Beachapedia

Overview of Offshore Oil Drilling

Przez dziesięciolecia, wybrzeża USA były chronione przed rozszerzonym morskim wierceniem ropy naftowej przez federalne moratorium, które cieszyło się poparciem obu stron. Niestety, w 2008 r. prezydent George W. Bush zniósł moratorium Białego Domu, a Kongres poszedł w jego ślady, pozwalając na wygaśnięcie federalnego zakazu nowych wierceń. W 2016 r. administracja Obamy sfinalizowała 5-letni program dzierżawy złóż ropy i gazu na lata 2017-2022, który chronił Atlantyk, Pacyfik, wschodnią część Zatoki Meksykańskiej i Arktykę przed nową sprzedażą dzierżawy pod morskie wiercenia. Decyzja ta została podjęta na podstawie wieloletniej oceny naukowej i wkładu publicznego, i okrzyknięta wielkim zwycięstwem dla środowiska oceanicznego i społeczności nadbrzeżnych.
Jednakże w 2018 r. administracja Trumpa szybko wycofała się z zatwierdzonego 5-letniego programu dzierżawy i ogłosiła plany rozszerzenia wierceń morskich na Atlantyku, Pacyfiku, Zatoce Meksykańskiej i Oceanie Arktycznym, w ramach strategii America-First Offshore Energy Strategy. Ten drastyczny Projekt Proponowanego Programu Dzierżawy Ropy i Gazu OCS na lata 2019-2024 otwiera ponad 90% Zewnętrznego Szelfu Kontynentalnego na nowe wiercenia i naraża społeczności przybrzeżne naszego kraju, plaże, wybrzeża surfingowe i ekosystemy morskie na ryzyko katastrofalnego wycieku ropy. Podsumowanie szacowanych skutków z projektu planu ekspansji wiercenia są dostarczane przez Center for American Progress, i obejmują dodanie 46 mld ton metrycznych emisji gazów cieplarnianych do atmosfery i zwiększenie częstotliwości dużych wycieków o około 10 razy. Podczas gdy prezydent Trump i Departament Spraw Wewnętrznych finalizują swój plan rozszerzonych odwiertów ropy naftowej na morzu, Kongres, gubernatorzy i społeczności przybrzeżne muszą mówić głośno o zagrożeniu związanym z odwiertami ropy naftowej na morzu.
Fundacja Surfrider jest przeciwna odwiertom ropy naftowej na nowych obszarach. Nasz naród ocean, fale i plaże są istotne rekreacyjne, ekonomiczne i ekologiczne skarby, które będą zanieczyszczone przez ekspansję morskich wierceń naftowych. Zamiast popierać przejściowe i szkodliwe dla środowiska sposoby zaspokojenia amerykańskiego zapotrzebowania na ropę, powinniśmy dążyć do kompleksowego i ekologicznie zrównoważonego planu energetycznego, który obejmuje oszczędzanie energii. Morskie odwierty naftowe i wycieki ropy naftowej mają krytyczny wpływ na dziewicze ekosystemy morskie i prowadzą do industrializacji naszych wybrzeży. Podczas gdy istnieje wiele problemów środowiskowych związanych z wierceniami naftowymi, istnieją również negatywne skutki ekonomiczne, na które po prostu nie możemy sobie pozwolić. Ten arkusz informacyjny ma na celu przedstawienie potencjalnych skutków morskich wierceń naftowych i obalenie mitów, które zostały przedstawione przez zwolenników wierceń naftowych.
Informacje z tego artykułu można również znaleźć w drukowanej i do pobrania Offshore Oil Drilling Fact Sheet.
W ramach przygotowań do potencjalnej ekspansji morskich odwiertów ropy naftowej przez rząd federalny, niektóre stany próbują podjąć aktywne działania w celu zapobiegania lub osłabienia zachęt do rozwoju ropy naftowej i gazu na morzu u ich wybrzeży. Na przykład Kalifornia uchwaliła ostatnio Senate Bill 834 (Sen Hannah-Beth Jackson, Sen Richard Lara) i Assembly Bill 1775 (Asm Al Muratsuchi, Asm Monique Limón), które zabraniają California State Lands Commission zatwierdzania jakichkolwiek nowych dzierżaw, odnawiania dzierżaw, przedłużania lub modyfikowania dzierżaw na wodach stanowych, które skutkowałyby zwiększeniem produkcji ropy naftowej lub gazu ziemnego z wód federalnych. Nowy Jork stan proponuje podobne zabezpieczenia z Assembly Bill 9819 i Senate Bill 8017.
The Surfrider Foundation jest przeciwny do wiercenia ropy naftowej na morzu w nowych obszarach. Oceany, fale i plaże Ournation są istotne rekreacyjne, ekonomiczne i ekologiczne skarby, które będą zanieczyszczone przez wzrost wierceń ropy naftowej na morzu. Ameryka nie może wiercić nasz sposób na wyjście z problemu zużycia ropy naftowej. Musimy szukać zrównoważonych rozwiązań, które chronią nasze zasoby naturalne, a nie wiercić w poszukiwaniu paliw kopalnych u naszych wybrzeży. W najlepszym interesie naszego środowiska i gospodarki jest opracowanie zrównoważonego „portfela energetycznego”, który obejmuje źródła odnawialne i ochronę przyrody. Konieczne jest, aby przywódcy naszego kraju odeszli od starego sposobu myślenia polegającego na uzależnieniu od paliw kopalnych. Zmiany klimatyczne nie będą czekać, aż „przebudujemy nasz portfel energetyczny”. Wiercenia naftowe i ciągłe wykorzystywanie paliw kopalnych tylko zaostrzają skutki zmian klimatycznych i utrzymują nas w pułapce zacofania. Odpowiedzi dotyczące zrównoważonej energii są już przed nami – a odwierty na morzu nie są ich częścią. Zamiast popierać przejściowe i szkodliwe dla środowiska sposoby zaspokojenia amerykańskiego zapotrzebowania na ropę, powinniśmy szukać kompleksowego i zrównoważonego dla środowiska planu energetycznego, który obejmuje oszczędzanie energii.

