Centrum wiedzy: Informacje dla pacjentów na temat schorzeń ortopedycznych.

Kolano > Rozdarcie MCL > Zabiegi
Naprawa chirurgiczna
Przygotowanie do operacji
Decyzje, które podejmujesz i działania, które podejmujesz przed zabiegiem chirurgicznym mogą być tak samo ważne jak sam zabieg w zapewnieniu zdrowego powrotu do zdrowia. Niektóre firmy ubezpieczeniowe wymagają drugiej opinii przed wyrażeniem zgody na refundację kosztów zabiegu chirurgicznego. Uzyskanie drugiej opinii od chirurga, który ma takie same kwalifikacje jak chirurg, który postawił wstępną diagnozę, jest wskazane w każdym przypadku.

Upewnij się, że otrzymałeś wszelkie urządzenia, które będą Ci potrzebne po powrocie ze szpitala do domu. Może to być orteza stawu kolanowego, kule, okłady z lodu lub chłodziarki, lub maszyna do ciągłego ruchu biernego (CPM). Recepty na którekolwiek z nich powinien Pan/Pani otrzymać od swojego lekarza w momencie ustalania terminu operacji.
Proszę zrozumieć potencjalne ryzyko i korzyści związane z operacją oraz zadać swojemu chirurgowi wszelkie pytania, które pomogą Panu/Pani lepiej zrozumieć procedurę. Pomocna może być również rozmowa z kimś, kto przeszedł tę samą operację.
Wszelkie dolegliwości fizyczne, takie jak gorączka lub infekcja, powinny być zgłoszone chirurgowi, a pacjent powinien poinformować chirurga o wszelkich przyjmowanych lekach.
Jeśli to możliwe, należy ćwiczyć chodzenie o kulach, na wypadek konieczności ich użycia po operacji.
Upewnij się, że ortopeda przeprowadzający operację posiada certyfikat American Board of Orthopaedic Surgery, który można uzyskać dzwoniąc pod numer 919-929-7103.

POWIĄZANE TEMATY

O co pytać lekarza
Co zabrać do szpitala

W większości ośrodków medycznych pacjent udaje się do działu „przyjęć pacjentów”, aby zgłosić się na operację naprawczą więzadła pobocznego przyśrodkowego (MCL). Jeśli zabieg ma być przeprowadzony w warunkach szpitalnych, może istnieć osobny oddział, dlatego należy zapytać o to lekarza. Po zgłoszeniu się do szpitala lub kliniki, pacjent zostanie przeniesiony do sali operacyjnej, gdzie zostaną poczynione ostateczne przygotowania. Wypełniane są formalności, a okolice kolan mogą zostać ogolone (nie zawsze jest to konieczne). Zostanie Pani ubrana w fartuch szpitalny i zdejmie Pani całą biżuterię. Spotkają się Państwo z anestezjologiem lub pielęgniarką anestezjologiczną (pielęgniarka, która ukończyła szkolenie podyplomowe w zakresie wykonywania znieczulenia pod nadzorem anestezjologa). Następnie zostaniesz przewieziona pieszo lub na noszach na salę operacyjną. Większość pacjentów nie jest uspokojona do momentu wejścia na salę operacyjną. Oto kilka ważnych czynności, o których należy pamiętać w dniu operacji:

Prawdopodobnie w noc poprzedzającą operację zostanie Pani/Panu zabronione jedzenie lub picie czegokolwiek po północy. Zmniejszy to ryzyko wymiotów podczas znieczulenia ogólnego, które mogą prowadzić do zapalenia płuc.
Ponieważ najprawdopodobniej będzie Pan(i) mógł(a) wrócić do domu w ciągu kilku godzin po operacji, a leki znieczulające i przeciwbólowe mogą wywołać senność, proszę zorganizować kogoś, kto odwiezie Pana(ią) do domu po zwolnieniu.
Po wyjściu ze szpitala proszę założyć luźne spodnie lub inną odzież, która będzie wygodnie przylegać do bandaża na kolanie.
Proszę się nie przemęczać. Utrzymywanie dobrego nastroju może pomóc w złagodzeniu nerwów i niepokoju związanego z operacją. Odwrócenie uwagi, takie jak czytanie, oglądanie telewizji, rozmowa z gośćmi lub rozmowa przez telefon, może również pomóc.

POWIĄZANE TEMATY

ABC znieczulenia
Co zabrać do szpitala

Chirurgiczna naprawa zerwanego MCL (więzadła pobocznego przyśrodkowego) jest zwykle wykonywana przez małe nacięcie po wewnętrznej stronie (od strony dużego palca).stronie dużego palca) kolana. Nie jest ona wykonywana artroskopowo, gdyż więzadło to nie znajduje się w obrębie stawu kolanowego. Zabieg trwa zazwyczaj od jednej do dwóch godzin, w zależności od tego, czy widoczne są inne uszkodzenia więzadeł lub chrząstki.

