A. CO TO JEST BIBLIA?
1. Co to jest Biblia? Biblia jest zbiorem tekstów natchnionych przez Boga, które mają prowadzić ludzi do nieba. Księgi przed Jezusem Chrystusem tworzą tak zwany Stary Testament. Pozostałe teksty to Nowy Testament. Boskie natchnienie Biblii jest wspierane przez tradycje judeochrześcijańskie.
2. Co Żydzi mówią o Biblii? Żydzi akceptują tylko księgi Starego Testamentu jako natchnione. Mają oni tendencję do rozumienia ich dość dosłownie i rygorystycznie w szczegółowych zastosowaniach.
3. Co protestanci mówią o Biblii? W teorii protestanckiej nadal pokutują hasła „sola scriptura” i „wolnego badania”, odrzucające Tradycję i Magisterium Kościoła oraz pozwalające każdemu interpretować Biblię na swój własny sposób. Doprowadziło to do licznych podziałów w protestantyzmie. W praktyce jednak protestanci interpretują Biblię zgodnie z tradycją swojego odłamu religijnego, a także zgodnie z wyjaśnieniami swoich przywódców. Co ortodoksi mówią o Biblii? Ogólnie rzecz biorąc, prawosławni zgadzają się z katolikami w ich spojrzeniu na Biblię.
5. Co katolicy mówią o Biblii? Katolicy akceptują również, że Biblia jest natchniona przez Boga. Jeśli chodzi o interpretację biblijną, katolicy podążają za Tradycją i Magisterium Papieża.
B. INTERPRETACJA BIBLII
1. Czy Biblia wymaga interpretacji? Każda osoba czytająca książkę rozumie ją w sposób, który może się różnić od sposobu rozumienia jej przez innego czytelnika. To jest poprawne również w czytaniu Biblii. Może się jednak zdarzyć, że niektóre lektury prowadzą do wniosków sprzecznych z tym, co Bóg chce nam powiedzieć. Z tego powodu ważne jest, aby oprócz osobistych opinii istniała autentyczna interpretacja, która gwarantuje wierność woli Bożej. Wśród katolików zadanie to wypełnia Magisterium Kościoła, zgodnie z Tradycją.
2. Dlaczego katolicy korzystają z tej autentycznej interpretacji? Ponieważ Jezus Chrystus wolał, aby tak było, co pokazuje sama Biblia:
Jezus Chrystus wybrał Piotra na głowę i pasterza swojego Kościoła i powiedział do niego: „cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,19). (Brak odniesienia do Biblii.)
Jezus potwierdza i poprawia na Starym Testamencie. Jednak w swoich wskazaniach dla Apostołów nigdy nie mówi o naśladowaniu Biblii, ale o głoszeniu Jego, Jego nauki.
Jezus Chrystus powiedział do Apostołów: „Idźcie więc i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, i ucząc je zachowywać wszystko, co wam przykazałem” (Mt 28,19-20). (Tyle, ile wam przykazałem ustnie, bo tak nauczał Jezus).
Jezus Chrystus nie chciał pozostawić żadnego tekstu pisanego, ale wolał wybrać swoich Apostołów jako przekazicieli swojej nauki z pomocą Ducha Świętego. Nauki Chrystusa są równie lub bardziej ważne niż te zawarte w Starym Testamencie. A Pan wolał przekazywać je ustnie, nadając w ten sposób decydujący status Tradycji i Magisterium Kościoła. Jezus nie chciał pisać, wolał zostawić to Piotrowi.