Morska platforma wiertnicza Deepwater Horizon płonie w Zatoce Meksykańskiej w kwietniu 2010 roku.

Jak widzieliśmy w przypadku katastrofy Deepwater Horizon, morskie wiercenia naftowe i wycieki ropy naftowej mają potencjał krytycznego wpływu na ekosystemy morskie. Morskie wiercenia naftowe mogą również prowadzić do industrializacji naszych wybrzeży. Podczas gdy istnieją liczne problemy środowiskowe związane z wierceniami naftowymi, istnieją również negatywne skutki ekonomiczne, na które po prostu nie możemy sobie pozwolić w trudnych ekonomicznie czasach. Ten artykuł ma na celu nakreślenie potencjalnych skutków morskich wierceń naftowych, a także obalenie mitów, które zostały przedstawione przez zwolenników wierceń naftowych.

Oszczędzanie energii jest najbardziej ekonomicznym i ekologicznym sposobem na osiągnięcie niezależności energetycznej od paliw kopalnych. Jazda masowym transportem, zwiększenie wydajności samochodów, poprawa izolacji budynków i lepsze zarządzanie zużyciem energii elektrycznej w domach/biznesach, to tylko kilka sposobów, w jaki możemy zmniejszyć zużycie ropy i energii. Konserwacja jest znacznie tańsza i zdrowsza niż inwestowanie w dalszy rozwój kurczących się morskich rezerw ropy naftowej. Dodatkowo, postęp technologiczny w dziedzinie odnawialnych źródeł energii znacznie obniżył koszty produkcji energii wiatrowej i słonecznej. As the capacity to store renewable energy increases, the ability for renewables to provide a consistent base load of electricity to the grid will as well.

Environmental Impacts

There are serious environmental impacts associated with each stage of offshore drilling. Podczas gdy niektóre z nich mogą nie być tak widoczne, istnieje niezliczona ilość konsekwencji, o których lokalne społeczności i wybrani urzędnicy muszą wiedzieć, zanim rozważą nowe odwierty. Ponieważ Fundacja Surfrider jest zaniepokojona środowiskowymi konsekwencjami wierceń, zdecydowaliśmy się podkreślić najbardziej szkodliwe wpływy dla tego artykułu.

• Poszukiwania ropy naftowej – badania sejsmiczne: Badania sejsmiczne, określane również jako „odstrzały z broni pneumatycznej”, prowadzone są w celu zlokalizowania i oszacowania wielkości podmorskich rezerw ropy naftowej. W celu przeprowadzenia badań, statki wykorzystują „airgun arrays” do emitowania wysokodecybelowych impulsów wybuchowych w celu sporządzenia mapy dna morskiego. Hałas pochodzący z badań sejsmicznych może uszkodzić lub zabić żyjątka morskie. Wiadomo, że wysokie decybele ograniczają obecność zooplanktonu, szkodzą ikrze i larwom ryb oraz tymczasowo, jeśli nie na stałe, ogłuszają dorosłe i młode ryby oraz ssaki morskie. Bez zdolności słyszenia, ryby i ssaki morskie mają trudności z komunikacją, nawigacją, unikaniem drapieżników i lokalizowaniem ofiar. Zaburzenia te mogą również zakłócać ważne wzorce migracji, zmuszając organizmy morskie do oddalania się od odpowiednich siedlisk przeznaczonych do żerowania i godów. Ponadto, badania sejsmiczne zostały powiązane z plażowaniem wielorybów i przypadkami wyrzucania ich na brzeg. W 2014 r. Biuro Zarządzania Energią Oceaniczną (Bureau of Ocean Energy Management) ukończyło programowe oświadczenie o oddziaływaniu na środowisko w sprawie proponowanych badań sejsmicznych na Atlantyku i oszacowało, że 13,6 mln zwierząt morskich zostanie zakłócone.

