, ale wtedy również znalezienie sposobów, aby pozwolić jednostkom na oddanie się w miejscu daydreaming i być może okiełznać tę moc w sposób, który pozwala im wyrazić się twórczo.”
Publikacja 06/05/2014
.