Do zabiegu stosuje się zazwyczaj znieczulenie ogólne, choć w niektórych przypadkach stosuje się znieczulenie rdzeniowe lub zewnątrzoponowe. Anestezjolog poda znieczulenie, gdy znajdą się Państwo na sali operacyjnej.
Artroskop jest wprowadzany do kolana przez niewielkie nacięcie. Przez to samo nacięcie do stawu kolanowego wstrzykiwany jest płyn, co pozwala chirurgowi na obejrzenie stawu kolanowego i sprawdzenie, czy nie doszło do rozerwania chrząstki lub uszkodzenia więzadła.
Jeśli MCL zostało rozerwane w miejscu, w którym przyczepia się do kości udowej (femur) lub kości podudzia (tibia), chirurg ponownie przymocuje więzadło do kości za pomocą dużych szwów, metalowej śruby lub zszywki kostnej.
Jeśli rozdarcie nastąpiło w środkowej części więzadła, chirurg naprawi więzadło, zszywając rozdarte końce razem za pomocą szwów.
Nacięcia są zaszywane, a pacjent jest zabierany do sali pooperacyjnej.

Po chirurgicznej naprawie więzadła MCL (więzadło poboczne przyśrodkowe) pacjent zwykle pozostaje w sali pooperacyjnej przez co najmniej dwie godziny, podczas gdy środek znieczulający przestaje działać. Otrzyma Pan/Pani odpowiednie leki przeciwbólowe, doustnie lub przez kroplówkę (dożylnie), a także instrukcje dotyczące postępowania w ciągu następnych kilku dni. Ponadto otrzyma Pani/Pan termin wizyty kontrolnej oraz receptę na leki przeciwbólowe. Kolano zostanie zabandażowane i może zostać obłożone lodem. Prawdopodobnie wystąpi ból i w razie potrzeby będzie Pani/Pan musiała/mógł otrzymać leki przeciwbólowe. Proszę poprosić o podanie leku, gdy tylko poczuje Pan/Pani nadchodzący ból, ponieważ leki przeciwbólowe najlepiej działają na ból narastający niż na ból już obecny. Pielęgniarki nie podadzą Ci więcej leków niż zalecił lekarz i co jest uważane za bezpieczne. Podczas pobytu w sali pooperacyjnej należy starać się poruszać stopami, aby poprawić krążenie. Temperatura, ciśnienie krwi i bicie serca będą monitorowane przez pielęgniarkę, która z pomocą lekarza określi, kiedy pacjent będzie gotowy do opuszczenia szpitala lub, jeśli to konieczne, zostanie przyjęty na noc. Jest prawdopodobne, że będzie Pan/Pani w stanie utrzymać pewien ciężar ciała na nodze, ale chirurg może zasugerować, aby przez kilka dni używał Pan/Pani kul lub laski. W przypadku większości osób kule są używane tylko do czasu, aż poczujesz się stabilnie na nogach. Po całkowitym wybudzeniu pacjent zazwyczaj może wrócić do domu. Prawdopodobnie nie będziesz w stanie prowadzić samochodu, więc upewnij się, że zorganizowałeś sobie transport do domu.

Niektórzy pacjenci pozostają w szpitalu po operacji nawet przez 24 godziny. Tak szybko jak to możliwe po zakończeniu operacji, zaczniesz wykonywać ciągłe ćwiczenia bierne w łóżku. Noga będzie zginana i wyciągana, aby nie dopuścić do zesztywnienia stawu kolanowego. Ćwiczenia te mogą być wykonywane przy użyciu urządzenia do ciągłego ruchu biernego (CPM). Urządzenie CPM jest mocowane do łóżka, a następnie umieszcza się w nim nogę. Po włączeniu urządzenie wykonuje ciągły zakres ruchów. Prawdopodobnie będzie występował ból i można oczekiwać, że w razie potrzeby zostaną podane leki przeciwbólowe. Pamiętaj, aby poprosić o leki, jak tylko poczujesz nadchodzący ból, ponieważ leki przeciwbólowe działają najlepiej na ból, który narasta, a nie na ból, który jest już obecny. Pielęgniarki nie podadzą Ci więcej leków niż zalecił lekarz i co jest uważane za bezpieczne. Lód również pomaga kontrolować ból i obrzęk.