• Płuczki wiertnicze i przetwarzanie ropy naftowej: Proces wiercenia uwalnia tysiące galonów zanieczyszczonej wody (2 700 ton), znanej jako „płuczki wiertnicze”. Płuczki te zawierają substancje toksyczne, takie jak benzen, cynk, arsen, materiały radioaktywne i inne zanieczyszczenia używane do smarowania wierteł i utrzymywania ciśnienia. W zależności od poziomu toksyczności, płuczki te mogą być zgodnie z prawem uwalniane z powrotem do środowiska morskiego. Wysokie stężenia metali zostały znalezione wokół platform wiertniczych w Zatoce Meksykańskiej.

• Zanieczyszczenie powietrza olejami pochodzącymi z wiercenia i przetwarzania: W 2008 r. ponad 60 000 ton tlenków azotu (NOx) i 50 000 ton lotnych związków organicznych (VOC) zostało uwolnionych z amerykańskich morskich platform wiertniczych. NOx i LZO mogą bezpośrednio szkodzić zdrowiu ludzkiemu, powodować pogorszenie jakości wody, smog, przyczyniać się do zmian klimatycznych i nie tylko. Dodatkowo, badanie z 2019 r. wykazało, że morskie platformy naftowe i gazowe na Morzu Północnym uwalniały dwa razy więcej metanu niż podawano, z medianą uwalniania 6,8 g metanu na sekundę na platformę morską. Zanieczyszczenie powietrza jest również problemem w rafineriach ropy naftowej, zwłaszcza w Kalifornii, gdzie rafinacja ropy o niższej jakości emituje 37% więcej emisji gazów cieplarnianych niż wyższej jakości, lekka ropa naftowa z Teksasu.

• Wycieki ropy naftowej: Wycieki ropy naftowej są nieuniknioną częścią morskich wierceń naftowych. Każdego roku około 880 000 galonów ropy naftowej jest wysyłanych do oceanu z północnoamerykańskich morskich platform wiertniczych, i to tylko podczas normalnej eksploatacji. Klęski żywiołowe również mogą powodować wycieki. Kiedy huragan Katrina przetoczył się przez Zatokę Meksykańską, zniszczył ponad 100 platform i spowodował uwolnienie 8 milionów galonów ropy, co było największym wyciekiem w USA od czasu katastrofy Exxon Valdez. W 2004 r. huragan Ivan również uszkodził platformy w Zatoce Meksykańskiej, powodując wyciek ropy, który trwa do dziś! Wyciek Taylora” trwa od 300 do 700 baryłek ropy dziennie u wybrzeży Luizjany od 14 lat i obecnie nie widać żadnego rozwiązania.

