Przebieg zmian pojemności czaszki hominidów w czasie opisano dla okresu 3200-15 ky B P. Zarówno analiza wariancji, jak i dopasowanie krzywych regresji wykonane na próbie 144 osobników wskazują na płynną, stopniową zmianę w tempie rosnącym. Wariancje rezydualne wokół empirycznych i teoretycznych linii regresji są mniejsze niż całkowita wariancja wewnątrzgatunkowa u ModernH sapiens, co świadczy o dobrym dopasowaniu. Postuluje się, że stopniowy charakter procesu ewolucji wynika z działania typowego darwinowskiego mechanizmu selekcji kierunkowej. Samo tempo selekcji wzrasta w wyniku samonapędzającego się charakteru ewolucji hominidów, wynikającego z pozytywnych sprzężeń zwrotnych między ewoluującymi elementami kompleksu biokulturowego. Teoretyczna regresja ma więc postać podwójnie wykładniczą: wykładniczy wzrost pojemności czaszki z czasem, przy tempie, które samo rośnie wykładniczo. Ponieważ zmiana jest stopniowa, a wariancja wokół linii regresji nie przekracza wariancji obserwowanej w obrębie jednego gatunku, z punktu widzenia pojemności czaszki ewolucję hominidów można opisać jako ciągłą serię źle rozdzielonych chronogatunków.
.