Gruźlica (TB) jest wywoływana przez bakterie (Mycobacterium tuberculosis), które najczęściej atakują płuca. Gruźlica jest uleczalna i można jej zapobiegać.
TB rozprzestrzenia się z osoby na osobę poprzez powietrze. Kiedy osoby chore na gruźlicę płuc kaszlą, kichają lub plują, przenoszą zarazki gruźlicy w powietrze. Wystarczy wdychać tylko kilka z tych zarazków, aby się zarazić.
Około jedna trzecia światowej populacji ma gruźlicę utajoną, co oznacza, że ludzie zostali zakażeni bakteriami gruźlicy, ale nie są (jeszcze) chorzy i nie mogą przenosić choroby.
Dla osób zakażonych bakteriami gruźlicy ryzyko zachorowania na gruźlicę w ciągu całego życia wynosi 10%. Jednak osoby z osłabionym układem odpornościowym, takie jak osoby żyjące z HIV, niedożywione lub chore na cukrzycę, lub osoby używające tytoniu, mają znacznie wyższe ryzyko zachorowania.
Gdy u osoby rozwija się czynna gruźlica (choroba), objawy (kaszel, gorączka, nocne poty, utrata masy ciała itp.) mogą być łagodne przez wiele miesięcy. Może to prowadzić do opóźnień w szukaniu opieki i skutkuje przenoszeniem bakterii na innych. Osoby chore na gruźlicę mogą w ciągu roku zarazić do 10-15 innych osób poprzez bliski kontakt. Bez odpowiedniego leczenia nawet dwie trzecie osób chorych na gruźlicę umrze.
Od 2000 roku dzięki skutecznej diagnostyce i leczeniu uratowano 53 miliony istnień ludzkich. Aktywna, wrażliwa na leki choroba gruźlicy jest leczona standardowym 6-miesięcznym kursem 4 leków przeciwbakteryjnych, które są podawane wraz z informacją, nadzorem i wsparciem dla pacjenta przez pracownika służby zdrowia lub przeszkolonego wolontariusza. Zdecydowana większość przypadków gruźlicy może zostać wyleczona, jeśli leki są podawane i odpowiednio przyjmowane.