Jak pokazała katastrofa na Deepwater Horizon w 2010 roku, wycieki ropy mają potencjał nieodwracalnego zniszczenia całych ekosystemów. Wyciek ropy naftowej z platformy Deepwater Horizon firmy BP uwolnił około 200 milionów galonów ropy do Zatoki Meksykańskiej, zanieczyszczając plaże i przybrzeżne mokradła od Luizjany po Florydę, zabijając ptaki, ryby i ssaki morskie oraz niszcząc opartą na rekreacji i rybołówstwie gospodarkę przybrzeżną stanów Zatoki. Usuwanie wycieków ropy może również trwać wiele lat. Ekosystem Zatoki Meksykańskiej był nadal w kryzysie ponad trzy lata po katastrofie Deepwater Horizon. Prawie pięć lat po katastrofie Deepwater Horizon w jednym z badań oszacowano, że na dnie Zatoki Perskiej pozostaje zanurzonych od 6 do 10 milionów galonów ropy. Inne badanie opublikowane w maju 2015 r. zidentyfikowało zmiany w płucach i nadnerczach zgodne z narażeniem na produkty naftowe u kilku zmarłych delfinów butlonosych. Delfiny te zostały uwięzione w północnej części Zatoki Meksykańskiej od początku wycieku ropy z platformy Deepwater Horizon. Centrum Różnorodności Biologicznej (Center for Biological Diversity) oszacowało, że 115 000 ptaków, żółwi morskich i ssaków morskich zostało zabitych lub rannych w wyniku działania Deepwater Horizon. Perspektywę Surfrider Foundation siedem lat po wycieku można zobaczyć tutaj. Prawie 20 lat po wycieku Exxon Valdez w 1989 roku u wybrzeży Alaski, ponad 26,000 galonów ropy nadal pozostaje w glebie na wybrzeżu. Istnieje również kwestia toksycznych dyspergatorów chemicznych używanych podczas usuwania wycieków ropy naftowej. Dowiedz się więcej o dyspergatorach chemicznych w raporcie National Academy of Sciences z 2019 roku. Niestety, wycieki związane z odwiertami ropy naftowej na morzu mają miejsce w sposób ciągły, wystarczy sprawdzić mapę incydentów NOAA, która pokazuje najnowsze raporty o incydentach z ropą naftową. W całym kraju w latach 2001-2015 doszło do 725 wycieków ropy naftowej związanych z odwiertami na morzu, w wyniku których nasze wybrzeża splamione zostały 207,4 milionami galonów ropy. Od 1995 do 2010 roku U.S. Mineral Management Service odnotowała prawie 500 wycieków w Zatoce Meksykańskiej i na Oceanie Spokojnym (w tym wycieki toksycznych chemikaliów związanych z wierceniami). Od 1969 roku miały miejsce co najmniej 44 duże wycieki ropy naftowej (każdy powyżej 10 000 baryłek ropy) w morskich drogach wodnych naszego kraju. Oznacza to, że co 13 miesięcy możemy spodziewać się wycieku ponad 10 000 baryłek, czyli 420 000 galonów ropy.

Smuga ropy z wycieku Deepwater Horizon w Zatoce Meksykańskiej. Zdjęcie zostało zrobione pięć dni po eksplozji na platformie wiertniczej.

• Oddziaływanie na środowisko na lądzie: Wydobycie ropy naftowej wymaga ogromnej infrastruktury lądowej do transportu, magazynowania, przetwarzania i dostarczania. W związku z tym, społeczności lokalne mogą doświadczać problemów środowiskowych na lądzie z powodu wierceń podmorskich. Aby przetransportować ropę do zakładów przetwórczych, rurociągi i drogi są często budowane na przybrzeżnych terenach podmokłych i plażach, co powoduje poważne wskaźniki utraty funkcjonalności siedlisk i ich powierzchni. Społeczności lokalne są bezpośrednio dotknięte redukcją siedlisk, ponieważ powoduje ona utratę „usług ekosystemowych”, w tym ochrony przed naruszaniem brzegów i podnoszeniem się poziomu morza, oczyszczania wody, stabilizacji linii brzegowej oraz siedlisk dzikiej fauny i flory przybrzeżnej, które mogą być kluczowe dla branż zależnych od turystyki i rekreacji. Jako taki, przemysł naftowy eksternalizuje koszty zanieczyszczenia powietrza, wody i ziemi kosztem naszego środowiska i turystyki.

Rafineria Anacortes firmy Tesoro Corporation na brzegu Puget Sound w stanie Waszyngton.
Odwierty na morzu wymagają infrastruktury lądowej, która zakłóca środowisko naturalne.

Wpływy ekonomiczne

Przed zbadaniem „mitów o odwiertach naftowych” należy przeanalizować argumenty ekonomiczne, które dowodzą, że nasze społeczności przybrzeżne są podstawą gospodarki USA i niewątpliwie ucierpią, jeśli pojawią się nowe odwierty. Potencjalne katastrofalne wycieki ropy naftowej, stały wkład w zmiany klimatyczne, a także przyciąganie wzroku przez uprzemysłowioną linię brzegową, mogą wyrządzić znaczne szkody społecznościom przybrzeżnym i otaczającym je regionom.
Narodowy Program Ekonomii Oceanu informuje o znaczeniu wkładu ekonomicznego państw nadbrzeżnych, które obejmują ponad 80% populacji narodu, PKB i zatrudnienia. Dodatkowo, przemysł turystyczny i rekreacyjny gospodarki oceanicznej samodzielnie zapewnia największą ilość miejsc pracy (71%) w gospodarce amerykańskiej. W rzeczywistości, turystyka i rekreacja oceaniczna zapewnia 12 razy więcej miejsc pracy niż morski przemysł naftowy. W przypadku wycieku, przemysł turystyczny i rekreacyjny prawdopodobnie doświadczy poważnych strat ekonomicznych, zagrażając zdrowiu i egzystencji mieszkańców wybrzeża, a także, ze względu na zależność narodu od obszarów przybrzeżnych, gospodarce USA jako całości. Dla kontekstu, raport definiuje gospodarkę oceaniczną jako „zasoby oceaniczne, które mają bezpośredni lub pośredni wkład w postaci towarów i usług w działalność gospodarczą”.

