Długoogoniaste szynszyle (Chinchilla lanigera) są małymi gryzoniami, z grubym, miękkim futrem; dużymi oczami i uszami; oraz krzaczastym ogonem. Szynszyle są atrakcyjnymi zwierzętami, co przyczyniło się do ich popularności jako zwierząt domowych. Przez lata były one selektywnie hodowane w celach komercyjnych, a obecnie miliony są trzymane jako zwierzęta domowe na całym świecie.
Pomimo dużej liczby komercyjnie hodowanych szynszyli, szynszyla długoogonowa jest uważana za zagrożoną przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody (IUCN), ponieważ jej liczba w środowisku naturalnym jest niska i nadal spada. W swoim rodzimym siedlisku w górach północnego Chile, istnieją tylko dwie znane kolonie tych szynszyli.
Długoogoniaste szynszyle żyją w zimnych, jałowych regionach gór Chile, między 3000 a 5000 metrów (9 800 a 16 000 stóp) wysokości. Futro szynszyli jest dobrze przystosowane do zimnego siedliska. Niewiarygodnie gęste futro szynszyli może mieć do 50 pojedynczych włosów w jednym mieszku włosowym. Miękkość i gęstość futra szynszyli sprawiły, że jej futro stało się bardzo cenione. Na początku lat 1900 polowania na szynszyle stały się powszechne, a dla ich cennych skór niemal wyginęły. U szczytu swojej popularności, płaszcze z futra szynszyli mogły być warte nawet 100 000 dolarów. Do wykonania jednego płaszcza potrzeba około 100 skór.
Dzisiaj prawa chronią szynszyle długoogonowe i ani zwierzęta, ani ich futro nie mogą być przedmiotem handlu międzynarodowego. Jednak prawa przeciwko polowaniom mogą być trudne do wyegzekwowania w odległych obszarach, gdzie te zwierzęta występują, więc kłusownictwo się zdarza. Nowszym zagrożeniem dla szynszyli jest działalność górnicza, która zagraża ich siedliskom.