Po chirurgicznej naprawie więzadła MCL (więzadło poboczne przyśrodkowe), będziesz musiał podjąć kroki w celu zmniejszenia bólu i stanu zapalnego w kolanie. Odpoczynek, oblodzenie, uniesienie, leki przeciwbólowe takie jak aspiryna lub ibuprofen mogą złagodzić ból i obrzęk, a unieruchomienie kolana zapewni jego stabilizację. W celu unieruchomienia kolana lekarz może zalecić pacjentowi noszenie lekkiego gipsu lub ortezy, które umożliwiają ruch kolana do przodu i do tyłu, ale ograniczają ruchy na boki. Unieruchomienie zazwyczaj zalecane jest na okres 72 godzin. Gips lub orteza mogą być zaprojektowane w taki sposób, aby nie można było zginać kolana. W takim przypadku należy zmodyfikować swoje zachowanie tak, aby uniknąć konieczności kucania, klękania lub pochylania się. Powinna Pani starać się trzymać nogę uniesioną, nawet jeśli siedzi Pani na krześle, aby ograniczyć dopływ krwi do stawu kolanowego. W zależności od skuteczności zastosowania powyższych środków w celu zmniejszenia bólu i obrzęku, po kilku dniach może Pani/Pan rozpocząć program rehabilitacyjny.
POWIĄZANE TEMATY
Zabezpiecz swój dom przed powrotem do zdrowia
Kiedy należy skontaktować się z lekarzem po operacji

Powinien Pan(i) być w stanie rozpocząć ćwiczenia mające na celu przywrócenie siły i normalnego zakresu ruchu w kolanie po upływie około czterech do sześciu tygodni od chirurgicznej naprawy MCL (więzadła pobocznego przyśrodkowego). Po całkowitym wyleczeniu MCL, skutki długoterminowe powinny być minimalne. Lekarz i fizykoterapeuta mogą pomóc w opracowaniu indywidualnego programu rehabilitacyjnego, który będzie rozpoczynał się powoli od rozciągania i przechodził do ćwiczeń wzmacniających. Chociaż tkanki więzadła są słabe po operacji, są one na ogół wystarczająco silne, aby poradzić sobie z łagodnym rozciąganiem i powolnymi ruchami. Praca nad przywróceniem wczesnego zakresu ruchu może pomóc w zmniejszeniu obrzęku i sztywności, a także przyspieszyć czas gojenia. Jeśli nadal odczuwasz bolesność podczas wykonywania ćwiczeń, powinieneś postępować powoli, aby zapobiec dalszemu podrażnieniu. Rehabilitacja przechodzi w ćwiczenia wzmacniające, które koncentrują się na mięśniu czworogłowym i ścięgnach – głównych mięśniach stabilizujących kolano. Lekarze sugerują stopniowe zwiększanie ciężaru ciała w miarę wzmacniania mięśni nóg. Ćwiczenia wzmacniające wymagają poświęcenia, ponieważ na rezultaty trzeba często czekać tygodniami, a ból może powracać. Kiedy mięśnie kontuzjowanej nogi są już tak silne, jak mięśnie nogi nieobrażonej, rehabilitacja skupia się na zwiększeniu koordynacji, a fizykoterapia staje się ukierunkowana na aktywność, ponieważ odzyskuje Pan/Pani zdolność wykonywania skomplikowanych ruchów.
POWIĄZANE TEMATY

Ćwiczenia wzmacniające kolano: Urazy więzadeł

Chociaż urazy więzadeł pobocznych często zdarzają się podczas uprawiania sportu i trudno ich uniknąć, istnieje kilka kroków, które możesz podjąć, aby poprawić ogólną wytrzymałość i elastyczność kolana:

Zarządzaj swoją wagą. Każdy kilogram powyżej normalnej wagi ciała wywiera dodatkowy nacisk na kolano przy każdym kroku.
Hamulce, znajdujące się w tylnej części uda, oraz mięsień czworogłowy, mięśnie znajdujące się w przedniej części uda, są kluczowymi amortyzatorami wstrząsów i uderzeń. Mięśnie te muszą być silne i elastyczne, aby chronić powierzchnie stawowe kolana.
Rozciąganie przed ćwiczeniami powinno być regularną częścią rozgrzewki; ważne jest jednak, aby nie przesadzić z rozciąganiem. Nie należy nigdy naciskać ani ciągnąć rękami za nogę podczas rozciągania, a także unikać kucania podczas rozgrzewki, co może stanowić obciążenie dla stawu kolanowego.
Dobrze wyściełane, dobrze dopasowane obuwie sportowe może zmniejszyć wpływ obciążenia wywieranego na kolano.
Jeżeli uprawiają Państwo sporty wymagające dużej liczby skręceń i obrotów, takie jak sporty rakietowe, narciarstwo, piłka nożna i koszykówka, nie należy zakładać, że uda się Państwu dojść do formy; przed przystąpieniem do gry należy upewnić się, że są Państwo w dobrej kondycji fizycznej.

.