Oprócz wpływu na turystykę i rekreację, wiercenia mogą zakłócić przemysł rybacki. Badania sejsmiczne, budowa platform wiertniczych, wycieki i płuczki wiertnicze mogą powodować przemieszczanie się rybaków. Przemysł rybny jest kolejnym filarem naszej amerykańskiej gospodarki, którego nie możemy narażać na niebezpieczeństwo.

Długoterminowe koszty oczyszczania po wycieku

Katastrofa Deepwater Horizon stanowi doskonały przykład niszczących długoterminowych skutków i kosztów ekonomicznych wycieku ropy. W 2015 r. rada powiernicza ds. oceny szkód w zasobach naturalnych po wycieku ropy naftowej z platformy Deepwater Horizon („powiernicy”) zaproponowała przyjęcie ugody z BP w celu ustalenia odpowiedzialności BP za szkody w zasobach naturalnych spowodowane wyciekiem ropy naftowej z platformy Deepwater Horizon. Zgodnie z tą ugodą, BP zapłaci do 8,8 mld USD za rekultywację. W oparciu o ocenę wpływu na zasoby naturalne Zatoki Perskiej, powiernicy uznali, że najlepszą metodą rozwiązania problemu szkód jest kompleksowy, zintegrowany plan odbudowy ekosystemu. Projekt planu przewiduje przeznaczenie środków z ugody na odbudowę w ciągu najbliższych 15 lat. Ten projekt planu oraz informacje na temat proponowanej ugody z BP (zwanej Consent Decree) można znaleźć tutaj.

Fakty vs. Fikcja

Sekretarz Spraw Wewnętrznych Ryan Zinke powiedział: „Zatoka Perska jest istotną częścią Niech to oświadczenie będzie podstawą do rozpoczęcia identyfikacji i usuwania mitów dotyczących przemysłu naftowego i gazowego na morzu:
MIT: Wiercenia na morzu będą „pobudzać możliwości gospodarcze dla przemysłu, stanów i społeczności lokalnych w celu tworzenia miejsc pracy.”

PRAWDA: Rozwój ropy i gazu na morzu mógłby w rzeczywistości zaszkodzić branżom, które zależą od zdrowego wybrzeża i oceanu, a także zapewnić więcej miejsc pracy i dochodów lokalnym gospodarkom. Jest to najbardziej zauważalne w Zatoce Meksykańskiej, gdzie w każdym stanie oprócz Teksasu, sektory turystyki, rekreacji i rybołówstwa zależne od oceanu zapewniają największy wkład w zatrudnienie.

Obecny przemysł turystyki i rekreacji oceanicznej zapewnia 12 razy więcej miejsc pracy niż przemysł naftowy na morzu. Dodatkowo, analiza ekonomiczna z 2015 r. wykazała, że rozwój morskiej energetyki wiatrowej zapewniłby więcej miejsc pracy (szacunkowo 91 000 miejsc pracy) i produkowałby dwa razy więcej energii niż rozwój morskiej energetyki naftowej. Alternatywny rozwój morskiej energetyki może faktycznie zapewnić więcej korzyści dla „przemysłu, stanów i społeczności lokalnych” poprzez większe możliwości zatrudnienia i produkcję czystszej energii.
MIT: Rozszerzenie wierceń morskich „pobudzi… rodzimą energię i zmniejszy naszą zależność od zagranicznej ropy.”

