Bezpośrednie obserwacje ułatwiają naukowcom badanie asteroid; jednak analiza spektroskopowa dała nam wiele wskazówek na temat składu i właściwości asteroid. Światło, które widzimy świecące od asteroidy jest w rzeczywistości odbitym światłem słonecznym. Jasność asteroidy na naszym niebie zależy od jej rozmiaru, odległości i współczynnika odbicia.
Rozmiar fizyczny obliczamy na podstawie rozmiaru kątowego i odległości asteroidy. Odległość asteroidy określamy na podstawie jej położenia na orbicie. Określamy refleksyjność porównując jasność światła w widmie widzialnym z jasnością światła w widmie podczerwonym.
Światło, które astronomowie widzą świecące od asteroidy to odbite światło słoneczne. Część światła słonecznego jest odbita, a część zaabsorbowana. Kiedy asteroida absorbuje światło słoneczne, emituje je z powrotem w przestrzeń w podczerwonej części widma, innymi słowy, jako ciepło. Jeśli porównamy ilość światła widzialnego z ilością światła podczerwonego, możemy ustalić stosunek ilości przychodzącego światła słonecznego, które asteroida odbija do ilości, którą pochłania.
Możemy również określić skład powierzchni asteroidy poprzez spektroskopię.
WŁAŚCIWOŚCI ASTEROIDY W REGIONACH PASA ASTEROID:
- REGIONY ZEWNĘTRZNE: ciemne, wykazują pasma absorpcji charakterystyczne dla materiałów bogatych w węgiel
- REGIONY WEWNĘTRZNE: bardziej refleksyjne, pokazują pasma absorpcji charakterystyczne dla materiałów skalistych
- Niewielka liczba planetoid ma cięższe metale, takie jak żelazo
Niektóre planetoidy faktycznie mają inne planetoidy jako własne orbitujące satelity. Było to szczególnie pomocne w pomiarach właściwości asteroid. Mierząc okres orbitalny i odległość orbitalną satelity, możemy użyć Newtonowskiej wersji trzeciego prawa Keplera do obliczenia masy asteroidy. Na tej podstawie możemy obliczyć gęstość asteroidy, a dzięki tej informacji otrzymujemy ważną wskazówkę, z czego jest ona zbudowana. Sprawdź listę asteroid z satelitami w Archiwum Johnstona.
Powrót do góry