3. Czy to nie dziwne, że ludzie powinni interpretować słowo Boże? To nie jest dziwne, jeśli ci ludzie otrzymali boski mandat, aby to zrobić, ucząc wszystkie narody. Ponadto Papież i biskupi zachowują – co logiczne – głęboki szacunek dla tekstów biblijnych, dobrze studiując ich treść, a dokonując ich interpretacji, działają pod kierownictwem Ducha Świętego i samego Jezusa Chrystusa, który czuwa nad swoim Kościołem: „Wiedzcie, że Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 19-20). Nie jest to wygodne, ponieważ bardzo łatwo jest każdemu zrozumieć, co mu się podoba, biorąc jakiś tekst tu czy tam, nie biorąc pod uwagę innych tekstów biblijnych i innych nauk Jezusa Chrystusa. Każdy wymyśliłby swoją własną religię, w której to on dyktowałby zasady. A religia wymyślona przez samego siebie jest niewątpliwie fałszywa.
5. Dlaczego Bóg wolał działać w ten sposób? Pan pragnął zjednoczyć Biblię z Tradycją i Magisterium, szukając dobra człowieka:
Pycha i samowystarczalność wyrządzają człowiekowi wielką szkodę. To był grzech diabła, który chciał stać się niezależny od Boga. Nie jesteśmy bogami, ale stworzeniami, a autonomia od Boga nas niszczy. Dlatego Pan zapobiega pychy i woli, aby Biblia nie była samodzielnie projektowana przez każdego człowieka.
Bóg stworzył człowieka jako istotę społeczną: „Nie jest dobrze, żeby człowiek był sam” (Rdz 2,18). Człowiek nie jest też samozbawczy, ale ludzka natura powinna podążać w kierunku Pana przy współpracy z innymi ludźmi. Inni mężczyźni chrzczą i wyznają go. Inni mężczyźni pomagają mu zrozumieć Biblię.
6. Jakieś przykłady interpretacji biblijnej? W Starym Testamencie niektóre zasady są przepisane, które są ograniczone do określonego czasu lub sytuacji. W Nowym Testamencie niektóre są poprawione. Inne zostały następnie zmodyfikowane. Nie jest to działanie wbrew Biblii, ale na rzecz jej właściwej interpretacji, dążenie do realizacji tego, czego pragnie Bóg, odróżnianie tego, co należy czynić zawsze, od tego, co było tylko normami okolicznościowymi i przejściowymi.
7. W Starym Testamencie nakazywano: kamienować cudzołożnice, nie jeść mięsa świń, składać codziennie w ofierze dwa baranki, dokonywać obrzezania (to było bardzo ważne), i tak dalej. W Nowym Testamencie czytamy, jak Bóg nakłania Piotra do zmiany niektórych rzeczy, zwłaszcza do wielkiej zmiany, jaką było odejście od obrzezania. Apostołowie spotkali się z Piotrem i zadecydowali: „Duch Święty i my postanowiliśmy nie nakładać na ciebie więcej ciężarów niż to konieczne: powstrzymywać się od rzeczy ofiarowanych bożkom, od krwi, od zwierząt uduszonych i od cudzołóstwa. Dobrze zrobicie, jeśli będziecie się od tego trzymać z daleka” (Dz 15,28-29). Ten tekst biblijny pokazuje, jak Pan prowadzi apostołów. Tutaj Stary i Nowy Testament pozornie przeciwstawiają się sobie, ale to wciąż Bóg prowadzi swój lud, najpierw z Mojżeszem, potem z Piotrem, a teraz z papieżem. Czy jest to Boski sposób działania.
8. Czy Kościół katolicki zabrania refleksji nad Biblią? Nie, nie. Czytanie i rozważanie Biblii jest bardzo zalecane w Kościele katolickim, pod warunkiem, że czyta się ją z pragnieniem modlitwy, nauki i zbliżenia się do Boga. Przede wszystkim bardzo zalecana jest lektura Ewangelii.
C. BOSKA INSPIRACJA BIBLII
1. Co to znaczy, że Biblia jest natchniona przez Boga? Boskie natchnienie Biblii oznacza, że sam Bóg jest głównym autorem tych ksiąg, mimo że do ich napisania użył ludzkiego narzędzia. Autor ludzki pisze w swoim własnym stylu, ale pod natchnieniem Bożym, tak że to, co jest napisane, jest naprawdę słowem Bożym.