PRAWDA: Wielu ludzi jest zaskoczonych, gdy dowiadują się, że USA jest zarówno największym konsumentem, jak i producentem ropy naftowej na świecie! I chociaż Stany Zjednoczone zużywają więcej ropy niż jej produkują, naród ten w rzeczywistości eksportuje ropę. Oznacza to, że Stany Zjednoczone posiadają obecnie „domową” ropę, którą wolałyby eksportować do innych krajów, w zamian za import cięższej ropy z zagranicy. Ponieważ jest to zarówno ilość, jak i jakość napędzająca import, nie ma powodu, aby oczekiwać, że nowe morskie odwierty ropy naftowej spowodują zmianę tej „zależności od zagranicznej ropy”.
USA produkują 14,46 mln baryłek ropy naftowej każdego dnia (15% światowej produkcji), i chociaż zużywają 19,53 mln baryłek ropy naftowej każdego dnia (20% światowej konsumpcji), USA importowały 10,1 mln baryłek każdego dnia w 2017 roku. Oznacza to, że naród nie tylko importował ropę niezbędną do zaspokojenia popytu, ale importował dodatkowo, aby zamienić 6 milionów baryłek dziennie ropy naftowej produkowanej w USA z powodu jakości. Powód? Amerykańskie rafinerie zostały zaprojektowane do przetwarzania ciężkiej ropy, ale ropa produkowana w USA jest głównie lekka, więc aby zaoszczędzić pieniądze przemysłu naftowego poprzez unikanie aktualizacji rafinerii, amerykańscy giganci naftowi w rzeczywistości eksportują część wyższej jakości lekkiej ropy w zamian za import cięższej, brudniejszej ropy (cięższa ropa uwalnia więcej zanieczyszczeń, takich jak NOx i VOC podczas przetwarzania). MIT: Wiercenia przybrzeżne pomogą nam zapewnić długoterminowe potrzeby energetyczne naszego narodu.

PRAWDA: Nawet w najlepszym scenariuszu, amerykańskie przybrzeżne rezerwy ropy naftowej na Atlantyku i Pacyfiku zapewniłyby nam tylko 758 dni, czyli około 25 miesięcy dostaw ropy przy naszym obecnym tempie zużycia. Ostatnie badania przeprowadzone przez Surfrider staff wykorzystały szacunki BOEM dotyczące technicznie możliwej do wydobycia ropy naftowej na morzu oraz dane US Energy Administration dotyczące dziennego krajowego zużycia ropy naftowej w celu określenia poniższych szacunków dla poszczególnych regionów. Wyniki te są poparte podobną analizą pokazującą, że nowe odwierty nie pomogą znacząco w zaspokojeniu długoterminowych potrzeb energetycznych. Dwa lata ropy nie jest warte ryzykowania przyszłego zdrowia naszych środowisk morskich i gospodarek przybrzeżnych przez kolejne dziesięciolecia.

• Północny i Środkowy Atlantyk zawierają niewielką ilość ropy naftowej. Przy wykorzystaniu w 2016 roku i ostatnich cenach, region ten zawiera około 4,2 miliarda baryłek ropy, które zaopatrywałyby naród w ropę przez 212 dni (około 7 miesięcy).
• Południowy Atlantyk zawiera jeszcze mniejszą ilość ropy. Przy ostatnich cenach szacuje się, że obszar ten zawiera około 0,55 miliarda baryłek ropy, co zaopatrywałoby naród w ropę tylko przez 28 dni.
• W Kalifornii, przy ostatnich cenach i wykorzystaniu, szacuje się, że u wybrzeży Kalifornii znajduje się 9,8 miliarda baryłek ropy, co zaopatrywałoby naród w ropę przez około 500 dni (16,5 miesiąca).
• Na północnym zachodzie Pacyfiku, w Waszyngtonie i Oregonie znajduje się tylko niewielka ilość ropy, 0.4 mld baryłek, i dostarczyłyby narodowi zaledwie 20 dni ropy.

Wynik uderzenia łodzi w nieaktywną głowicę odwiertu (US Coast Guard via gCaptain)

MIT: Postępy w technologii wiercenia sprawiły, że wiercenia morskie stały się „bezpieczniejsze”.

PRAWDA: Nowa technologia jest daleka od bezpieczeństwa, co udowodniły liczne niedawne wycieki, w tym ostatni wyciek u wybrzeży Kanady. Ponad 1 572 baryłek ropy wyciekło u wybrzeży Nowej Fundlandii w Kanadzie w listopadzie 2018 r., W obszarze północnego Atlantyku, gdzie działanie fal pozostaje zbyt gęste, aby oczyścić nadal, trzy dni po wycieku. W 2009 roku, u wybrzeży Australii, platforma wiertnicza wykorzystująca „najnowocześniejszą technologię”, którą chwalą się firmy naftowe, wybuchła i wyciekła gdzieś pomiędzy 400 baryłek (szacunki firmy naftowej) a 2000 baryłek dziennie (szacunki Departamentu Zasobów Australii), przez ponad dwa miesiące. W latach 1995-2010 amerykańska Służba Zarządzania Surowcami Mineralnymi (U.S. Mineral Management Service) odnotowała prawie 500 wycieków w Zatoce Meksykańskiej i na Oceanie Spokojnym (w tym wycieki toksycznych chemikaliów związanych z wierceniami).
Zwolennicy wierceń naftowych twierdzą, że „wiercenia podmorskie” można wykonywać bezpiecznie i poza zasięgiem wzroku. Jednak raport śledczy ujawnił, że podmorskie instalacje wiertnicze są prawie w całości wykorzystywane na głębokościach większych niż 5 000 stóp. Wody na Atlantyku i Pacyfiku mają głębokość zaledwie kilkuset stóp. Na przykład niektóre obszary OCS na Pacyfiku szacowane są na 650 stóp. Większość wód u wybrzeży Florydy nie jest głębsza niż 100 stóp.
Wreszcie, w następstwie burz o bezprecedensowej sile, jaką mamy pewność, że nowe platformy wiertnicze będą w stanie wytrzymać wiatry i fale sztormowe związane z kolejną burzą podobną do huraganu Irma lub gorszą? Wiemy już, że obecne platformy nie są bezpieczne w obliczu potężnych sztormów. Zostało to zilustrowane w Zatoce Meksykańskiej, kiedy huragany Ivan, Katrina i Rita uszkodziły łącznie ponad 113 platform, 457 rurociągów i rozlały około 750 000 galonów ropy. Z jednej z takich platform, uszkodzonej podczas huraganu Ivan w 2004 roku, ropa wyciekała przez ostatnie czternaście lat! Nawet dzisiaj, Wyciek Taylora nadal wylewa do 700 baryłek ropy do wód u wybrzeży Luizjany każdego dnia, bez żadnej poprawki w zasięgu wzroku.
MIT: Morskie wiercenia naftowe zmniejszają szkodliwe zanieczyszczenia powodowane przez naturalne wycieki smoły

PRAWDA: Jest to powszechny mit promowany przez przemysł naftowy. Zagrożenia dla środowiska i szkody spowodowane przez rozwój ropy naftowej i gazu na morzu znacznie przewyższają wszelkie potencjalne korzyści dla środowiska wynikające z ograniczenia naturalnych wycieków smoły. Naturalne wycieki smoły nie są w żaden sposób porównywalne z oddziaływaniami i zagrożeniami związanymi z zagospodarowaniem podmorskich złóż ropy naftowej i gazu ziemnego przez człowieka, które obejmują bezpośrednie szkody wyrządzane ssakom morskim podczas poszukiwań, częste wycieki ropy naftowej, uwalnianie toksycznych płuczek wiertniczych, potencjalny katastrofalny wyciek ropy naftowej oraz rozległe straty siedlisk na lądzie w związku z budową i eksploatacją konstrukcji wsporczych. Chociaż ilość naturalnego wycieku smoły może być zaskakująco wysoka, to wyciek ten następuje powoli, pozwalając naturalnemu ekosystemowi na „dostosowanie się, a nawet rozkwit w obecności smoły”.
MIT: Potencjalne korzyści ekonomiczne z wierceń morskich „przewyższają ryzyko”.

PRAWDA: W większości przypadków oceny ryzyka wierceń morskich nie biorą pod uwagę ryzyka ekonomicznego dla naszych plaż i linii brzegowych. Jak omówiono powyżej, nasze linie brzegowe są pojedynczo największymi generatorami przychodów dla gospodarki USA. Ocean, fale i plaże naszego narodu są ważnymi skarbami rekreacyjnymi, gospodarczymi i ekologicznymi, które zostaną zanieczyszczone przez zwiększenie ilości morskich odwiertów naftowych.
Po co zawracać sobie głowę takim ryzykiem? Obrazy naoliwionego życia morskiego, zabrudzonych linii brzegowych i masywnych plam ropy naftowej zostały trwale wyryte w naszych sercach i umysłach przez lata. Ameryka musi oszczędzać energię, chronić nasze zasoby naturalne i szukać innowacyjnych sposobów na zbudowanie zrównoważonego „portfela energetycznego”. Morskie odwierty naftowe po prostu nie są odpowiedzią.