2. Skąd wiadomo, że Biblia jest natchniona przez Boga? To natchnienie jest znane z dwóch głównych powodów:
Pan zwracając się do ludzi dodaje do swoich słów pewne znamienne czyny – cuda – które świadczą o tym, że te zdania są boskie. Tradycja i Magisterium przekazują te teksty jako autentyczne, odróżniając je od innych ksiąg.
3. Jakie cuda miały miejsce? W Starym Testamencie jest opisana spora liczba cudów, szczególnie wokół Mojżesza. W Nowym Testamencie te z Jezusa Chrystusa są dobrze znane i obfite. Zapisane są również niezwykłe czyny Apostołów. Dziś jeszcze od czasu do czasu zdarzają się cuda.
D. WYKORZYSTANIE BIBLII
1. Jak jest wykorzystywana Biblia? Teologowie wykorzystują Pismo Święte do swoich badań. Katolicy używają Biblii do nauki i modlitwy, a nie do rozwiązywania pytań. Do rozwiązywania wątpliwości mamy katechizm.
2. Nie do rozwiązywania pytań? Protestanci i Żydzi pytają, gdzie Biblia tak mówi, i jakby wszyscy byli wielkimi teologami, zaczynają analizować Pismo Święte, z rezultatami, które nie zawsze są poprawne, ponieważ nie wszyscy z nich są biblistami. Katolicy, gdy chodzi o rozstrzyganie wątpliwości, zadajemy sobie pytanie, co na ten temat mówi katechizm? I mamy z tego wielkie korzyści: katechizm jest bardziej przejrzysty, zawiera bardziej rozwinięte nauki i jest tak samo pewny jak Biblia. Do rozstrzygania pytań Biblia wymaga studiów i interpretacji, które są poza zasięgiem każdego amatora. Dla modlitwy, to jest wspaniałe.
3. Istnieją sposoby rozumowania na temat Biblii, które prowadzą do błędów. Zbiegają się w pretensjach do używania Biblii jako systemu rozwiązywania wątpliwości, zapominając o Tradycji i Magisterium. Przyjrzyjmy się kilku błędnym argumentom:
„Jezus Chrystus nigdy tego nie powiedział” – To zdanie prowadzi do kilku błędów, ponieważ Biblia nie zawiera wszystkiego, co Pan powiedział i są rzeczy, których musimy przestrzegać, mimo że Jezus o nich nie wspomniał. Na przykład, Jezus Chrystus prawdopodobnie nigdy nie mówił o aborcji, narkotykach, terroryzmie, broni masowego rażenia, stosowaniu środków antykoncepcyjnych, itp. Ale Pan mówił kilka razy o prymacie Piotra i misji apostołów. Jezus nie chciał powiedzieć wszystkiego, ale zostawił nam papieża jako naszego nauczyciela i przewodnika, który nas uczy i prowadzi do Niego.
„Tego nie ma w Biblii”
Inny zwrot, który prowadzi do podobnych błędów, bo nie wszystko jest w Biblii. Chrześcijanie nie podążają za Biblią, ale Chrystus, kierowany przez papieża.
„Spójrz na to, co mówi Biblia”
– Innym złym sposobem myślenia, gdzie Biblia jest ponownie używany do rozwiązywania pytań, nie będąc ekspertami. Jeśli ktoś kieruje się tylko Biblią, może zdecydować, że cudzołożnice powinny być ukamienowane, że poligamia jest dozwolona i że członkowie rodziny, w tym zwierzęta, powinni być obrzezani…. Niech eksperci analizują Pismo Święte, a my cieszmy się jego pobożną lekturą. Aby rozstrzygnąć wątpliwości, sięgnijmy do katechizmu – a zobaczymy, że jest on pełen dobrze dobranych cytatów biblijnych.