1. Protecting Our Ocean and Coastal Economies: Avoid Unnecessary Risks from Offshore Drilling
2. http://www.ibtimes.com/articles/323503/20120403/seismic-tests-dolphin-death.htm
3. http://worldnews.msnbc.msn.com/_news/2012/04/04/11016438-615-dead-dolphins-found-on-peru-beaches-acoustic-tests-for-oil-to-blame
4. http://www.huffingtonpost.ca/2012/04/09/killer-whale-death-navy-war-games_n_1411757.html
5. https://www.nature.com/articles/s41559-017-0195
6. https://www.boem.gov/Atlantic-G-G-PEIS/
7. Committee on Oil in the Sea. 2003. Ropa naftowa w morzu III: wkłady, losy i skutki. Wydziały Studiów nad Ziemią i Życiem oraz Oddział Badań nad Transportem, Narodowa Rada Badawcza Akademii Narodowych.
8. MMS. 2001. „Gulf of Mexico OCS Oil and Gas Lease Sale 181”, Final Environmental Impact Statement.https://www.boem.gov/BOEM-Newsroom/Library/Publications/2008/2008-011.aspx
9. National Service Center for Environmental Publications. 1998, NOX: How Nitrogen Oxides Affect the Way We Live and Breathe (tlenki azotu wpływają na nasze życie i oddychanie). US EPA, Biuro Planowania i Standardów Jakości Powietrza.
10. Riddick, S. N., Mauzerall, D. L., Celia, M., Harris, N. R. P., Allen, G., Pitt, J., Staunton-Sykes, J., Forster, G. L., Kang, M., Lowry, D., Nisbet, E. G., and Manning, A. J.: Methane emissions from oil and gas platforms in the North Sea, Atmos. Chem. Phys., 19, 9787-9796, https://doi.org/10.5194/acp-19-9787-2019
11. Committee on Oil in the Sea. 2003. Oil in the sea III: inputs, fates and effects. Divisions of Earth and Life Studies and Transportation Research Bard, National Research Council of the National Academies.
12. http://truth-out.org/news/item/19526-gulf-ecosystem-in-crisis-after-bp-spill
13. http://www.npr.org/2013/12/21/255843362/for-bp-cleanup-2013-meant-4-6-million-pounds-of-gulf-coast-oil
14. http://www.al.com/news/beaches/index.ssf/2015/02/new_study_confirms_massive_und.html
15. http://www.noaanews.noaa.gov/stories2015/20150520-deepwater-horizon-oil-spill-contributed-to-high-number-of-gulf-dolphin-deaths.html
16. [www.biologicaldiversity.org/programs/public_lands/energy/dirty_energy_development/oil_and_gas/gulf_oil_spill/a_deadly_toll.html
17. 18 years on, Exxon Valdez oil still pours
18. Bureau of Safety and Environmental Enforcement. 2016. 2016 Update of Occurrence Rates for Offshore Oil Spills.
19. 2009 National Ocean Economics Program Report
20. National Ocean Economics Program. 2017. 2015 OceanEconomy. Middlebury Institute of International Studies, Monterey Center for the Blue Economy.
21. Kildow, J.T., Colgan, C.S., Johnston, P., Scorse, J.D., & Farnum, M.G. 2016. State of the US Ocean and Coastal Economies – 2016 Update. National Ocean Economics Program. Middlebury Institute of International Studies, Monterey Center for the Blue Economy.
22. Menaquale, A. 2015. Offshore Energy by the Numbers: An Economic Analysis of Offshore Drilling and Wind Energy in the Atlantic. Oceana.
23. U.S. Energy Information Administration. 2018. Często zadawane pytania: Jakie kraje są największymi producentami i konsumentami ropy naftowej? Niezależne statystyki i analizy.
24. U.S. Energy Information Administration. 2018. Ropa naftowa Crude i produkty naftowe Explained. Niezależne Statystyki i Analizy.
25. ConocoPhillips. 2015. Why Importing and Exporting Oil Makes Sense (Dlaczego import i eksport ropy ma sens). The Washington Post.
26. Patton, M. 2016. U.S. Dependence on Oil Hits 30 Year Low. Forbes Contributor.
27. U.S. Energy Information Administration. 2018. Ropa naftowa Crude and Petroleum Products Explained. Niezależne statystyki i analizy.
28. https://www.boem.gov/2011-National-Assessment-Factsheet/
29. https://www.boem.gov/2016-National-Assessment-Fact-Sheet/
30. https://www.eia.gov/tools/faqs/faq.php?id=33&t=6
31. http://cdn.publicinterestnetwork.org/assets/2a7615c1164506ae0faae02ee7ffbfa0/Oceans-Under-the-Gun-Thurs-AM-version.pdf
32. Herald Tribune „Faulty Promises.”
33. http://www.sanctuarysimon.org/regional_sections/shelf/overview.php?sec=cs
34. Herald Tribune „Wadliwe obietnice…”
35. MMS: Report on Hurricane Rita and Katrina
36. Committee on Oil in the Sea. 2003. Oil in the sea III: inputs, fates and effects. Divisions of Earth and Life Studies and Transportation Research Bard, National Research Council of the National Academies